Heartless Billionaire's Possession (Dominante #1)

Kabanata 5

Kabanata 5

"Kamusta ang school, Penelope?" Napalingon ako sa kaniya. Sabay kaming kumakain ngayon sa isang mahabang lamesa. "Are you enjoying it there? May mga kaibigan ka na ba doon?"

Hindi ako sanay na nag-uusap kami. Palagi ay hindi talaga kami nagsasabay kumain. Maaga siyang umaalis at umuuwi tuwing tapos na ako kumain sa gabi. I understand naman. He's busy, marami siyang ginagawa kaya ayos lang. At kung minsan naman na nagsasabay kami ay tahimik lang kaming kumakain. Kaya nagtataka ako ngayon.

"M-Meron naman. Sila Janine at Charlotte. Mababait sila," mahilig rin sila sa pogi at mahahalay rin. "Bakit?"

"Just asking." Sagot nito at uminom sa tasa niya. "I have some things to do outside the country," Nagulat ako doon kaya napalingon ako sa kaniya.

"Ha?" Aalis siya? Iiwan niya ako dito?

"Magpapadala ako ng yaya dito para may makatulong ka. For the mean time, I want you to focus on your studies and stay away from any other guy." Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kakaiba. Bakit niya ako iiwan? Talaga bang sawa na siya sa akin? Ayaw niya na talaga?

"A-Anong gagawin mo? Saan? Kailan ka babalik?" Nagkatinginan kaming dalawa. "I-I just want to know. Maga-asawa ka na? Who's the girl? Ipapakilala mo ba ako sa kaniya?" Nanatili ang tingin niyang kakaiba.

"You're really growing beautifully, Penelope." Bumagsak ang tingin ko sa labi nitong nakangisi. "You think I'm going to marry someone not as beautiful as you?" Namula ako doon.

"I-I'm just asking. Malay mo, sawa ka na sa kakabantay sa akin at naisipan mo nang magpakasal para mapalayas na ako. I-It's fine. I mean, ayos lang talaga. Siguro naman ay kaya ko nang mamuhay mag-isa, I'm turning eighteen na rin naman,"

Nagulat ako nang tumayo ito at umupo sa upuang katabi ko. Tiningnan ko siya. Ang gwapo niya talaga at ang bango-bango pa. Hinaplos niya ang buhok ko pababa sa pisngi ko. Hinawakan niya ang baba ko at marahang inangat para magpantay ang tingin naming dalawa.

"Beautiful," Bulong niya habang sinusuri ang buong mukha ko. "So beautiful," He leaned closer at nang ilang inch na lang ang agwat ng labi namin ay ngumisi siya. "Hinding-hindi ka nakakasawang hintayin, Penelope."

Napapikit ako nang magtama na ang labi naming dalawa. Napahawak ako sa braso niya. "Open your beautiful mouth, beautiful."

Agad ko iyong sinunod. Doon ay naipasok niya ang dila niya at nilaro ang dila kong umaatras pa. Nalalasahan ko na ang matatamis na laway ni Kuya. I moaned when I felt his fingers slip inside my shorts. Inangat ko ang dalawa kong paa sa upuan para mas makapasok ang kamay niya. He continued playing with my tongue while reaching for my feminine.

"Ang ganda-ganda mo," Bulong nito nang maglayo na ang bunganga namin. Inalis niya ang kamay niya sa short ko at dinilaan ito. Lumakas ang ungol ko nang naramdaman kong ipinasok niya ulit iyon sa short ko at biglaang pinasok sa pagkababae ko.

"Oooh," Ungol ko habang nilalabas-pasok niya iyon. "K-Kuya, oooh. Uhhmm," Kinagat ko ang labi ko.

"I'm conducting another rule, Penelope." Tumango na lang ako dahil iba talaga ang nararamdaman kong sarap habang patuloy siya sa ginagawa sa akin. Mas ibinaon niya iyon at mas binilisan. Nawala akong lalo sa ulirat at napaliyad ng ilang ulit.

"Moan only my name in every pleasure. That's the second rule, baby." Wala na akong pakialam. Napakapit ako sa leeg ni Kuya nang mas lalong bumilis iyon. Ang sarap.

"Kuya, oooh. Uhh,"

"Did you just break my second rule, Penelope? I told you to moan my name," Malamig nitong utas at hinawakan ang likod ko para mas idiin ako sa kamay niya. "Moan my name or I'll stop," Tumigil iyon kaya napasigaw ako sa frustration.

"F-Federick! Federick, please..." Kuminang ang mata niya at mas lumapad ang ngisi. "Please, touch me. Federick..."

"Alright, baby." Hindi lang isa kung hindi dalawang daliri na ngayon ang ipinasok niya kaya mas napaliyad ako. Hirap na hirap ako sa posisyon ko pero hindi ko na iyon pinansin dahil sa sarap ng bawat baon ng kamay ni Federick sa pagkababae ko.

"Federick, oh my! Federick, faster please. Hmmm. Ooooh, Federick. Federick!" Ramdam kong malapit na ako. Konti na lang at  lalabasan na ako. Alam siguro iyon ni Kuya kaya mas binilisan niya pa lalo. At nang lumabas na iyon ay halos manginig ako. "Ahh,"

Nang ilabas ni Federick ang kamay niya ay punong-puno iyon ng malapot na puting lumabas sa pagkababae ko. Akala ko ay ipupunas niya iyon ngunit nagulat ako nang idiretso niya iyon sa bunganga niya at habang nakatingin sa akin ay sipsip niya ang kamay niya.

"Sweet cum of my seventeen-year old Penelope," Ngisi nito. Ngumuso ako at umayos na ng upo. Kinuha ko ulit ang kutsara ko at nagsimula ulit kumain.

"K-Kailan ka babalik?" Tanong ko nang mapansing nakatitig pa rin siya sa akin. "Babalik ka pa rin 'di ba?"

"I don't know when, Penelope." Sagot nito. "But I'll be there on your eighteenth birthday,"

"That's still three months away," Bumagsak ang balikat ko. So I'll wait for him that long? "I'll miss you,"

"You'll miss me?" Mangha nitong tanong. Umirap ako sa kaniya at nahihiyang tumango.

"Hindi mo ba ako mami-miss? Ayaw mo na talaga sa akin?" Nakanguso kong tanong. Agad niyang nilapit ang mukha niya sa akin at hinalikan ako sa labi. I responded on that kiss. Three months without him will be the worst. Hindi ko kakayanin. Mami-miss ko siya.

"I'll miss you so damn much, Penelope. I'll miss you so much," Bulong nito nang magkalayo ang labi namin. Inabot niya ang noo ko at hinalikan ako doon.

"Kung mami-miss mo ako bakit ka aalis? Paano kung may lumapit sa aking lalaki, paano mo malalaman? Sino nang magagalit sa akin? Sino nang ki-kiss sa akin tuwing gabi bago matulog?" Wala na akong pakialam. Tiningnan ko siya gamit ang maluha-luha kong mata. Nagulat siya doon. Hindi ko alam kung sa sinabi ko ba o dahil naiiyak ako.

"I'm sorry, babalik ako kaagad. Babalikan kita kaagad, Penelope. Babalik ako agad sa pinakamagandang babae sa buong mundo. Babalik ako sayo," Tuluyan na akong umiyak at humagulgol habang nakabaon ang mukha sa leeg niya.

"Federick..." Humigpit ang yakap ko sa leeg niya habang humahagulgol pa rin ako. Kahit kailan ay hindi niya pa ako iniwan nang ganon katagal. Ni minsan ay hindi niya pa ako iniwan! Ngayon lang...

"Damn, Penelope. Please, stop crying, beautiful."