She Looks So Perfect (Luke Hemmings Fanfic)

SLSP / 23 ♪

Müthiş bir bölüm şarkısı var ve multimedya; Luke & Rachel.

İyi okumalaaar. Görüşlerinizi bildirirseniz mutlu olurum :D

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

Saat gece yarısı 12'ydi ve cool starlarımızın hepsi erkenden uyumuştu. Luke ise hala eve gelmemişti. Tavanı izleme seansıma aşağıdan duyduğum tıkırtılar ile son verdim ve yataktan kalkıp aşağıya indim.

Gelen Luke'tu. Bana baştan aşağı umursamaz bir bakış attı ve daha sonra salona geçip köşe koltuğa oturdu. Eliyle başını ovuyordu. Kesin alkollüydü.

Derin bir nefes alıp, yanına oturdum ve "İstersen odan da uyuyabilirsin," dedim.

Elini başından çekip bana sanki çok garip bir şey söylemişim gibi baktı.

"Biz günlerdir konuşmuyoruz bile."

"Çünkü sen yoktun," dedim sesimin sitemli çıkmamasına özen göstererek. Hatta sesim olduğundan da yumuşaktı.

Luke, cevap vermeyip elini tekrar başına koydu. Dudağımı bir kaç saniye kemirdikten sonra bir şey demekten vazgeçip yanından kalktım ve odama daha doğrusu Luke'un odasına geçtim.

Hoşgeldin uykusuz gece!

Bir kaç gün Luke'un meymenetsiz suratını görüp, konuşamamak benim için normaldi ama günler geçtikçe bu beni düşünmeye, düşünmekte acı çekmeye itiyordu.

Bahçede ki salıncakta oturup, uzaklara dalmışken yanıma birinin oturmasıyla düşüncelerimden arındım. Calum, getirdiği battaniyeyi bana ve kendine örttü.

"Luke'u mu düşünüyorsun?"

"Ne? Tabi ki-" Calum, işaret parmağını dudağıma götürüp "Bana da mı yalan söyliyeceksin?" Dedi. Luke'un adını duymak bile kalp atışlarımın hızlanmasına sebep oluyorken onu düşünmemek imkansızdı. Onu düşünmek beynime bir işkenceydi ama düşünmemek çok daha zordu.

"Luke ile aranız çok iyiydi. Partiye gittiğiniz de aranızda ne oldu bilmiyorum ama onun için denemelisin."

Calum'a kafamı salladım ve omuzuna kafamı koyup gözlerimi kapattım.

"Luke'un kız arkadaşı ne olacak peki?" Diye sordum gözlerim hala kapalı iken.

"Önemli biri olsaydı bizle tanıştırırdı. Takma bence."

Bir kaç dakikamız sessiz geçtikten sonra evren bu kadar huzuru bana çok görmüş olacak ki Ashton koşarak ve bağırarak yanımıza doğru geliyordu.

"Hey dostum ne bu telaş? Yoksa artık bakir değil misin?" Dedi Calum alayla Ashton yanımıza ulaşınca.

"Ne? Ben zaten bakir değilim. Her neyse. Luke ve kız arkadaşı şu an içeride. Rachel, içecek bir şeyler hazırlar mısın bize? Calum, sende içeri gel."

Vampirlerin kalbine saklanan kazık bile bundan daha az acı veriyor olmalı. Calum, bana acıyarak bir bakış attığında kendi kendime acımıştım.

Calum'ın omzundan kalkıp hızlı adımlarla içeri yürüdüm. Kız ve Luke salonda oturuyorlardı. Kız bacak bacak üzerine atmış, bir elini Luke'un omuzuna koymuştu. Aslında kız neredeyse onun kucağındaydı. Benden daha güzel olduğunu söylememe gerek yoktu, değil mi?

Mutfağa gaçtiğimde içimde oluşan bu boşluktan kurtulmanın bir yolunu bulmaya çalışıp, başarısız olmaktansa bunu görmezden gelmeye çalışmayı seçim ve içecek bir şeyler hazırlamaya koyuldum. Bu içecekleri içeri götürecek birine öyle ihtiyacım vardı ki.

Hayatım boyunca kızlarla o kadar iyi anlaşamamıştım. Çoğunlukla onların bakışları altında ezilirdim. Bilirsiniz ben makyaj yapmam veya tırnaklarımı boyayıp saatlerimi kuaförde harcamam ve onlar genellikle benim gibi kızlara yüzlerini buruşturarak bakar ve içlerinden kendilerinin ne kadar güzel olduğunu geçirirlerdi. Hepsinin canı cehenneme.

Bardaklara meyve kokteyl'ini koyup içeriye onları taşıdım.

Çocuklar, kıza zombi görmüş gibi tuhaf bakışlar atarken Luke, elini kızın beline yerleştirmiş ve onlara kızı tanıtıyordu.

"İçecekleriniz," deyip tepsiyide orta da ki sehpaya koyup tekrar mutfağa geçtim ve kız gidene kadar orada kaldım.

Neyse ki kız gittikten sonra çocuklar dışarı çıkmaya karar vermişlerdi. Luke'ta duş aldıktan sonra onlara katılayacağını söyleyip, kendini duşa atmıştı...

Mutfakta ki işleri bitirip, odama girdiğimde üstsüz bir Luke görmeyi beklemiyordum.

"Neden benimle konuşmuyorsun?"

Bu sorum onu şaşırtmışa benziyordu ama yinede cevap vermedi. Üzerine tişörtünü çabucak giyip kapıdan çıkmaya çalıştı fakat önünü kestim.

"Günlerdir seninle iyi olmaya çalışıyorum ama senin tek yaptığın beni kendinden uzaklaştırmak. Ne oluyor Luke?"

"Ne istiyorsun, Rachel?"

Verdiği ve vermediği cevaplar beni deli ediyordu.

"Benimle artık konuşmak istemiyor musun?"

"Rachel, bu evde olma sebebini unuttuysan hatırlatıyım; benim gitarımı kırmıştın ve borcunu ödemek için burada çalışıyorsun. Seninle konuşup konuşmamak diye bir şey yok. Bunu unutma."

Gözlerimi kısıp, güçte olsa yutkunmaya çalıştım.

"Bu yüzden mi-"

Beni kenara ittirip odadan çıktığın da bende peşinden gittim. Arsızlığın diplerine inecektim ama bunu yapmayıp, düşünmektense arsız olmayı tercih ederdim şu anda.

Luke merdivenlerden inerken bende peşi sıra indim bir yandan konuşuyordum.

"Ne var biliyor musun? Yarın bu aptal işi bırakıyorum." Luke duraksadı ve bana döndü. "Borcumu bir şekilde öderim ama artık dayanamıyorum. Ben... ben tam senden hoşlandığımı düşünürken yaptıkların çok fazla-" daha lafıma devam edemeden Luke sözümü kesti ve "Ama hoşlanmıyorsun," dedi umursamaz ses tonuyla. "Bunu bilemezsin," dedim.

"Seni durdurmayacağım. Ne yapmak istiyorsan onu yap."

"Neden iyi olamıyoruz?" Sesim yalvarır gibi çıksada umursamadım.

"Seninle son iyi olmaya çalıştığımda bana arkadaşını ayarladın ve daha sonra benden hoşlanmadığını söyledin. Seninle neden iyi olmaya çalışıyım?"

"Hala bunu mu hatırlıyorsun yani?"

"Neden hatırlamayayım, Rachel?" Ben cevap veremeden tekrar konuştu. "Ne yapmak istiyorsan onu yap. Sana asla gitmeni söylemedim ama gitmek istersen umursamam. Şimdi gidiyorum. Dediğim gibi ne yapmak istersen yap."

Karnıma, kalbime ve beynime aynı anda bıçaklar saplanıyordu sanki. Evden çıkıp, beni düşüncelerimle baş başa bıraktığında merdivene çöküp öylece kalakaldım. Kusmak istiyordum. Ne olacağını bilmiyordum. Hikaye burada bitiyor muydu yani?

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

Biraz dramatik bi bölüm oldu gerçi ama bu aralar elimden gelen tek şey buydu. Luke ve Rachel konuşmalarını yazarken kendi hayatımdan ilham aldım. Artık gelecek bölüm ne olur bilmiyorum ama Luke ve Rachel'ın iyi olmasını isteyenler benim için azıcıkta olsa dua edebilir meselaaa :D

Ve umarım hoşunuza giden bir bölüm olmuştur. Lütfen yorum yapmayı unutmayın...♡♡♡