"egzamin - sprawdzian czyjejś wiedzy lub umiejętności"
Profesor Park sprawdził wiedzę swojego ucznia, a kiedy okazała się niewystarczająca, pozwolił sobie na kontrolę jego umiejętności.
Natomiast Jeon, jako student podszedł do wyznaczonego testu, o...
3405 słów Mam nadzieję, że przypadnie wam do gustu. Enjoy :)
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Pogoda tego dnia wyjątkowo dopisywała, otulając wszystkim twarze ciepłym słońcem i lekkim wiatrem. Czarnowłosy mężczyzna mijał z szerokim uśmiechem kolejne wystawy sklepowe, które prowadziły prosto na uniwersytet. Wyniki egzaminu za każdym razem wzbudzały wielki stres wśród studentów, ale sam Jeon tym razem był wyjątkowo pewny swojej oceny. Siedział nad materiałem kilkanaście dobrych dni, poza tym nawet jego przyjaciele byli pod wrażeniem wiedzy jaką posiadał, więc w kościach czuł, że niżej niż cztery nie dostanie.
Kiedy przekroczył bramę szkoły, wzrokiem napotkał kilka grup, które już prawdopodobnie sprawdziły swoje oceny. Sądząc po reakcjach było dość różnie. Jedni skakali z radości w swoich objęciach, drudzy siedzieli z posępnymi minami, zapewne licząc na wyższe oceny, a jeszcze inni ścierali łzy z policzków, najpewniej nie zdając egzaminów.
Jeongguk otworzył masywne drzwi i wszedł na główny hol uczelni. Skierował swoje kroki w kierunku schodów po lewej stronie, ale nie zdążył daleko zajść, bo zaraz w jego ramiona wpadł przyjaciel.
- Jeon, zdałem, rozumiesz zdałem - krzyknął mu wprost do ucha, przez co wyższy się nieznacznie skrzywdził.
- Wow, to naprawdę wspaniała wiadomość, a mówiłeś, że będzie poprawa - zaśmiał się i odsunął krok od blondyna, aby spokojnie z nim rozmawiać.
- Też jestem w szoku, a jakby tego było mało to nie dostałem dwójki z minusem czy z plusem, a pieprzoną czwórkę - klasnął z radością w dłonie Jihoon, a Gguk posłał mu tylko zdziwione spojrzenie.
- Czwórkę? Przecież się nawet nie uczyłeś - powiedział, bo skoro Jung miał tak wysoką ocenę bez nauki, to on tym bardziej nie miał już powodu do zmartwień.
- To się nazywa talent, Jeon. Kiedyś w końcu musiało mi się udać, prawda? - odparł dumnie i poklepał przyjaciela po ramieniu. - Leć też sprawdzić, już cię nie zatrzymuje.
- Tak, masz rację, do zobaczenia - pomachał jeszcze mniejszemu i ruszył na drugie piętro do tablicy z wynikami.
Jeongguk stanął przed wielką, niebieską tablicą, która pokryta była białymi kartkami pełnymi imion uczniów oraz ocen. Oszukał wzrokiem swoją grupę i palcem zaczął sunąć po nazwiskach, aż dotarł do swojego. Ciemne oczy wpatrywał się w ocenę, która widniała tuż obok, a usta chłopaka otworzyły się z powodu niemałego szoku. Był dobrze przygotowany na egzamin i doskonale o tym wiedział, więc jakim prawem nie zdał.
