Karagül [TAMAMLANDI]

6 | O Y U N

SINIR: 290 VOTE / 780 YORUM ♥♥♥

BEEENNN GELLLDİDİİİİMMMM

MUAZZAAAMMM EFSAAANNNEEEEE BİR BÖLÜM. BAKIN KELİMELERLE ANLATILAMAZ. KESSİNLİKLE HER SATIRINI OKUYUN SİZE BU KADAR DİYORUM. 

BEN YAZARKEN AŞŞIRI EĞLENDİM, SİZ DE O KADAR EĞLENİRSİNİZ UMARIM AHAHAHAH

KEYİFLİ OKUMALAR KISA KESİYORUM BU HEYECANA KALP DAYANMAZ EHEHEH

ÖPTÜM XOXO

▬▬▬

A L T I

Bir şeyler söyleyebilmek adına ağzını açtıysa da gerisin geri kapadı Şilan. Gözyaşlarının hücum ettiği açık kahve harelerini öfke ile karşısındaki adama çevirdi. Bu sözü ederken gerçekten ciddi miydi? Böylesine alçalabileceğini tahmin edemediği için kendisine kızıyordu.

"İstediğini yapmakta özgürsün Armanç Ağa," derken dudakları titredi. Ağzına gelen her şeyi söyleyebilmeyi çok istedi lâkin bir kez daha yenildi kendisine. "Lâkin ben senin küçük, savunmasız, kırılgan ve salak piyonun değilim. Seni hiçbir sıfat benim hayatımda karar verici yapamaz, bunu çok iyi biliyorsun. Şayet istersen Pir Sultan ol, yine de ben sana boyun eğmeyeceğim!"

Konuşması esnasında bileğini sıkıca kavrayan ve susmasını ima eden ele küçümseyici bir bakış attıktan sonra hızla ondan kurtuldu. Son kez acıyan bakışlar ile karşısındaki adama baktıktan sonra dudaklarında peyda olan alaycı gülümseme eşliğinde arkasını döndü ve hiç düşünmeden ondan uzaklaştı.

Evet, abisinin hayatı için onunla evlenmek zorundaydı. Lâkin aynı sebeplerden ötürü ona boyun eğmek zorunda falan değildi. İsterse elinden gelenin fazlasını yapsındı, yine de sessizce bir köşeye geçip daha fazla hayatına müdahale etmelerine sessiz kalmayacaktı.