Zawgyi
...............ခဏေန ဆရာဝန္ေရာက္လာၿပီး
ရိေပၚအေမကိုစမ္းသပ္ေပးသည္။
အေျခအေနေတြကအားလံုး႐ႈပ္ေထြးေနဆဲ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ စိတ္ေတြကေယာင္ေျခာက္ျခားလြင့္ေနရင္း သတိရသြားတယ္။
ဟုတ္တယ္၊ ရိေပၚ...ရိေပၚဆီဖုန္းဆက္ရမယ္။ေ႐ွာင္းက်န္႔ အေပၚထပ္ကိုေျပးတက္သြားၿပီး
သူ႔အခန္းထဲမွာဖုန္းေျပး႐ွာတယ္။
ဖုန္းေတြ႔ေတာ့ တုန္ယင္ေနတဲ့လက္ေတြေၾကာင့္
ဖုန္းကိုႀကိဳးစားႏွိပ္ေနရသည္။
ဒီၾကားထဲ ႐ုတ္တရက္မ်က္ရည္ေတြကၿပိဳခနဲက်လာၿပီး
ေဝဝါးေနတဲ့အျမင္အာရံုၾကားကေန
ႀကိဳးစားဖုန္းေခၚေနရတယ္။စက္ပိတ္ထားပါတယ္ဆိုတဲ့ ဖုန္းေျဖသံေၾကာင့္
ေ႐ွာင္းက်န္႔ စိတ္ေတြ႐ႈပ္လာသည္။'ဘာေတြလဲ၊ ဘာေတြေလ်ွာက္ေျပာေနတာလဲ
ဝမ္ရိေပၚ...ဘယ္မွာလဲ၊
ဘာလုပ္ေနလို႔ဖုန္းပိတ္ထားတာလဲ'ထပ္ခါထပ္ခါေခၚေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚဖုန္းနံပါတ္ေလးက
စိတ္ပိတ္ထားပါသည္ပဲအႀကိမ္ႀကိမ္။'ဝမ္ရိေပၚရယ္...ဖုန္းကိုင္ပါ...'
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ၾကမ္းျပင္မွာမ်က္ႏွာကိုအပ္ရင္း
ဖုန္းေလးကိုကိုင္ကာငိုေနမိသည္။'ဝမ္ရိေပၚ...ငါ့ကိုမေနာက္ပါနဲ႔..
မဟုတ္ဘူး... မင္း ေနာက္ေနတာမလား
ခါတိုင္းလို ဟာသလုပ္ေနတာမလား...
မလုပ္ပါနဲ႔...ဒီလိုမ်ိဳး ဟာသမလုပ္ပါနဲ႔
ငါ...ငါေၾကာက္တယ္ ဒီလိုႀကီးမလုပ္ပါနဲ႔'ငိုေနရင္း သတိရေတာ့ ဖုန္းထပ္ေခၚျပန္သည္။
စက္ပိတ္ထားပါသည္ဆိုတဲ့အေျဖထြက္လာေတာ့
သည္းမခံႏိုင္တဲ့ေဒါသနဲ႔ ဖုန္းကိုနံရံမွာပစ္ေပါက္ခြဲလိုက္တယ္။ ေဒါသေၾကာင့္ ေအာ္ေခၚလိုက္တဲ့နာမည္က အက်ယ္ႀကီး။'ဝမ္ရိေပၚ...'
ခဏေနမွ ႐ိႈက္ငိုသံေတြၾကားကေန
တိုးေဖ်ာ့တဲ့ေနာက္ဆက္စကားေလးထြက္လာသည္။
YOU ARE READING
လက္ေဆာင္ [လက်ဆောင်] Completed
Romanceအမွတ္တရေရးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အမှတ်တရရေးခြင်းဖြစ်ပါသည်။