FİNAL

11.8K 475 122
                                    

4 ay sonra...

Açelya ile beraber çok güzel dört ay geçirmiştik. Aramızdaki bütün sorunlarımızı çözmüş ve birbirimizi olduğumuz gibi kabul etmiştik. 

Açıkçası hayatım boyunca kendimi hiç bu kadar mutlu hissetmemiştim. Onunla olmak bambaşkaydı. Sanki yoklukla varlık arasında bir yerdeydim. 

"İyi misin Burak?" 

Gülümsedim. "Seninle iyi olmamak mümkün mü?" 

Açelya'nın yanakları kızardı ve utangaç bir tavırla gülümsedi. "Bilmem, sana sormak lazım." 

Elimi uzattım ve yumuşacık yanağını okşadım. "Cevabını bildiğin sorular sorma bence." 

Açelya sinirle koluma vurdu. "Sana da bir şey sorulmuyor." 

Omuz silktim ve Açelya'yı kolundan tutarak yanıma çektim. "Sen biraz yanıma gelsene." 

Açelya asabi bir tavırla konuştu. "Ne oldu?" 

Ona doğru eğildim ve dudaklarımızı birleştirdim. Ufak dudakları sıcacıktı ve dünyamı tepetaklak ediyordu. Bir kızın dudakları bu kadar yumuşak olmamalıydı. Sanki bütün gün boyunca bu dudakları öpebilirdim. 

Yavaşça geri çekildim. Açelya şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu. "Bu ne içindi?" 

"Öpüşmeyelim mi?" 

Sırıttı. "Ne alaka?" 

"Bir üst tura mı geçmek istiyorsun? Bana uyar." 

Açelya'nın yanakları iyice kızardı. "Burak!" 

Onu kendime doğru çektim ve sıkıca sarıldım. "Şaka yapıyorum güzelim." 

Kıkırdadı. "Biliyorum." 

Onu kendimden ayırdım ve yapmacık bir ifadeyle kaşlarımı çattım. "Bak sen." 

Bir adım geriye doğru attı. "Ne var bunda?" 

Açelya gülmemek için bütün iradesini zorluyordu. Ben ise yapmacık ifademi çoktan bozmuştum ve deli gibi sırıtıyordum. 

"Buraya gelsene." 

Omuz silkti. "Gelmem." 

"Neden?"

Kurnazca sırıttı. "Gel de yakala." 

Gözlerimi kıstım. "Yakalarsam ödülüm ne olacak?" 

Dudaklarını büzdü. Ardından şeytanca gülümsedi. "Belki beni öpebilirsin." 

Üst dişlerimi alt dudağıma geçirdim. Açelya benle oyun oynayabileceğini mi düşünüyordu? 

Birden ona doğru atıldım. Açelya çığlık attı ve arkasını dönerek koşmaya başladı. Hava çok güzeldi ve ikimiz çocuk gibi parkın içinde koşturuyorduk. 

Açelya her ne kadar hızlı koşsa da benim karşımda şansı sıfırdı. Sonunda onu yakaladım ve bir banka oturdum. Açelya'yı da kucağıma oturttum. 

Açelya'nın koşmaktan yüzü kıpkırmızı olmuştu ve hala deli gibi gülüyordu. "Ödülümü isterim." 

Elini omzuma yerleştirdi. "Yaa!" 

"Oyun bozanlık yapma. Seni yakaladım." 

Açelya dudaklarını yaladı. Bu tehlikeli bir hareketti ve hormonlarımı alt üst ediyordu. Açelya daha fazla beklemedi ve dudaklarımızı birleştirdi. 

Öpüşü o kadar yoğundu ki beni farklı dünyalara yönlendiriyordu. Kendini bana doğru bastırdı. Kısık bir sesle inledim. 

Şeytan! 

Nefes nefese ayrıldık. Gözlerindeki anlam benim için birçok şeyi ifade ediyordu. 

"İyi ki varsın Burak." 

"Sende iyi ki varsın." 

Elini kalbimin üzerine koydu. Kalbim heyecandan ötürü fazlasıyla hızlı atıyordu. "Çok sevdiğimi söyler misin?" 

Sırıttım. "Kime söyleyeyim?" 

O da elimi tuttu ve kalbinin üzerine yerleştirdi. Onunda benim gibi kalbi hızlı atıyordu. "Bilmem, kime söylesin?" 

İkimizde gülümsedik ve birbirimizin gözlerine bakarak fısıldadık. 

"Ona Söyle." 

SON

Ona Söyle|| textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin