TRB 42.

1.6K 20 0
                                    



REY'S POV




Naramdaman kong gumaan ang katawan ko at lumutang.

Napadilat ako ng maamoy ko ang pamilyar na amoy agad naman akong  nag pumiglas

At sa kalikutan ko nalaglag ako.

"Ang sakit ha?"

Nag taas ako ng tingin and I saw Him.

Ang lalaking Mahal ko.

Ang lalaking Mahal ng kapatid ko.

"Sorry Men. Wala akong nagawa ee"

Si Ron panay sya pasa at may dugo dugo pa. Agad akong napatayo at nilapitan sya

"What happen?"

Sabay hawak ko sa mukha nya.

"Wag mo sya hawakan halika na"

Si luke.

"Ano bang ginagawa mo dito?"

Sita ko kay Luke.

"Sinusundo kita. Uuwi na tayo"

"Di ako sasama"

"Ode asahan mo na madadagdagan ang pasa nyang lalaking yan"

"Wag........ Fine sasama na ko. Uuwi na ko"

Tutal isang Buwan na rin naman ang nakalipas.

Binitawan ni Luke si Ron kaya nasubsob si ron.

"WAg mo syang hawakan. Halika na"

"Ron pag may oras ako dadalaw ako dito men"

"Dont worry Men"

Sagot nya tsaka na ko umalis.

"Bakit pinatulan mo yun?"

Tanong ko sa kanya

"Di ko sya pinatulan"

"Bakit mo sya binugbog.?"

Sabi ko nung nasa loob na kami ng Kotse nya

"Di ko sya binugbog."

"Ee bat sya may pasa?"

"Make up!"

"What?"

"Make Up! Papaano? Its simple minake upan sya ni Lucy wag ko lang daw saktan yung mukha nya but nandoon na ko ang bugbugin sya. Kaya nga walang lukot tong Polo ko ee"

"I hate you. Pati ba naman si Ron"

"Ano bababa ka? Go on!"

Antipatiko. Pano ko bababa ee pinaharurot nya ang kotse.!!!

Urgh!!!.

Maya maya lang nakarating na kami sa MANSION. urgh.

Nahihiya akong pumasok sa Napagkalaki laking pinto ng Mansion.

///////O_O///////

Lahat sila naka abang

Si Mama Bea si Lolo si El si Daddy? At si Mommy? Pati si Lucy

"A-anak?"

Si mama.  At si Mommy. Nahihiya din silang  lapitan ako.

Nakayuko parin ako.

"Im sorry anak may plano naman talaga kong sabihin sayo ee, Naunahan lang ako ng t-takot"

Ako den kaya ayoko pa umuwi naunahan ako ng takot

The Runaway Bride (EDITED)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang