potions class • dramione

// chapter eight //

"Neler oluyor burada?"
Draco yavaşça gözlerini aralarken etrafın aydınlık olduğunu farketti.

Gözlerini iyice açtığında karşısında Profesör Snape' i farketti, sonra da hala omzunda uyumakta olan Hermione' yi.

Kafasını omzuyla yavaşça dürtüp genç cadıyı uyandırdı.

"İkinizde hemen kalkın!"
Oturdukları yerden kalktılar. İkiside hala tutuşan ellerine bakıp hemen onları ayırdılar.

"Geldiğimde tüm ışıklar kapalıydı ve sanırım henüz hiç bir yeri temizlememişsiniz."
Hermione hemen boğazını temizleyip açıkladı.
"Profesör Snape, tam başlayacağımız sırada ışıklar söndü, biz bir şey yapmadan kendi kendine söndü. Asalarımız yanımızda olmadığı için ışığı yakamadık."

"Sizde madem etraf karanlık oldu, uyuyalım mı dediniz Bay Malfoy?"
O sırada gözlerini ovuşturan Draco hızla şaşkın bakışlarını Snape' e çevirdi.
"Şey... Hayır Profesör, sanırım o yanlışlıkla oldu."
Deyip, gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı. Hermione de aynı şekilde güldüğü belli olmasın diye başını yere eğdi.

"Kesin gülmeyi! Saat neredeyse gece yarısı 2:00 oldu. Çabuk ikinizde yatakhanelerine gidin."
Başlarını olumlu anlamda sallayıp Profesör Snape' le beraber iksir sınıfından çıktılar.

Tam arkalarını dönmüş gideceklerken
Snape son bir kez onlara seslendi.
"Ha... Bu arada, cezanızı bu gece gerçekleştirmediğiniz için fazladan bir gece daha cezalısınız."

~

"Malfoy, seni göremiyorum. Nerdesin? Ah, çok korkuyorum."
"Kapa çeneni!"
Malfoy onun bu haline gülerken Hermione utançtan kızarmıştı.

"Korkarsan elini tutabilirim Granger."
"Elimi tutmanı ben istemedim."
Draco alaycı bir tavırla güldü.
"Tabi, korkudan 'elimi tut' diyen de bendim."
"Neyse ne işte!"
Deyip hızla Gryffindor kulesine doğru ilerledi Hermione.

Ortak salona girip kızlar yatakhanesine çıktı. Sessizce içeri girip üstünü değiştirdi. Yatağının kenarına oturup bir süre öylece durdu. Hiç uykusu yoktu, eline bir kitap alıp okumaya başladı.

Bir süre sonra kitabı okumadığını sadece gözlerini kelimelerde gezdirdiğini farketti.
Aklını kurcalayan başka bir şey vardı, ve bu şeyin Draco Malfoy olduğuna emindi. İşte yine kafasının içinde bir takım sesler yankılanmaya başlamıştı.

'Burdayım, hissediyor musun?'
'Korkarsan elini tutabilirim Granger.'

Kitabı bir kenara bıraktı ve yatağa uzandı. Derin bir nefes verip kendi kendine konuşmaya başladı.

"Onunla hiç konuşmamalıyım, en iyisi bu gibi görünüyor."
Diye fısıldadı Hermione.
"Sonuçta sadece 2 gece kaldı, onunla hiç konuşmadan durabilirim."
Parvati Patil' in yatağında kıpırdanmasıyla konuşmayı bıraktı.

~

"Malfoy, lütfen elimi bırakma."
Hermione ve Draco oldukça boş ve karanlık bir koridorda yavaş adımlarla ilerliyorlardı.

İkisinin de gözleri tutuşan ellerine kaydı. Draco yüzüne ufak bir gülümseme koydu. Elini yavaşça Hermione' nin elinden çekti.

Hermione dehşet içinde ona baktı. Gittikçe uzaklaşıyordu ve o yerinden dahi kıpırdayamadan ona bakıyordu. Sonunda karanlık koridorda tek başına kalmıştı Hermione.

Hızla etrafına bakındı, kimse yoktu.
Avazının çıktığı kadar bağırdı.
"Malfoy! Nerdesin?"
"Nereye gittin? Lütfen geri gel!"
"Malf-"

"Hermione, uyan! Uyan lütfen!"
Hermione yavaşça gözlerini araladı. Ginny onun elini sımsıkı tutmuş yatağının köşesinde oturuyordu.
Diğer eliyle Hermione' nin ne zaman aktığını bilmediği göz yaşlarını sildi.

"İyi misin?"
"G-ginny."
Ginny meraklı bakışlarını ona çevirdi.
"Sanırım delirmeye başladım."
"Kabus mu gördün?"
Hermione titreyen eliyle alnından akan soğuk terleri silip başını salladı.
Yatakta oturur pozisyona gelip Ginny' ye döndü.

"Anlamıyorum Ginny, sanırım ben-"
Biraz durakladı, derin bir nefes alıp devam etti.
"Bir şey hissediyorum, Malfoy' a karşı."
Ginny hafifçe gülümsedi.
"Ona aşık mı oldun Hermione?"
"Ah, hayır! Bu-bu çok saçma."
Kafası karışmıştı. Ona aşık olmadığını biliyordu. Hala ona karşı içinde bir nefret vardı, ama sanki Draco' ya karşı sonsuz bir güven duyuyormuş gibi hissediyordu.

"Lütfen deliriyor olduğumu söyle Ginny."
Gülümsemesi yüzüne daha çok yayılmıştı şimdi Ginny' nin.
"Hayır, delirmiyorsun. Sadece ona aşık olmaktan korkuyorsun."

•
•
•
•
•

Tam 5 gündür bölüm yazmıyorum!

Çok beklettiğimin farkındayım ama aşırı hastaydım. Sonunda biraz toparlayıp kısada olsa bir bölüm yazabildim.

Bir sonraki bölümü daha uzun yazmaya çalışacağım <3

567 kelime