Alexa West a.k.a Sungit

Epilogue

Alexa

7 years ago

"Sungit, marunong ka ng mga japanese cuisine?" She ask while we're busy eating street foods.

We're here sa dating pinuntahan namin, sa lumang pier, same spot dito sa pinakadulo. After ng klase namin we decided na dito dumiretso para manood ng sunset. Nakaupo kami sa tabing rampa ng pier na gawa sa semento, kumakain habang nakatanaw lang sa tubig dagat sa harapan namin.

"Hmm... yeah why?"

"Talaga? Pati pagawa ng noodles?" She ask with an excitement. Kung pwede nga lang kuminang mga mata niya eh.

"Yeah." I simply answer

"Yes! Turuan mo ako, 'yun ang ituro mo sakin next. Ramen yes finally matututunan na din kita sa wakas." Natawa ako sa kaniya dahil para na naman siyang bata. Tsk tsk!

"Okay, sige sa sunday, bibili pa tayo ng mga ingredients non." I said. Yung kasama ko naman mukhang excite na excite.

"Excited na ako!" Tuwang-tuwa na sabi niya

"Hmm... Hindi nga halata." I said smiling at her, saka ko sumubo ng fishball habang nakatingin pa rin sa kaniya.

"Nga pala Sungit may tanong ako sayo, dapat sagutin mo ng honest ah." Maya-maya'y sabi niya, tumigil siya pag kain niya saka humarap sakin.

"Okay? So ano ba 'yan?" I ask

"Ilan gusto mong baby natin?"

Bigla akong naubo sa tanong niya at dahil may kinakain ako, sumayad ata ng husto sa lalamunan ko. Taranata niyang ibinaba yung kinakain niya and then she gave me a bottled water na mabilis ko namang ininom, habang siya marahang hinihilot ang likod ko.

Kanina lang nasa pagluluto lang topic namin and now nasa baby na.

"Gosh, di ko ini-expect na itatanong mo 'yan." I said after my cough stop.

"Bigla ko naisip eh. Ano ok ka na ba?"

I nod at her then she stop massaging my back "Seryoso?" Tanong ko ulit

"Oo nga Sungit, seryoso nga ako."

"Ikaw, ilan gusto mo?" Natawa na lang din ako.

"Ako kahit ilan eh." Sabi niya saka niya ulit kinuha yung cup niya na may lamang street foods. "Pero sayo dapat ang final anwer kasi ikaw ang mag bubuntis." And again... if i am now drinking or eating something it would be like.. naibuga o nasamarin na ulit ako.

My god Isip bata!

"As in ako talaga?" I ask her unbelievably

Tumango lang siya saka balewalang nagpatuloy sa pag kain niya "Gusto ko ikaw, para ako mag aalaga sayo, don't worry ill take care of you naman eh." Geez, she's really is unbeliavable

Di makapaniwalang nakatingin lang ako sa kasama ko ngayon. Habang siya nag aabang talaga ng sagot ko.

"Ok, tatlo i think tama na ang tatlo." I said matapos ko'ng makabawi.

I think i need to accept na ako ang magbubuntis samin. I'ts crazy to think of that too early, pero i am seeing myself like that kasama siya, like what she said, habang inaalagaan niya ako.

"Naks tatlo talaga."

"I want to have a twin. Isang twin lang of course." I said

"Hmm... sabi nila mahirap daw ang may twin na anak pero syempre kaya natin yun."

"So sa tingin mo ba mahirap?" I ask her

"Oo, pero keri natin 'yun for sure. Iniimagine ko na nga eh, 'yung isa umiiyak kasi gutom na, tapos 'yung isa naman iyak ng iyak kasi may popo tapos ikaw tarantang-taranta ka na, at di magkaintindihan." Wow, ang galing ng imagination niya

"So anong ginagawa mo by that time?"

"Nag vi-video sa inyo."

"Fudge, seriously?"

"Joke lang." Saka niya ako tinawanan "Syempre tutulungan kita sa pag aalaga sa twin natin. Ayoko naman na ikaw lang nahihirapan."

"Good." I said

"At sa gabi naman, its our time to..." She's giving me a flirtious look "...alam mo na, time para guluhin ang kama." Then she's wiggling her eyebrow. Tinamaan na naman to ng manyak symptoms niya.

Pinitik ko noo niya "Manyak mo na naman." Saway ko

"Magkasukob tayo sa iisang kumot habang patay ang ilaw." Pagpapatuloy niya sa kalokohan niya

I know my face are now getting red. Mag imagine ba naman ng ganun ang isip batang to.

"Itigil mo na yang kahalayan sa utak mo Isip bata."

"Bakit, masama ba yun? Magiging part yun ng future natin eh."

"Here eat this instead, nang matigil ka na." Natatawang sabi ko at walang pasabi na sinubuan siya ng kikiam. "Kung saan saan na napapadpad isip mo eh."

Tinawanan lang niya ako.

"Alam mo ang sarap at ang saya lang talaga isipin ng future kasama ka." She lean at her back saka ngiting-ngiti na tumingin sakin.

"I feel the same Isip bata." I smile back at her.

At this moment, pakiramdam ko ang gaan gaan ng dibdib ko. I felt like everything are all settled with her, that there's nothing to worry about kahit na magsisimula pa lang kami. Funny right? Isang magaan na paghinga ang pinakawalan ko before we both look at the sunset.

This is all i want.

I smiled bitterly, ang saya-saya ko sa mga ala-alang yun, same as her. I still remember those eye's, those smiles, we're both so happy back then.

That memories again.

I don't know if i am fooled or been tricked. I remember what i've said before...We can through everything and we can face anything.

Pero here i am... without her.

Its been seven years. I've wait for her to come back... i've waited for years and i guess it's enough for me to wake up, she will never came back.

We're like a lyric from the song that i heard somewhere.

Pinagtagpo ngunit di tinadhana

That happy memories of ours are just a part of the past and should never bother my present.

Hindi ko na dapat balikan pa ang mga ala-alang yun, what's the use of it?

I closed my laptop then one last glance at the sunset view from my office glass wall bago ako umalis ng office ko.

- - - - - - -

Awra para sa book two!