Pse unë?✔

🧸🖤

Xhek P.O.V.
"Sha Ses eshte thjesht sekretarja ime,'mora fryme thelle dhe jam i lumtur qe jam i zoti ne llafallogji me gazetaret." E bukura ime eshte me e vecante, me e brishte."zot un i thash keto. Gazetaret nisen te cucu rinin. Nuk prita qe te benin pyetje te tjera. U hodhe edhe nje veshtrim atyre dhe per nje cast mu duk se pash ate. Mbylla syte dhe ajo nuk ishte me aty.

Okey po filloj te cmendem. Hyra ne kompani dhe ju drejtova zyres sime. Trokiti dera dhe brenda hyri nje punojse e cila kishte ne dore ca dosje.
"Pse nuk i solli Sha ,po ti?"pyeta une me ze autoritar.

"Me tha qe kishte pune zoteri dhe me urrdhrin tuaj une duhet te merresha me detyrat e saj."tha vajza me zerin qe i dridhej. I bera me shenje qe mund te largohej dhe ajo se beri fjalen dysh. Ne fleta ishte lajmerimi se pas dy javesh eshte mbledhja e madhe. Pra kam dy jave kohe per te mbaruar projektin tim te madh. Me duhet te pervesh menget dhe te shpejtoj. Kjo do jete maja ime pa rrenje nga pas. Me ate projekt jam marr qe kur kam qen femije i vogel diku tek 14-15 vjec. Nga mendimet me nxori nje telefonate. Numrin nuk e kisha te shenuar. E hapa dhe nje burr foli.
*Xhek Kamikaze, une jam Han Ji Kamikaze. Besoj se e mban mend xhaxhain tend plakaruq.*shtrengova dhembet nga ky person i neveritshem qe na la ne balte shume vite me pare.
*S'ishte nevoja te prezantoheshe fare. Te dallova vetem nga zeri. Ce mire te kujtoi qe une jam gjalle?*
*Doja te te uroja per fejesen e shekullit!*i dhash nje te ngerdheshur dhe i thash qe sishte nevoja, nderkohe isha ngritur nga karigia dhe po ecja kot se koti rrotull neper dhome.
*Por e din arsyen PSE je fejuar me ate vajze?!* pyetja e tij me cuditi. C'donte te thoshte ai me kete? Por me e bukura nga e dinte ai qe ne jem fejuar me detyrim? PSE ma beri ai kete pyetje mua? Nderkohe qe gjithe keto bubullima shurdhonin trurin tim e vetmja gje qe i thash ati ishte:
*Ku dhe kur do te takohemi?*zerri im doli i fort dhe i thelle ne te njejten kohe shume i ashper. E nga ana e tij mora vetem nje te qeshur djallezore dhe me tha:
*Do te ta sjell nd mesazh. Deri atehere mundohu te relaksohesh bir.* dhe me kaq mbylla telefonin. U ula serish tek karigja ime. Vendosa berrylat tek tavolina e koken mes duarve. Degjova telefonin te tringellonte. E hapa dhe pash adresen e dhen...

Aléna P.O.V.

Ne castin qe mendova se me pa u fsheha pas nje gazetari. Por hej per mua i tha ato fjale ai. Pse si tha keto nje nate me perpara kur mua po me pellciste koka nga epshet e tyre. Ohh zot!

Hipa ne makinen time dhe u drejtova lokalit ku une dhe Aomi takoheshim gjithmone. Gjate te gjith rruges isha si e perhumbur ,madje per pak fare do kisha shtypir nje zonje te moshuar. E cila nisi te uluronte me sa kishte ne koke. Dola nga makina. I mblodha te gjitha qeskat e saj dhe me pas i kerkova falje. Ajo po me shikonte ter ngulm. Njesoj si pergjegjesi tek <ish> shtepia ime.

"E b..bija e Antonio Dan Ji je ti?"pyeti ajo duke ju marr goja sikur te kishte frik nga dicka apo dilush dhe sikur nuk ishte ajo, ajo gruaja qe po me uluriste. Me nje buzeqeshje te sforcuar i thash po. Vetem nga bebja e syut ,e cila u zvogelua aq shume sa po thajse nuk dukej fare, kuptova qe ajo u tmerrua.

"Bej kujdes bij! Bej kujdes! Shume thika do te te ngulen pas shpine drejt e ne zemer, por ti duhet te behesh e forte panvaresisht gjithckaje. Hapi mir syte e veshet bej kater. Asnjeher nuk i dihet se nga do te te vij."po e shikoja cuditshem dhe s'po kuptoja asgje prej gjeje.

"Je gje flaxhore nese po ateher me ler te te them qe tani se nuk te besoj."i thash e ajo tundi koken ne mohim. Mori qeskat dhe per here te fundit peshperiti qe te kem kujdes.

Po ca kan keta njerez keshtu. Pse duhet te kem kujdes? Pse jane keta njerez kaq shume enigmatik?

Nga mendja mi larguan keto pyetje boriat qe kumbonin prapa meje. Ishte krijuar nje trafik shume i gjate. Hipa dhe nisa te ngisja makinen drejt vendtakimit me Aomit. Kesaj here edhe me e coroditur se me pare.

Hyra tek lokali dhe pash Aomin qe si e cmendur qe eshte, nisi te valviste doren per te me treguar se ku ishte. Buzeqesha dhe u drejtova per tek ajo. E ku ka me mire se nje dite me Aomin per te hequr mendjen nga lodhja dhe stresi. Ja qe tani dha efektin e sja.

"Aliii, o zot sa me kishte marr malli!" U ngrit nga vendi ku ishte ulur dhe erdhi te me perqafoje, a thu kemi 5 vite pa u pare.

"Aom, shpirt, si ke qene?"e pyeta. Teksa po uleshim ne tavoline. Ajo duke qeshur nisi te fliste dhe te me tregonte per cfare ka ndodhur deri me tani. Ishte shume e lumtur. Me vinte per te qeshur me sjelljen e saj si femije. Me tha qe ti tregoja edhe une asaj gjerat qe me kane ndodhur. Nuk doja t'ja prishja humorin, pooor si gjithmone ajo fitoj.

Gjate rrefimit tim asaj nisi ti nderohej mimika, ashtu sic une e prisja. Vetullat nisi ti ngryste dhe te rrudhte buzet, syte ti skuqeshin nga lotet qe si linte ti rreshqisnin.
"...Pra kshu kane shkuar ditet e mia. Gjithse si, doja te te pyesja a e ke gjetur adresen e prinderve te mi?" Ajo mori fryme thell fshiu nje lot te pa bindur dhe e qeshur pohoi me koke.

"Jemi gati te shkojme?"pyeti ajo

"Gati per te marr pergjigjen e te vertetes." Lam parate ne tavoline + bakshish dhe ikem drejt makines sime.

Nuk kam pasur mundesi te postoj kjo per shkak se isha me ftofje (te rrende) doktoret tan te famshem😒 kujtuan se kam koronavirus. Pra kam ngelur ne spital☹️.