The Devil Hides Behind his Smile (Yizhan)

(8)

ေလဆိပ္သြားရာလမ္းတေလၽွာက္ ကားေတြကၾကပ္ေနေတာ့ လမ္းေပၚတြင္အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုန္သြား၏။ အနည္းငယ္ေနာက္က်ေနေသာ္ျငား ေရွာင္းက်န္႔သည္ မန္ေနဂ်ာကုိျမန္ျမန္ေမာင္းဖို႔မေလာမိ။
ညကအျဖစ္ပ်က္ကုိေတြးရင္းစိတ္ထဲစႏိုးစေႏုာင့္ျဖစ္ေနရတာေၾကာင့္ရိေပၚနဲ႔ေတြ႕ရမွာေတာ္ေတာ္စိတ္ေလးေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေပမည္။

ဘာေၾကာင့္လိမ္ရသလဲဟု တည့္ေမးခ်င္စိတ္က လၽွံထြက္ေနေပမယ့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေစခ်င္ေသာ ဥေပကၡာစိတ္ကလဲ လြန္ဆြဲေနျပန္သည္။ ေမးလိုက္လို႔ 'ေကာနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ'ဟု ရိေပၚထံမွ ျပန္ၾကားရမည္ကုိ ေၾကာက္မိတာလဲပါသည္။

ညတိုင္းနီးပါး တေယာက္ကုိတေယာက္ ေပြ႕ဖက္ထားၿပီး အလိုမက်မႈေတြ ေဒါသအာဃာတေတြကုိ တေယာက္ေပၚတေယာက္ပံုခ်ရင္း သာယာမႈကုိအထြတ္ထိပ္ေရာက္ေစတာကလြဲရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၂ေယာက္က တေယာက္အေၾကာင္းတေယာက္သိတဲ့ သူစိမ္းသာသာပဲ။ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ လစ္ဟင္းေနတဲ့အရာတခုကုိ အစားထိုးၾကတဲ့ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳး။ အဲ့ဒါေတြသာမရိွေတာ့ရင္ သူနဲ႔ကုိယ္နဲ႔ဘာမွမဆိုင္ေတာ့ဘူး။

လူတိုင္းသိေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းလို ညီအကုိလိုရင္းႏွီးတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေတြဆိုတဲ့ပံုရိပ္က အခုေတာ့ရယ္စရာသက္သက္။ တားျမစ္နယ္ စည္းတဖက္ကုိ၂ေယာက္လံုး လိုလိုလားလားက်ဴးေက်ာ္ခဲ့တာမို႔ ရိေပၚကုိအျပစ္မတင္မိတာေတာ့အမွန္။

ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ရိေပၚတို႔အဖြဲ႕က ကားပါကင္မွာေစာင့္ေနေလသည္။ ဖန္ အမည္ခံထားေသာ အလုိက္မသိသည့္ မိန္းကေလးတသိုက္ကလဲ ကင္မရာကုိယ္စီႏွင့္ သူတို႔နားေဝ့လည္ေဝ့လည္။ ဦးထုပ္ကုိ ခပ္ငိုက္ငုိက္ေဆာင္းထားေပမယ့္ ရိေပၚရဲ႕မ်က္ခံုးတို႔က အလိုမက်မႈေတြနဲ႔ တြန္႔ေကြးေနတာကုိ သူ ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ေသးသည္။

"ေဆာရီး ရိေပၚ..ကားလမ္းပိ္တ္ေနလို႔ "

"ရတယ္ ေကာ..ကၽြန္ေတာ္လဲေရာက္လာတာမၾကာေသးဘူး"

တိုင္ပင္မထားျဖစ္ဘဲ အျဖဴေရာင္တီရွပ္ကုိယ္စီ ေဘာင္းဘီအမဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိကၽြန္ေတာ္ ျပန္ၾကည့္ရင္း maskအုပ္ထားတဲ့ၾကားကေန ခိုးျပံဳးမိတာေတာ့အမွန္။