Zawgyi
" ဦးသားကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့ "
ထူးဆန္း တဲ့ အလုပ္တခုလုပ္လိုက္တဲ့ ဦးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ ကမၻာတခုလံုးကို ေမ့သြားမိသြားတယ္
ဦး ကြၽန္ေတာ္ ႏွဖူးေလးကို နမ္းေနတယ္ ဖြဖြေလးနဲ႔ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလး
(႐ွင္တို႔ေနာ္)
"ေတာ္ေတာ္ စကားေတြ ထပ္မမ်ားနဲ႔ေတာ့ ဦးစိတ္မဆိုးဖူး ဟုတ္ၿပီလား"
"....................."
ဦးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ စကားျပန္ေျပာဖို႔ေတာင္ ေမ့ေနမိတယ္
" Bunny Bunny ဦးကို စိတ္ဆိုးသြားတာလား ဦးေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ဦးခြင့္မေတာင္းပဲနဲ႔ သားကို "
"...................."
စကားေျပာခ်င္ ေပ့မယ့္ ဒီဦေလးႀကီး ျပဳစားထားေတာ့ စုန္းက စကားမေျပာေအာင္ လုပ္ထားသလို စကားေျပာခ်င္ေပ့မယ့္ အသံက မထြက္လာ
စကားေျပာလို႔မရေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမွာ ဆူပုတ္ေနေသာေၾကာင့္ ဦးစိုင္းမွာမူ သူ႔၏ ကေလးအား မ်က္ျဖဴ လန္မတက္
"Sorry ေနာ္ ဦး သားမႀကိဳက္မွန္းမသိ လို႔ ပါ ဦးကို စကားေတာ့ျပန္ေျပာပါအံုး ဦးတကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ဦးေတာင္းပန္ပါတယ္ ကေလးေရ ဦး"
Bunny တေယာက္ ဦးစိုင္းအား ေျဖးေျဖး ဖြဖြ နမ္းလိုက္ေတာ့ မွ
(ဘယ္ကို နမ္းသြားတယ္ထင္လည္း အိုက္စ္)
"သား ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ ဖူး သားကို ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ပါေတာ့ "
Bunny ႐ွက္ေနသည္ ကိုသိသည့္ ဦးစိုင္းမွာမူ
" sorry ကေလး ေမ့သြားတယ္ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ရမွာကို ဦးအျပန္က်ရင္ လာႀကိဳရမလား"
႐ွက္ေနပါတယ္ဆို
"ဟင့္အင္း လာမေခၚနဲ႔ သားညေန သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သြားစရာ႐ွိလို႔ "
ေခါင္ခါလိုက္တဲ့ကေလးကို ေနာက္တေခါက္ ထပ္ေတြ႔ဖို႔ အေၾကာင္းဖန္ရေသးတယ္
" ဦးကို တခုေလာက္ ထပ္ကူညီပါအံုးလား "
" ဦးျမန္မာျပည္ကို ျပန္မလာတာၾကာေတာ့ ဦးကို လိုက္ပို႔ေပးမလား သားအဆင္ေျပရင္ေပါ့ "
