Zawgyi
ဦးစိုင္းတေယာက္ သူကေလးအား မႏိုးသြားေစရန္ ဖြဖြေလး သိပ္ေသာ္လည္း
" ကေလး ႏိုးၿပီးလား"
ဦးေပါင္ေပၚေလးမွာ ႏူးညံစြာအိပ္ေနရင္းက ဆက္ကနဲ႔ ထလိုက္ေသာ ေၾကာင့္
"ဟင္ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုျဖစ္လို ဒီကိုေရာက္ေနတာလည္း ဦး မေန႔ညက အား"
ေခါင္းဆစ္ဆစ္ နဲ႔ ကိုက္လာျပန္ေရာ မေနညက ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလည္း
"ဘယ္ေတြ ျဖစ္ေနတာလည္းဆိုတာ ေတြးမေန႔နဲ႔ အခုေလာေလာဆယ္ ဦးနဲ႔စကားေျပာၿပီး ဦးေျပာတာေတြအရင္စဥ္းစားေပး"
ေခါင္းခါလာၿပီးေတာ့
"ဟင့္အင္း သား အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ ဦး"
ျပန္ဖို႔ေတာင္းဆိုေနေသာ ကေလး၏ စကားအား
"ကေလးျပန္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဦးနဲ႔စကားေျပာမယ္ ေလ ၿပီးမွ အိမ္ျပန္ပို႔မွာေပါ့ အခုေလာေလာဆယ္ Hongkong
မွာေရာက္ေနလို႔ ကေလးေလး"
ဟင္ hongkongေရာက္ေနတာ ေမေမ ေတာ့ စိတ္ပူေနေတာ့မယ္ ထင္တယ္
"ဟင္ ေမေမ ကြၽန္ေတာ့ ကို စိတ္ပူေနေတာ့မွာ ဦးရဲ႕"
"ဒါဆိုလည္း မင္းဒီမွာ႐ွိတဲ့အေၾကာင္းကို မင္းေမေမကို ေျပာလိုက္မယ္ေလ"
ဦးရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္စကားလိုလို စကားေကာင္းေကာင္းလိုလို
"ဟင့္အင္း ေမေမ သိလို႔ မျဖစ္ဖူး ဦး "
ေမေမသာ သိရင္ ေမေမ သာ သိရင္ ဟင့္အင္းမျဖစ္ဖူး ေမေမ သိလို႔ မျဖစ္ဖူး
"ဒါဆို ဦးနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာမယ္ေလ ကေလးေရခ်ိဳးၿပီး ဦးနဲ႔ အတူညစာစားၾကမယ္ ၿပီးမွ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာၾကမယ္"
"ဦး အခုေျပာလို႔ မရဖူးလား"
ဦးရဲ႕ အၾကည့္ေတြက မရဖူးဆိုတာ သက္ေသျပေနသည္
"ဘာေတြေလာေနတာလည္း ကိုယ္ရဲ႕ မာန္ဖီေနတဲ့ယုန္ေပါက္ကေလးရဲ႕ ဦးေျပာသလို ပဲလုပ္ပါ ခ်စ္တယ္ကေလး"
ထံုးစံ အတိုင္းနဖူးေလးကို ဖြဖြ ေလး နမ္းသြားျပန္ေသးသည္
