istasyon insanları | texting

aşk kırıntıları

Lana Del Rey - Salvatore

İyi
Okumalar
♡

❧

Destina'dan.

Bir elimde ders kitaplarım, diğer elimde kahvem ile üniversiteden çıkmış, eve dönüyordum.

Hava soğuktu. Saçlarımda, Sonat'ın sabah soğuktan dolayı kafama geçirdiği kız kardeşinin beresi vardı. Elleri titremişti o bereyi tutarken. Ağlamış mıydı benden sonra, bensiz? Bu ihtimal aklıma geldiğinde ürperdim. O sözünü tutardı ve bensiz ağlamazdı. Biliyordum.

Biten kahvemi çöpe atıp elimi cebime attım ve sabah Sonat'ın verdiği anahtarı çıkartıp kilide oturttum.

"Sonat?" diye seslendim evin içine doğru. "Ben geldim," Belki de evde yoktu.

"Mutfaktayım," diye seslendi o da. Çantamı kanepenin üstüne atıp ceketimi çıkardım ve adımlarımı mutfağa yönelttim.

Mutfağa girdiğim an, beni siyah bir mutfak önlüğüyle karşıladı. Ona gülümsedim ve bakışlarımı fırına yönelttim. Ev buram buram çikolatalı kurabiye kokuyordu.

Aklıma annemle yaptığımız kurabiyeler geldiğinde istemsizce gözlerim doldu. Ama birkaç saniye sonra gözlerimi kırpıştırıp gülümsedim. Geçmiş geçmişte kaldı. Geleceğe bak. Sadece karşında duran adama bak, geleceğine.

"Keşke beni bekleseydin yapmak için," Yalandan dudaklarımı büzdüm ve kollarımı göğsümde birleştirdim. Bana yaklaşıp saçlarımı öptü. "O zaman sürpriz olur muydu ki?"

Mutfağın ortasındaki tezgaha yaslandım ve karnımı yokladım. "Arsız midem, bu kokulara dayanamadı. Sanırım acıktım." Ensesini kaşıyıp buzdolabının yanına gitti. "Pizza yapalım mı?" Karnımın gurultusu onu onaylar gibi kendini belli edince bir kahkaha atıp tezgaha malzemeleri çıkarmaya başladı.

Ben de o sırada diğer önlüğü alıp boynuma geçirdim. "Öncelikle belirtmek isterim ki, eğer mutfak yanarsa üstüme sorumluluk almam. Ona göre yani,"

Bana dönüp göz kırptı ve malzemeleri dizmeye devam etti. "Boşver, tadilata ihtiyacı vardı zaten."

Derin bir nefes aldım ve ellerimi belime koydum. "Evet şefim, emrinize amâdeyim, başlayalım."

Kafasını salladı ve unu önüne çekti. "Sen malzemeleri doğra, ben pizza hamurunu hazırlayayım." Kahkaha atıp göz ucuyla ona baktım. "Bana olan güvenin gerçekten gözlerimi yaşarttı." Ellerini 'ben suçsuzum' der gibi havaya kaldırdı ve güldü.

Birkaç dakika sonra, konsantre bir şekilde elimde kalan son mantarı doğrarken sağımda patlayan flaşla çığlık attım. O ise gülerek telefonunu bana uzatıp fotoğrafımı gösterdi.

Büzülmüş dudaklarım ve kısılmış gözlerimle, alışılmış Destina'nın çok dışındaydım. Ve çok kötü çıkmıştım.

Ellerimi yüzüme kapatıp "Sonat siler misin?" diye mırıldandım. "Neden?" dedi o da.

"Çünkü çok utanç verici." Yanıma gelip ellerimi yüzümden çekti. "Bence şu an saçmalıyorsun." Omuzlarımı silkip tezgaha yaslandım ben de. "Olsun, sil yine de."

Bana bakıp gülümsedi. "Silmeyeceğim."

Tek kaşımı kaldırdım ben de. "Sileceksin."

"Silmeyeceğim."

"Pekâlâ, birazdan yapacaklarım için şimdiden özür dilerim o zaman," Tam yanımda duran un paketinden bir avuç un alıp yüzüne fırlattım ve dikdörtgen tezgâhın ona en uzak olan kısmına kaçtım.

O, gözleri kapalı, şoku atlatmaya çalışırken ben gülmemek için dudaklarımı ısırıyordum.

"Destina, güzelim, sanırım savaş istiyorsun?" Gözlerini silip eline, şu an benden çok uzakta olan un paketini alıp yanıma gelmeye başladı. Ben de onun tersi yönde kaçarken bir yandan da saçmalamakla meşguldüm. "Sonat, özür dilerim. Konuşarak anlaşabiliriz bak gerçekt-"

Yüzümde hissettiğim unun varlığıyla gözlerimi kapatıp birkaç saniyeliğine sustum. O ise çoktan yanıma gelip bana sarılmıştı bile. "Ödeştik, güzelim."

Ellerimle gözlerimi silip ona döndüm. "Özür dilerim, fazla büyüttüm," Ellerimi yanaklarına koyup kafamı omzuna yasladım. "Yaptığıma bak, resmen çocukluk."

Kafamı kaldırıp tam gözlerimin içine baktı. "Yalnızken hep güçlü göründün. Artık yalnız değilsin. Yanımdayken ister yanımda şımar, ister ağla. Yanımdasın. Yanındayım. Ve yalnız değilsin."

Gözlerim doldu. Ona gülümsedim ve uzun zaman sonra ilk defa içimdeki sesi dinleyerek parmak ucuna çıktım ve dudaklarımızı birleştirdim.

Mekân ve unlu kıyafetlerimiz, ilk öpücük için çok da romantik olmayabilirdi, fakat kalbimin atışları yeterdi.

Cem Adrian'ın da dediği gibi, bu adam benim kovulduğum cennetimdi.

❧

10K olmuşuz,

çok çok çok teşekkür ediyorum.
Destina'nın Sonat'ı,
Sonat'ın Destina'yı sevdiği gibi,
sessizce,
ama yürekten seviyorum sizi.

<3