TVGMMAS (Completed)

Chapter 30: Pregnant for real

Chapter 30

Hannah's Point of View

"Hannah.." napatigil naman kami Justin dahil sa pamilyar na boses yun.. sa totoong lang nanghina ako ng narinig ko yung boses niya pero kaylangan kong maging matatag

"P-pare I-it's no--."

"Storbo! Bumalik na nga lang tayo sa loob Just" sabay hatak ko kay Justin

"Hannah, let's talk please. Hannah pakinggan mo ko just this once please" sabat hatak niya ng wrist ko

"Para saan pa? Para ipaalam mo sa akin na masaya na kayo ng fiancé mo? Huwag kang mag-alala masaya ako para sa inyo"

"Hannah Brianna please.." his eyes are begging.. how can I resist that.. Ugh! No!

"Vince wala na tayong dapat pag-usapan please, let go of me" sabay tanggal ko ng pagkakahawak niya

"Hannah please hear me out!" his hugging me from behind

"V-vincent please ayoko na! Masakit na please!!! Ayoko na" I shouted

"Hannah.." kumalas na ko sa pagkakayakap ko sa kanya

"Si-sir, Ma'am may problema po ba?" sabi ng bouncer. Umatras na bigla si Vince

"Justin tara na ilayo mo na ako dito" sabi ko kay Justin at patuloy na hinatak ang laylayan ng shirt niya

Nandito na kami ngayon sa labas ng bahay ni Steph inintay silang dalawa ni Yass, nasa labas kami ng kotse ni Just, hindi ko mapigilan isipin yung kanina..

"Bri/Just" halos sabay kaming nagsalita

"Mauna ka na" sabi niya

"Yu-yung kanina.." di ko alam kung pano ko sasabihin "Yung kanina Just, sorry nadala lang ako ng emosyon ko"

"It's alright, naiintindihan kita Bri. Pero sana bigyan mo siya ng chance magpaliwanag sa'yo. I can see in his eyes he loves you"

"I don't know Just, I really don't know" 

*

Kahit na sobrang sakit ng ulo ko, pinilit ko pa ring pumasok dahil late na rin ako sa mga gradution practice namin. Ang dami ko ng namiss at kinukulit na ako ni Mama. Nakapili na rin ako papasukan sa college. Sa South Central Univeristy yun ang University nitong school namin, qualified daw kasi ako scholarship nila at 100% full scholarship ang binibigay nila para sa athlete na katulad ko dahil dito nga daw ako galing sa school nila, mas pabor naman si Mama dito kasi yung 100% percent scholarship ko dito ay miscellaneous fee lang ang libre at doon yung full scholarship ko as in Full na daw talaga, as in walang babayaran ang iintindihin ko lang ay ang grades ko dapat hindi baba sa 2.25, okay naman ako dun kaya yun na lang ang pinili ko.

Break ng practice namin sa graduation ng biglang may lumapit sa akin... it's him!

"Hannah.."

"Ano na naman ba?" nakakairita na ah!

"Makinig ka muna please lang, hindi lang ikaw ang nahihirapan dito."

"Tch! Bahala ka sa buhay mo!" sabay talikod sa kanya pero bigla niya akong niyakap "Hannah I miss you!" I stiffened

"Please Hannah, kahit ngayon lang pakinggan mo ako"

"Pero sana bigyan mo siya ng chance magpaliwanag sa'yo. I can see in his eyes he loves you" naalala ko yung sabi ni Justin.

"Explain" mahinahon na sagot ko sa kanya

"Hannah it's not what you thin--."

"Si-sir may naghahanap po sa inyo sa labas fiance niyo daw po, iyak po siya iyak kaya po tinakbo ko na kayo dito" sabi ng school guard at hingal na hingal siya

Siya naman ang dahilan, ano naman kayang eksena nang Gwen na to. "Sige na Vince, kaylangan ka niya" sabi ko sa kanya

"Hannah, I promise I'll get back to you!" sabay yakap niya sa akin at tuluyan ng umalis

Nililigpit ko ang mga gamit ko ngayon sa quarters dahil aalis na nga kami ng maynagsisisgaw sa patakbo sa akin "Hannah! Hannah!"

"Makasigaw naman si Steph!" singhal ko sa kanya

"Tara makiusisa tayo doon!" para talagang sira tong babae na to. Akala mo kung di umasta parang di anak mayaman e. HAHAHAH

"S-saan?"

"Kay Pres at dun sa fiancé niya! Dali na"

"Mosang ka talaga kahit kaylan!" sigaw ko sa kanya

"Sige na kasi, tingnan natin kung bakit umiiyak si Gwen. Tara na dali!" sabay hatak naman niya sa akin

Nandito kami nagtatago sa CR kasi sa labas nun ay bleachers at dun sila nag-uusap si Steph naman pumatong pa talaga sa bowl para lang marinig ang pinag-uusapan nila

"Para ka talagang sira Stephyy!" bulong ko sa kanya ako naman naka-sandal sa pintuan ng CR

Alam ko nasa kalagitnaan na sila ng pag-uusap nila dahil natagalan kami ni Steff dahil ayoko sumama.

"Louis hindi ko kaya, ipapalag na lang natin to! Marami pa kong pangarap sa buhay" rinig naming ni Steph at lumaki naman ang mata namin. Ano ang ipapalag?? Kinatuban na ako sana mali ako

"Gwen hindi! Kasalanan yang gagawin mo. Sabi ko nga kanina pananagutan ko yan" Mas lalo pang lumaki ang mata namin ni Steph. This is not happening to me right now!!! 

"Natatakot ako kay Dad, hindi ko alam kung ano gagawin niya pag nalaman niyang buntis ako" Rinig naming iyak ni Gwen! Buntis nga talaga siya?? Kaya pala siya nagpunta dito para ipaalam kay Vince, sobrang nanlulumo ako sa mga nangyayare ngayon.

"Don't be! Sasamahan kita kay Tito! Huwag kang matakot, okay? Ako na ang bahalang magpaliwang sa kanya. Ayokong makikitang umiiyak, saka makakasama yan sa bata"

"Thank you so much Louis" I swear kung pwede lang matunaw ang tuhod ko matutunaw na siya ngayon. Hindi ko na kaya, hindi talaga kami para sa isa't isa.

Akala ko pa naman iba talaga si Vincent sa mga kapatid niya pero mas malala pa pala siya. Napaisip naman ako, matagal na pala sila at lately ko lang nalaman na sila fiancé na siya. Ginawa nila yun habang niligawan ako ni Vincent at ako naman parang taga na asa ng asa kanya how could he do this to me! Akala ko siya na. Pero nasaktan naman muli ako. 

Kung kaylan handa na akong marinig ang side niya, saka pa nagkaganito. Wala na talaga, siguro ako lang ang nagbago sa kanya pero hindi ako yung babaeng makakasama niya hanggang sa tumanda siya. Masakit man isipin pero tanggap ko na.

*