Zawgyi
................ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ ေ႐ွာင္းက်န္႔အတန္းခ်ိန္႐ွိသည့္ အဂၤါနွင့္ေသာၾကာေန႔ညေနေတြဆို ဆိုင္ကယ္မယူလာ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကားနဲ႔ပဲလိုက္လာၿပီး ညစာစားၿပီးမွ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကအေဆာင္ကိုျပန္လိုက္ပို႔ေလ့႐ွိသည္။ တခ်ိဳ႕ေသာ ေသာၾကာညေတြမွာေတာ့ေ႐ွာင္းက်န္႔အိမ္မွာပဲအိပ္ၿပီး စေနေန႔မွသူ႔အိမ္ကိုျပန္ေတာ့သည္။
အခုလည္းညစာစားၿပီး ဝမ္ရိေပၚအေဆာင္ကုိ ျပန္ပို႔ေနသည့္လမ္းမွာ ဝမ္ရိေပၚကဂ်ီက်ေန၏။
"မျပန္ခ်င္ဘူး ပါေမာကၡေ႐ွာင္းကလည္း ဒီတစ္ညပဲအိပ္မွာကို၊ မနက္မွပါေမာကၡကားနဲ႔ ေက်ာင္းကိုျပန္လိုက္မယ္ေလ"
"မရဘူး စာေမးပြဲလာေတာ့မွာ စာျပန္ၾကည့္ဦး၊ မနက္လည္းေက်ာင္းတက္ရဦးမွာ မဆိုးနဲ႔"
"ဟြန္း"
ေက်ာင္းအေဆာင္၏ခပ္လွမ္းလွမ္းအေမွာင္ရိပ္နားတြင္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကားကိုရပ္လိုက္သည္။ သူ႔ေဘးက ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကိုစူလို႔။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ သူ႔ရဲ႕ေကာင္စုတ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး ခပ္ဖြဖြျပံဳးမိသည္။ ေက်ာင္းက ကေလးမေတြကိုေခၚျပလိုက္ခ်င္သည္၊ သူတို႔ရဲ႕မင္းသားေလးဝမ္ရိေပၚက ဘယ္ေလာက္ဂ်ီက်ၿပီးကေလးဆန္တတ္ေၾကာင္း၊ အမ်ားၾကားဖူးသည့္ အေခ်ေကာင္ေလး၊ ႐ုပ္ေခ်ာ၊တည္ႀကည္သည္ဆိုေသာေဆာင္ပုဒ္ေတြ မည္သည့္ၾကြက္တြင္းထဲဝင္ကုန္တာလဲမသိ။
"ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ ကြၽန္ေတာ္သိသားပဲ၊ ခင္ဗ်ားႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုမခ်စ္ဘူးဆိုတာ"
ဝမ္ရိေပၚက အင္မတန္ဇာတ္နာေနသည့္ ဒရမ္မာမင္းသား႐ုပ္နွင့္ဆက္ေျပာသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ကတစ္ေယာက္တည္းအ႐ူးထေနတာပါ၊ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ"
![](https://img.wattpad.com/cover/207093061-288-k241402.jpg)
YOU ARE READING
လက္ေဆာင္ [လက်ဆောင်] Completed
Romanceအမွတ္တရေရးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အမှတ်တရရေးခြင်းဖြစ်ပါသည်။