ÂLA

1. BÖLÜM: KAYIP DOKTOR

ARSLAN DEMİR KARA ;

Multimedyada Arslan demir var.

....

Karargaha girdiğimde her yer dağınık ve bir o kadarda askerim yaralı ve perişan durumda.

Alçaklar karargaha zavallı bir adamı sokup bomba patlamıştı.

"demir" diye bana seslenen üsteğmenimdi. Çok severdi beni birbirimizin gözlerinden anlaşıyorduk. Bu zamana kadar tanıdığım bir asker olarak en ılımlı insandı.

"Üsteğmenim" diyip önünde selam verdim.

"Ambulans nerede kaldı askerlerimin çoğunun durumu ağır"

Üsteğmen gözleri yaşlı bir şekilde yüzümü inceledi "ambulansın geçtiği yola bomba döşemişler ambulans gelemedi orada da çok fazla ölü ve yaralı var demir"

Alçaklar planlı bir şekilde iş yapmışlardı.

"Üsteğmenim izin verin sınır dışına çıkayım"

Üsteğmen kaşlarını çatıp sinirli bir homurtu çıkararak "hayır olmaz Demir seni tehlikeye bile bile yollayamam"

Aklımda bir plan vardı. Bunu geçen hafta toplantıda dile getirmiştim. Benim grubum ve diğer birçok asker kabul etmişlerdi. Ama üsteğmenim ve bir üst komutanım buna olumlu yaklaşmadılar. Bu olaydan sonra artık durabileceğimi sanmıyordum. Birçok asker şehir düşmüştü. Birçoğuda yaralı.

"Komutanım" diye bana seslenen yöne döndüm. Bizim gruptan Ali'ydi. Önümde selam verip "komutanım olanları duydum uçağa binmedim hemen buraya geldim" nerden duyduğunu sorgulamama gerek yoktu çünkü sevgilisi muhabirdi.

Elimi omzuna koyup "oğlum keşke gelmeseydin ailen seni bekliyor"

Yaklaşık bir aydır hiçbirimiz eve gitmiyordu. Önemli bir operasyon üzerinde çalışıyorduk. Bugün benim grubum ve ben 1 haftalık izne çıkmıştık. Tabi alçaklar benim çıkacağımı bilmediği için böyle bir şeye kalkıştılar amaçları Arslanı yuvasından etmek.

Ama şimdi işler tam tersine döndü Arslan onları yuvasından edecek.

....
....

1 HAFTA SONRA ;

ÜSTEĞMEN ARANIYOR....

Telefonu kulağıma götürüp cevaplanmasını bekledim.

"Hayırdır Demir sen beni önemli bir sorun olmadığı sürece aramazsın"

Çok iyi tanıyordu beni bende onu çok iyi tanıyordum.

Aramızda Üsteğmen Komutan ilişkisinden daha çok abi kardeş ilişkisi vardı.

Gülerek konuştum "çok iyi tanıyorsunuz beni üsteğmenim, benim sizden bir ricam olacak"

Üsteğmenim ciddi bir ses tonuyla "dinliyorum Demir " dedi.

Bende aynı şekilde ciddi ses tonuyla "üsteğmenim eğer uygun görürseniz bana 1 hafta daha izin verir misiniz?"

7 yıldır bu görevdeydim ve ve şuana kadar böyle bir talepte bulunmamıştım. Bulunmakta istemiyordum ama mecbur kalmıştım. Düşüncelerimi üsteğmenimin neşeli sesi böldü " sonunda evleniyorsun ha Demir çok sevindim"

Evet nişanlıydım ama henüz böyle bir planım yoktu. Çünkü sevmiyordum bi türlü kıza ısınamamıştım. Ayşe benim amcamın kızıydı kız beni seviyordu ama ben bi türlü kıza alışamamıştım. Saçma sapan tripler ve olmadık yerlerde kıskançlıkları vs vs.