ben sonunda bir şeyler olacağını biliyordum ama park chanyeol'le ilk öpüşmemizi alt katta ailelerimiz varken yapacağımızı ve benim bundan sonra hayatımın değişeceğini hiç düşünmemiştim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
exo-ya ya ya
Benim hayatımda hiçbir anım su gibi geçip gitmedi. Her yaşımda, her günümde bazı olayların su gibi akıp gideceği söylendi, öyle bir şey olmadı.
Okul hayatımda, her eğitim senesinin başında hocalar 'bu yıl göz açıp kapayıncaya kadar geçecek' dediler, öyle bir şey olmadı. Sayılı gün çabuk geçer dediler, gün saydım, çabuk falan geçmedi. Bunlar hep yalan, inanmayın.
İnsanın mutlu anında zamanın hemen geçtiği söylenir, o da yalan. Benim toplasak mutlu an sayım iki elimin parmağını geçmez. O mutlu anlarım da çabucak olup bitmedi zaten.
Örnek vereyim, lisedeki ilk sevgilimle ilk öpüşmemiz. Şimdi hepiniz bize yine ne anlatacak bu geri zekalı diyorsunuz, e ne yapayım, benim mutlu anlarım bu şekilde bir kere.
Her neyse, lisedeki ilk sevgilimle ilk öpüşmemiz uzun sürmüştü, çok iyi hatırlıyorum normalde kalbim doki doki atmalıydı ama atmamıştı, sadece öpüşmüştük ve ayrıldığımızda bu ne uzun bir öpüşmeydi be demiştim. Tabii içimden.
Başka bir örnek vereyim, ilk sevişmemiz mesela, bu insanın en mutlu anlarından biridir, iş olup bitince ne kadar kısa sürdü falan diye düşünürüz. Ama o zaman da bu aşırı uzun sürmüştü, hatta çocuğa 'artık yap şu işi oğlum çok uzun sürdü sıkıldım' bile demiştim. Biliyorum fazlasıyla odunca bir hareket ama saatlerce altında ah oh deyip duramazdım.
Zaten çocukla ayrılırken bana 'çok odunsun' demişti. Ne yapabilirim huyum bu.
Şimdi bize niye artı on sekiz örnekleri verdin manyak mısın sen diyorsunuz, bu sefer kabul etmeyeceğim. Manyak falan değilim, bu örnekleri verme sebebim Park Chanyeol'le birkaç dakika öncesinde öpüşüyor olmamız.
Hayatımda hiçbir anım su gibi akıp gitmedi demiştim ya, şu ana kadar. Şu anda Chanyeol'le kaç saattir öpüşmüştük bilmiyorum, belki beş belki on dakika olmuştu bilmiyorum, ama çok pis etkilenmiştim, hoşuma da gitmişti.
Ağzıma garip bir şekilde kan tadı gelmeseydi nefret ettiğim çocukla daha bir yarım saat kadar öpüşürdüm ama kan tadı gelmişti bir kere, ayrılmaktan başka seçenek yoktu elimizde.
"Dudağımı nasıl kanatmayı becerdin ya?" diye boy aynamdan dudağına bakarken konuştu Chanyeol. Ben de sağ çaprazındaydım. Uzaktan şişmiş, kıpkırmızı olmuş dudaklarıma bakıyordum.
"Asıl sen benim dudaklarımı nasıl bu hâle getirebildin?" Alt dudağımı gösterirken sordum. Hâlâ aynadan kanayan dudağına acıyarak bakıyordu.
"Baekhyun dudağımı yemişsin resmen ben şimdi ne bok yiyeceğim? Ailem aşağıda ve benim dudağımı böyle görürlerse ne olduğunu anlarlar." dediğinde hahladım. "Sen sanki benim dudağımı yememişsin. Ulan köfte gibi olmuş dudaklarım hâlime bak. Bu kadar emmekle eline ne geçti şimdi?"
