မနက္မိုးလင္းသီခ်င္းသံတိုးတိုးေလးအျပင္...ေဆာင္းေလ
ေျပတစ္ခ်ိဳ႕က...Jungkookအားကလူက်ီစယ္သြားသည္
ခပ္ေလးေလးမ်က္လံုးတို႕ကိုအားယူဖြင့္ျကည့္ရင္း...ခပ္သင္းသင္းေကာ္ဖီရနံ႕တစ္ခုကႏွာေခါင္းထဲကိုတိုးဝင္လ်ွက္
အနားမွာေတာ့Taehyungရွိမေန...ဒီေကာင္ေလးမနက္မိုးလင္းအိမ္အလုပ္ေတြထလုပ္ေနထင္ပ...မ်က္စိေထာင့္
စြန္ထိုင္ခံုေလးေပၚမွာတင္ထားတဲ႕...တေယာအျဖဴေလး...မေန႕ညတုန္းကေကာင္ေလးကသူ႕အားတေယာေလးထိုးျပ
ခဲ့ေသးသည္...Taehyungရဲ႕တေယာသံညိမ့္ညိမ့္ေျကာင့္
ညတုန္းကခဏေလးအတြင္းမွာပင္အိပ္ေပ်ာ္ခဲ႕သည္...ဒါေပမဲ႕...အိမ္မက္...
အိမ္မက္လိုတစ္ကယ္လိုလိုစိတ္ရူပ္ေထြးစရာပံုရိပ္မ်ား
Taehyungကိုသူကအစ္ကိုလို႕ေခၚသတဲ႕လား...အိမ္
မက္ထဲကTaehyungပံုစံကအေငြ႕သာသာ....သရဲ
လိုလိုစြမ္းအားရွင္လိုလိုနဲ႕...ျကည္ႏူးရတာမွန္ေပမဲ့အိမ္မက္ထဲကတစ္ခ်ိဳ႕ေသာအေျကာင္းအရာေတြကနာက်င္ေစ
ျပန္သည္...့ျခံဳငံုေျပာရရင္အိမ္မက္ဆိုးျကီးတစ္ခုလိုပင္...
''Jeon...နိုးျပီလား...''
အခန္းတံခါးကိုအသာအယာတြန္းဖြင့္ကာဝင္လာေသာ...Taehyung...ကိုယ္ငယ္ေလးကတေရြ႕ေရြ႕သာသူ႕အနားတိုးကပ္လာသည္...
''ဟင္...Jeonဘာလို႕ငိုေနတာလဲဟင္...''
သူကေလးေျပာမွကိုယ့္ပါးကိုျပန္ဆန္းစစ္ျကည့္မိသည္
စိုစိုစြတ္စြတ္မ်က္ရည္မ်ားကသက္ေသပင္...သူငိုေနတာပဲ...ပါးေပၚကိုခပ္ဖြဖြထိေတြ႕လာေသာႏူးညံ႕ေသာအထိအေတြ႕
တစ္ခိ်ဳ႕နဲ႕အတူမ်က္ရည္စတစ္ခ်ိဳ႕ကိုသုတ္ေပးျပန္တဲ႕ထို
ကေလး...ရင္ထဲကလိူက္တက္လာတဲဲခံစားခ်က္တစ္ခု
ေျကာင့္ထိုကေလးငယ္ရဲ႕...ဗိုက္သားငယ္ေပၚမ်က္နွာအပ္ကာ
ငိုမိျပန္သည္...ထိုကေလးကေတာ့သူဆံႏြယ္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုလက္နဲ႕ခပ္ဖြဖြထိုးဖြရင္း
''Jeonရယ္...ကြ်န္ေတာ့္Jeonကငိုေနတာအာေပးတူး
ေလးက်ေနတာပဲ...မငိုနဲ႕ေနာ္...Jeon...ကြ်န္ေတာ္ရွိတယ္...''
ေက်ာျပင္ေပၚလက္ေလးနဲ႕ခပ္ဖြဖြသပ္ေပးျပန္သည္
''အိမ္မက္ဆိုးေတြမက္တယ္ကိုယ့္Tae...အိမ္မက္ထဲ
မွာ...ကိုယ့္Tae...က...''
