ÂLA

4. BÖLÜM: GİZLİ NUMARA

SINIR: 25 VOTE 150 OKUNMA 5 YORUM

1 SAAT ÖNCE
ARSLAN DEMİR KARA:
Telefonum titreyince cebimden çıkarıp baktığımda kaşlarım çatıldı.

ÜSTEĞMEN ARIYOR...

Yazısı belirmişti ekranda üsteğmenimi tanırdım önemli bi sorun olmadığı sürece aramazdı.

Su'ya baktığımda uyuyordu. Uyanmaması için dışarı çıkıp cevapladım.

"buyurun üsteğmenim önemli bir sorun mu var" tamda tahmin ettiğim gibi çıktı.

"evet var demir hemde çok önemli" bi sorun bitmeden diğeri başlıyordu.

"dinliyorum üsteğmenim" sıkıntılı bir nefes verip konuştu "iyi dinle beni demir bulduğun doktor... Nasıl söyleyeceğim bilmiyorum ama... Bulduğun doktoru arıyorlar ve bu doktorda bütün bilgiler var sakın bırakma gözünün önünden ayırma hatta ben bir ekip yolladım sivil halde hastanede bulunacaklar"

Tamda tahmin ettiğim gibi ama ne yazık ki doktor konuşmuyordu. Düşüncelerimi şimdilik bir kenara atıp üsteğmenimin dediklerine dikkat ettim.

"bak demir seni tanırım bilirim ne yap et bu doktordan bilgileri al vatanımız için çok önemli bu doktorun peşindeler ve doktoru ortadan kaldıracaklar gözünü dört aç sakın ama sakın bir hata bile yapma"

"emredersiniz üsteğmenim benim ekibimin izni bitmişti eğer uygunsa hastaneye yollar mısınız"

Bütün hepsine bu süreçte çok ihtiyacım olacaktı. Doktorun güvenini kazanmalıydık. Zor olsa da başarmaktan başka bir yol yoktu bizim için vatanımız için.

"gönderirim demir en kısa zamanda görüşmek üzere Allaha emanet ol" sizde deyip kapattım telefonu.

1 SAAT SONRA:

"GİTMİYORSUN DEDİM BİTTİ" biraz sert olmuştu ama yapacak başka bir şeyimde yoktu.

Gözlerini sıkıca yumup bana sırtını dönerek uzandı yatakta.

Haklıydı kızmakta ama gönderemezdim tehlike altındaydı göz göre göre ölüme terk edemezdim.

Eğer doğruları söyleseydim bu sefer de kendi canına zarar vermek isteyebilirdi. Bir daha aynı şeyleri yaşamamak için her şeyi yapardı.

"özür dilerim ben bi anda oldu istemeden oldu" hıçkırık sesi gelince kahrolmuştum. Yine bir keşke geçirdim içimden Keşke Söylemeseydim.

Oturduğum koltuktan kalkıp su'yun yüzünü çevirdiği tarafa geçtim. Beni gördüğünde gözlerini kapatıp arkasını döneceği sıra kolundan yakaladım.

"bağır çağır hatta vur ama bana yüzünü çevirme" gözlerini açıp bana baktı söylediklerimde ciddi olup olmadığımı tartar gibi bi yüz ifadesi vardı ama ben söylediklerimde her zaman ciddiydim laf olsun diye söylemezdim.

Yüzüme sert bi tokat inince haketmiştim.

HAKLIYDI

KIZAMAZDIM

BAĞIRAMAZDIM.

Kendinden de böyle bir şey beklemiyormuş gibi elini hemen kendine doğru çekip "özür dilerim bi anlık sinirden oldu gerçekten özür di.." sözünü bitirmesine elim engel oldu.

Özür dilenecek bir şey yapmamıştı ben bunu haketmiştim dudağında olan elimi itip tekrar konuştu "özür dilerim istemeden oldu"