Shin Gianna's
POV
I hate them.
Actually, dapat pala hindi ako nagtiwala agad sa lalaking 'yun.
Mahal ko kasi, eh. Kaya ayon at nahulog ako agad sa kanya kasi akala ko siya 'yung nagligtas sa buhay ko, akala ko siya na 'yung lalaking para sa 'kin
What a disappointment, Gia.
Masyado akong nagpalamon sa ideya na siya iyon, na siya talaga ang lalaking nagligtas sa akin.
Kanina pa nagriring 'yung phone ko kaya ipinower-off ko na lang. Nakakarindi rin kasi at sa ngayon gusto ko munang mapag-isa.
Naglalakad na 'ko palabas ng school. I don't even know where to go.
"Hey, Gia."
When I heard his voice mas lalo akong nagbumilis maglakad pero nahabol niya ako.
Napaupo ako sa gilid ng kalsada at napatakip ng mukha. I can't face him! I hated him, only to find out that he's the one who saved me that night.
Napahagulgol ako nang tabihan niya ako sa sahig at inalo.
Naniwala ako sa kasinungalingan at mas kinamuhan pa ang taong nagligtas sa akin.
"Hey, don't cry." pang-aalo nito sa 'kin.
"B-bakit hindi mo s-sinabi sa 'kin na... i-ikaw 'yon?" humihikbing tanong ko rito.
I heard him sighed. "I don't know either. Maybe because i saw you happy with Hyunjin. I can clearly see how inlove and happy you are. I don't want to ruin that. I'm sorry. It's my fault. Alam kong galit ka sa'kin kahit hindi mo sabihin... I-I love you, Gia. I just want you to be happy. If being with him will make you happy bakit ko pa sisirain?" he gently said.
I'm... not sure. I don't know what to do. My mind is so chaotic right now.
Hindi ko alam ang gagawin ko. How can I love him? Kung mahal ko si Hyunjin? Paano?
"Felix, salamat sa pagligtas mo sa akin. Pero s-sorry kasi hindi ko kayang suklian 'yang nararamdaman mo para sa 'kin." umiiyak na sabi ko.
Niyakap ako nito and it... felt so good. It's comforting. I cried on his chest.
"I hate, Hyunjin... I hate him so much. He fooled me, b-but why do I still love him? Bakit ganito? Gusto ko siyang makalimutan, Felix."
Naririnig ko ang mabigat niyang paghinga habang nakayakap ako sa kanya.
"Nandito ako, Gia. I'll help you forget him."
I felt safe in his arms again.
"Mahal kita at tutulungan kita. Tutulungan kitang makalimutan siya." dagdag pa nito at pinatakan ako ng halik sa labi.
He's the one who saved me.
Kakalimutan kita, Hyunjin.
EDITED.
