Pse unë?✔

🧸🧸🗝🖤🖤🖤

Si fillim, para se ta lexoni pjesen po ju them qe tani. Nuk do t'iu pelqej dhe aq shume. Do me urreni por kjo ishte e para caktuar qe do te ndodhte. Shenim. Degjojini muziken, ajo do t'iu ndihmoj ti jepni ndjenje pjeses.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~<<<<<<<<<<<<<<<<<<
"Se di, ndoshta do te vazhdoja sikur nuk do te kishte ndodhur asgje e rendesishme, megjithe se do te me grryente per prenda fakti qe barku yt do te te ritej gjithmone e me shume e jne nuk do te arija ta prekja dot kurre vetem kur ti te ishe ne gjum. Une the se ne arrim t'i'u'a dim vleren dickaje vetem kur e humbasim ate. Dhe jam i lumtur qe te humba dhe te rigjeta serish. Tani fli gjum mafishe."tha dhe e lumtur me fjalet e tij mbylla syte per te fjetur, por veshet e mi ishin shume zgjuar per te degjuar ate ^te dua^ te dale nga goja e tij.
>>>>>>>>>>>>>>>>~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

6 muaj me vone
Xhek P.O.V.

6 muaj qe nga ajo dite qe une flej i qet. 6 muaj me dy engjellushet e mia ne krah. Cdo gje shkonte per mrekulli. Alénes i ishte rrumbullakosur barku e tani kjo gje binte shume ne sy. Aomi dhe Majku kishin qe 3 muaj me pare te larguar per ne Korea te Jugut, ku do te hapnim nje pjes te kompanis per modelingun e makinave atje. Familjet tona me shume se kurr tashme ishin te bashkuara. Tashme me babain dhe maman flisja, po ashtu edhe mafishja. Une dhe ajo vendosem qe te lenim gjithcka pas ne te shkuaren. Dhe te jetonim te tashmen tone duke menduar per te ardhmen me engjellin ton te vogel.

Tani me Alin po beheshim gati per te bere viziten mujore per tek doktori. Une ndodhesha ne sallon dhe po prisja qe mafishja te zbriste posht. Kisha hyre thell ne mendime duke rikujtuar edhe nje here se si nisi e gjithe kjo gje. Si sillesha me mafishen dhe se sa kam ndryshuar qe atehere. Cdo gje tashme ishte sistemuar, por kjo ishte ajo qe me shqetesonte. Cdo gje shume mire ne cdo aspekt. Por si?

Nga mendimet me nxori sherbyesja e cila po me theriste, sepse telefoni im po biente pa pushim. E mora dhe pash qe ishte numer i fshehte.

"Zhgaravine, mbarova une. A te ikim?"erdhi dhe me perqafoi lehte. Mbylla thirjen dhe u ktheva tek ajo. E putha ne ball dhe e perqafova edhe une. I peshperita lehte qe mund te iknim. Hym ne makine, por nje boshllek me pushtoi te terin. Qesha lehtas qe te mos bija ne sy dhe u mundova ti rregulloj Alit rripin e sigurimit qe te mos vdritej. U nisem, por ajo ndjesi nuk ishte larguar. Per kundrazi ajo po me shtohej gjithmone e me shume.

Mafishja ngriti volumin e kenges se saj te preferuar dhe nisi te kendonte bashk me te. Me vinte te qeshja me te madhe me veprimet e saja aq femijnore qe po bente. Imitonte emocionet qe te falte kenga me mimiken e fytyres a thua ajo po i ndiente  ne ato momente ato emocione. Te qeshurat tona nuk kishin fund. Dhe si gjithmon ishte ajo shkaku.

Per shembul kur tha se duhej edhe pak vaj per fergesen, se ajo kishte pak.  Dhe futi uji ne vend te vajit. E merni me mend se si vaj ka nisur te shperthej kudo neper kuzhine...

Ky po qe ishte nje kujtim i pa harueshem. Cdo moment me te ngulitet thelle ne mendjen time tamam si te ishte nje film me rikujtohen kur une i kerkoj ne galerine e trurit tim.

Tani ne ishim perball spitalit. Parkova makinen tek parkingu dhe u nisem qe te kalonim rrugen.

"Aléna prit!'kontrollova edhe nje here tjeter xhepat qe te isha i sigurte dhe pastaj thash,' kam harruar telefonin ne makine prit nje sekond dhe errdha."ajo me pa me sy te cliruar dhe pohoi me koke.