Zawggi
ခ်စ္တယ္…ခင္ဗ်ားရဲ႕ဘာအေရာင္မွမတင္မဆိုးထားတဲ႕
မဟူရာဆံသားေတြ…ခ်စ္တယ္…ျကယ္ေလးေတြလင္း
ေနသလိုေတာက္ပတဲ႕မ်က္ဝန္းတစ္စံု…ခ်စ္တယ္…
ဒီအတိုင္းေလးေသြးေရာင္လႊမ္းေနတဲ႕…ႏူတ္ခမ္းတစ္စံု
ေနာက္ျပီးျမတ္နိုးတယ္…ႏူတ္ခမ္းေအာက္ကမွဲ႕နက္ေလးတစ္စံု…အဲ႕ဒီခ်စ္ျမတ္နိုးမူ႕ေတြေပါင္းစံုရာ…
Jeon Jungkookဆိုတဲ့ခင္ဗ်ား
ခင္ဗ်ားဟာေလ…ကြ်န္ေတာ္အတြက္မူးယစ္ေဆးနဲ႕တူတယ္…ရုန္းထြက္ဖို႕ခက္ခဲေလရဲ႕…တစ္ေနကုန္တစ္ေနခမ္းအိမ္ထဲမွာဟိုလွည့္ဒီလွည့္နဲ႕ပင္အခ်ိန္ကုန္မိသည္…
စေနတေနဂၤေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုေပမဲ႕လည္းအေပါင္းအသင္းမဲ႕ေသာ…Taehyungလိုလူမ်ိဳးအတြက္…ဘာမွထူးမေန…ေလာေလာလတ္လတ္အသဲကြဲထားတယ္ဆိုေပမဲ႕အမိ်ဳ းမ်ိဳ းအဖံုဖံုေသာေဝးကြာျခင္းအ
်ျကာင္းတရားေတြကိုနားလည္ေအာင္သင္ေပးခဲ႕ဖူး
သူမို႕လို႕လည္း…သူနွလံုးသာဒဏ္ခံနိုင္ရည္ရွိလာသည္
ခ်စ္သြားေအာင္ျပဳ စားသည္
လြတ္တတ္ေအာင္သင္ေပးသည္
ကိုယ့္ကိုမ်က္ရည္မ်ားနဲ႕ျပံဳ းေစသည္
Jungkookဆိုသည္မွာ…Taehyungအား
အမ်ိဳးမ်ိဳ းေသာခံစားခ်က္ေပါင္းစံုခံစားနားလည္တတ္
ေအာင္သင္ေပးသူ
''ကိုကိုေလး…''
အခန္းတံခါးဖြင့္ဝင္လာတဲဲ့အိမ္အကူအေဒၚျကီးေျကာင့္
Taehyungတစ္ေယာက္အျပင္ကိုေငးေနရင္းမွအသက္ဝင္လာသည္
''ဘာ…ကိစၥရွိလို႕လဲ…အေဒၚ…''
''ေအာက္ထပ္မွာဧည့္သည္ေရာက္ေနလို႕…''
ဒီေန႕…အေဖေရာအေမေရာအိမ္မွာရွိမေနပါ…
အလုပ္ကိစၥတစ္ခုနဲ႕အျပင္ကိုလင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုးထြက္သြာသည္…Taehyungကိုလိုက္ဖို႕ေခၚေပမဲ့လည္းTaehyungကိုယ္တိုင္ကအဲ႕လိုအျပင္သူစိမ္းေတြနဲ႕ေနသားမက်တတ္တာေျကာင့္လိုက္မသြားျဖစ္ခဲ႕
အိမ္မွာသာက်န္ခဲ႕သည္
'အင္း…ေဒၚေလး…ကြ်န္ေတာ္ဆင္းလာခဲဲ့မယ္…''
လူ႕ဝတၱရားအရေတာ့…Taehyungငယ္ကမရိုင္းစိုင္းတတ္…ဒါေျကာင့္မို႕ဧည့္သည္ကိုဧည့္ခံရန္ဆံပင္ကိုေသခ်ာအက်အနျပန္ျဖီးကာ…သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပင္ဆင္လိုင္သည္…ေအာက္ထပ္ကိုေျပးဆင္းလာေတာ့ေလွကား
ကိုေက်ာေပးကာထိုင္ေနတဲဲ႕ထိုလူ…သူ႕ေျခသံျကားေရာ့ထင္…တစ္ခ်က္အေနာက္သို႕လွည့္ျကည့္သည္
