عشق الجارحى

الجزء التاسع عشر

فى منزل خديجه ترن خديجه الجرس فيفتح احمد الباب
احمد ليسه هيتكلم هتقطعه
خديجه :بصوت عالى من غير ماتقول وتتعب نفسك هقولك انا انت هتقولى معاكى مفتاح هقولك اه تقوم تقولى نفسى مره تفتح بالمفتاح اقولك انا عمرى فتحت بالمفتاح تقولى لا اقولك خلاص بتكلم ليه

سمعت خديجه صوت ضحك بتبص لقيت عمر ابن خالتها وندا اخوته وخالتها
خديجه بحرج: يادى الكسوف مش تقول ان فيه حد هنا ياغبى
احمد: تستاهلى بقالى ساعه عايز اقولك وانتى ايه بلعه راديو مش راضيه تفصلى ابداا
خديجه :ماشى يا احمد حسابى معاك بعدين
احمد: بس ياماما ولا تقدرى تعملى حاجه ده انا فى كليه شرطه ياماما
خاله خديجه :ايه ياخديجه مش هتسلمى عليا
خديجه: ازاى ياخالتوا انتى واحشانى اوووى
ندا: ازيك ياخديجه
خديجه ببرود :تمام
خديجه: ازيك ياعمر
عمر: تمام الحمد لله انتى اخبارك ايه
خديجه: كويسه بس ايه سبب الزياره دى
خالتها(سمر) :يعنى نمشى
خديجه بسرعه :مقصدشى والله ياخالتوا مستغربه بس علشان بقالكم سنيين مجتوش مصر من ساعه مانقلتوا اسكندريه
خالتها :سبب الزياره انكم وحشونى اوووى وكمان علشان نخطب لعمر
خديجه: بجد مين اللى امها داعيه عليها دى
عمر لخديجه :بس ياماما دى امها دعيلها فى ليله القدر
خاله: تبقى اخت زميل عمر هى مدرسه
خديجه :الف مبروك ياعمر وعقبال الفرح
عمر: الله يبارك فيكى عقبالك
خديجه: حرام عليك انتى بتدعى عليا
عمر: هنبقى نشوف

فى بيت احمد الجارحى
مالك لنور: زعلانه ليه ياقمر
نور: مخنوقه زهقت من المذاكره وعلى طول فى البيت لوحدى انت فى الشغل واحمد مسافر
مالك: غصب عنى ياحبيبتي الشغل واخد كل الوقت
نور: احمد واحشنى اوووى يامالك هو مش ناوى يجى بقى
مالك: ان شاء الله هيجى
ويرن تليفون مالك
مالك :الو مين معايا
الشخص: انا موظف فى شركه بتاعت ابو حضرتك للاسف والد حضرتك تعب وودناه المستشفى
مالك بخوف :مستشفى ايه
الشخص: مستشفى ******
نور :فى ايه مين اللى فى المستشفى
مالك: بابا
نور: بدموع ايه بابا يالا وادينى ليه
مالك يالا
ويذهبوا سريعا الى المستشفى ويسالو عن باباهم
ويعرفوا انه فى العمليات
بعد ٣ ساعات يخرج الدكتور
فيجرى مالك ونور على الدكتور
مالك :بابا عامل ايه
الدكتور بعمليه: الحمد لله بقى كويس بس محتاج راحه علشان قلبه بقى ضعيف جداا وياريت مينفعلش
مالك :حاضر يادكتور اقدر اشوف بابا
الدكتور: اه تقدر تشوفوا بس بعد مايروح اوضه عاديه
مالك: شكر يادكتور
الدكتور: العفوا ده شغلى 
وبعد شويه بينقلوا اوضه عاديه
فى الاوضه
نور بدموع: انت كويس يابابا
الاب بتعب: كويس ياقلب بابا مبحبش اشوف دموعك
مالك: بابا متكلمش كتيير علشان متتعبش
الاب: انا كويس قولت لمامتك
مالك بنفى: لا مكنتش فى البيت لمى عرفت وانا اتشغلت ونسييت اقولها
الاب :كويس متقولهاش حاجه
مالك: هى كده كده هتعرف اكييد هتسال عليك
الاب: لا ما انا هروح النهارده مش بحب قاعده المستشفيات
نور :مينفعش يابابا انت ليسه تعبان ومينفعش تخرج
وفى هذا الوقت يدخل اسر
اسر: سلامتك ياعمى
الاب: الله يسلمك ياحبيبى تعبت نفسك ليه
اسر: انت بتقول ايه ياعمى ده انا زعلان علشان محدش قالى انا ليسه عارف دلوقتى
يدخل الدكتور قبل ماحد يرد
الدكتور بابتسامه :حضرتك عامل ايه دلوقتى
الاب: انا كويس ممكن تكتبلى على خروج النهارده
الدكتور: مش هينفع حضرتك انت ليسه خارج من عمليه وعايز متابعه
الاب: انا مش هقعد فى المستشفى
نور :خلاص يادكتور حضرتك قولى مفروض نعمل ايه وانا هعمله
الدكتور باعجاب :حضرتك هتعرفى تتابعى معاه
نور' اه انا فى رابعه طب وهعرف اتابع بابا
الدكتور: ماشى انا هقولك تعملى ايه
اسر بغيره :لا قولى انا ايه المطلوب وانا هقولها
الدكتور: باستغراب حضرتك مش هتفهم انا عايز اقول ايه
اسر :لا متخافش انا دكتور جراحه وهفهم اللى تقوله
الدكتور: خلاص اللى تشوفه حضرتك
ويذهبوا جميعا الى المنزل
فى البيت
يدخل مالك ساند باباه
الام بخضه: فى ايه مالك ياحبيبى
الاب: انا كويس الحمد لله شويه تعب بسيط
الام :بحب يعنى انت كويس
الاب: والله كويس
يسند مالك والده ليدخله اوضته
الاب للأم ممكن تجيبالى كوبيه مياه
الام: حاضر من عنيا
بعد ذهاب الام
الاب: عايزك تتصلى  باخوك دلوقتى
مالك: حاضر بس حضرتك عايزه فى ايه
الاب: هتعرف دلوقتى
ويتصل مالك باحمد
احمد: سلام عليكم
الاب :وعليكم السلام
احمد باستغراب: ازاى حضرتك يابابا
الاب: مش كويس
احمد بخوف :حضرتك مالك فيك ايه
الاب: تعبان وليسه خارج من العمليات
احمد بخضه: بتقول ايه عمليه ايه
الاب :انا مش قادر اتكلم اكتر من كده انا عايز اشوفك
احمد بطاعه: حاضر على اول طياره هتلاقينى عندك
الاب :ماشى ياحبيبى يالا عايز حاجه
احمد: لا عايز سلامتك يابابا يالا سلام عليكم
الاب :وعليكم السلام
وفى هذه الاثناء تدخل الام
الام بدموع :كده بتضحك عليا وتقولى شويه تعب وانت عامل عمليه
الاب: محبتش اقلقك عليا
الام :يعنى لو انا اللى حصالى كده ومكنتش قولتلك كنت هتعمل ايه
الاب بسرعه: بعد الشر عليكى ياحبيبتي متقوليش كده انا مقدرش اشوفك تعبانه انتى حب عمرى
مالك: احم احم انا هنا
الاب :متخالى عندك دم وامشى ايه اللى مواقفك هنا
مالك: خلاص انا ماشى
فى الشركه
خديجه بغضب: نفسى اعرف المتخلف ده راح فين وسابنى قبل ما الاجتماع يبدا ووراطنى فيه
اسر اهو المتخلف جيه
خديجه بغضب: انت بتستهبل يا اسر ازاى تمشى والاجتماع فاضل عليه ربع ساعه
اسر :غصب عنى والله انا عارف انى على طول بعمل كده وانتى تقريبا اللى شايله الشغل علشان انا مشغول فى المستشفى الايام دى بس والمرادى غصب عنى عرفت ان عمى فى المستشفى ومالك هناك لوحده فروحت على طول ملحقتيش اقولك
خديجه: طب وهو عامل ايه دلوقتى
اسر: بقى كويس الحمد لله
خديجه :طب الحمد لله
اسر: عمالتى ايه فى الاجتماع
خديجه :خدنا الصفقه
اسر بفرحه: ايو كده كنت عارف انك قدها
خديجه بغرور مصطنع: ايه يابنى هو انا اى حد ولا حاجه ده انا خديجه
اسر: بس ياماما لا تقعى من كتر الغرور
خديجه :انا مش هرد عليك علشان انت من اعداء النجاح وتكمل انا همشى بقى دلوقتى يالا سلام
اسر :سلام
تذهب خديجه الى بيتها
تدخل خديجه البيت
خديجه :معلش ياجماعه اتاخرت كان عندى اجتماع
خالتها (سمر) :ولا يهمك ياحبيبتي هو احنا غرب
خديجه: لا طبعا ياخالتوا
الام: يالى ياحبيبتي غيرى هدومك علشان تاكلى
خديجه :لا ياماما مش عايزه انا كلت فى الشغل
الام :ماشى ياحبيبتي
تدخل خديجه تغير هدومها وبعد شويه باب اوضتها بيخبط
خديجه :ادخل
ندى :انا عايزه اتكلم معاكى ياخديجه
خديجه ببرود: انا اسفه عايزه انام
ندى: خديجه انتى ليه بتعملينى كده  انا عارفه انى غلطت بس من حقى انك تسمحينى
خديجه :معلشى انا قلبى اسود ومبسمحش حد
ندى: اسمعنى بس
خديجه: لا معلشى خودى الباب فى ايدك واخرجى
فتخرج ندى حزينه ويرها عمر ويعرف هى ليه زعلانه
فيخبط على اوضه خديجه
خديجه :اتفضل
عمر: خديجه ممكن اتكلم معاكى شويه فى الصاله
خديجه :اه طبعا
فى الصاله
عمر :خديجه انا مش عايزك تفضلى متكلميش ندى
خديجه :عمر لوسمحت متكلمش فى الموضوع ده
عمر: لا هتكلم ياخديجه انا عارف ان ندا غلطت فى حقك بس هى بجد ندمانه
خديجه بوجع :وانا هعمل ايه بالندم ده هى مصدقتنيش وصدقت صاحبيتها انا هكون عايزه ازاى ندى ليه هى شافت ايه منى علشان تصدق ده عليا
عايزنى اسامحها على ايه على قله ثقتها فيا ولا على انها سابيتنى فى اكتر وقت كنت محتاجها فيه ده انا قولت معلش هى معذوره ياجماعه واتصل عليها تليفونها يدينى مغلق مره واتنين وتلاته ولمى اتصل من رقم تانى يرن عادى يعنى خلاص طلعتنى من حياتها ومش عايزانى جاى دلوقتى بعد اربع سنيين تقولى هى ندمانه متاخر اوووى ياحضره الظابط
وتقوم خديجه وتسيب عمر قاعد مش عارف يتكلم يقول ايه 

رأيكم ايه ياحلوين
اتمنالكوا قراءه ممتعه
h.m.k