SEESAW | MYG ✔

~21~

Merhaba arkadaşlar! Yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen💋

Keyifli okumalar... 💜
_______________

(Hera'nın anlatımından...)

Banyoda rahatlamaya çalışırken aklımdan geçen tek şey Yoongi'ydi. Neden aklımdan çıkmıyordu anlamıyordum artık.

Aklıma takılan ama çok düşünmediğim bir konu daha vardı. Sabah yaşadıklarımı Yoongi değil de başka biriyle yaşasaydım sinirden orada öldürürdüm sanırım.

Ama Yoongi'yi dinlemiş ve ona inanmıştım. Düşünmek de istemiyordum.

Daha fazla düşüncelere dalmamak için duştan çıktım. Saçlarımı kurutup kıyafetlerimi giydim. Yatağın üstüne oturup telefonumla ilgilenmeye başladım.

Gerçekten kafamı boşaltmaya ihtiyacım vardı.

Bir süre sonra kapı çaldı. Açtığımda Yoongi karşımda duruyordu.

"Hadi öğle yemeğine inelim en azından acıktım ben."

Çantamı aldım ve peşine düştüm.

Asansör klasiğimizin ardından yemeklerimizi alıp bizimkilerin yanına oturduk.

Hepsi bize imalı bakışlar atıyordu ama kimse bir şey soramıyordu. Tam içimden Jungkook umarım bir şey sormaz diye geçiriyordum ki korktuğum başıma geldi.

Jungkook: "Yoongi Hyung hani siz Hera noonamla beraber yaşıyorsunuz ya aynı evde falan. Sabah da ikiniz de yoktunuz. Jimin hyung uyandığında odada değilmişsin gece de gelmemişsin. Hani diyorum ki artık beraber uyumaya falan başladınız herhalde. Noona nasıl katlanıyorsun anlamıyorum."

Salak Jungkook. Aptal. Bir kere çenesini tutup beni şaşırtsa ya.

Jungkook konuşurken Yoongi'nin yüz ifadesinde git gide değişiyordu. Jungkook susup önüne döndüğünde Yoongi bir saniye sonra kalkıp öldürecek gibi bakıyordu. Kalanımız ile Jungkook'a üzülerek bakıyorduk.

Yoongi: "Her ne yapıyorsak bu sizi hiç alakadar etmiyor. Ve sen de bir kelime daha edersen yaşamın hakkında iyi şeyler olmayacak."

Jungkook durumun ciddiyetinin farkına varmış olacak ki bir daha konuşmadı. İyi de yaptı hani çünkü ben kıpkırmızı olmuştum. Beraber uyuduğumuzu da bilirlerse bir ilişkimiz olduğunu düşünebilirlerdi.

İlişkimiz olduğunun düşüncesinin aklımdan geçmesiyle kendimi sırıtırken buldum.

Düşünürken bu konuda biraz kendimi ve hislerimi sorgulamam gerektiğini fark ettim. Şuan yemekteydik ve sonra umarım düşünmek için bir sürü vaktim olacaktı.

Yemek yerken normal sohbetler edildi ve kendimi iyi hissediyordum. Kafamı kurcalayan şeyleri ve yorgunluğumu onlarla bir kenara bırakabilmiştim.

Yemek yedikten sonra bir işlerinin olduğunu ve geç döneceklerini söyleyip gittiler. Biz kızlar olarak baş başa kalmıştık.

Çok tatlı ve kibar bir kız olduğunu gözlemlerimden anladığım ve benimle aynı yaşta olduğunu öğrendiğim Hyunji konuşmaya başladı.

"Kızlar isterseniz bir kafeye gidelim oturur sohbet ederiz."

'Olur noona, hem Hera noonamla vakit geçirmiş oluruz. Sana uyar mı noona?'

Neden olmasın? Hem kafamı boşaltmam gerekmiyor muydu benim? Kızlarla yakın olmayı da gerçekten isterdim.

--Tabi ki olur. Hemen şimdi mi çıkacaksınız?

"Çok küçük bir işim var isterseniz siz odanıza gidin ben sizi yarım saat sonra ararım aşağı inersiniz."