Mahal niya ba talaga siya, or he was just inlove with the feeling. I was there naman eh, pero bakit naghanap siya ng iba? Wasn't I enough? Di ba ako ka mahal mahal? Bakit? Bakit niya ako pinag palit sa iba? Bakit hindi niya na ako mahal? Nag sawa na ba siya sakin? Bakit ganun?
Gustong gusto kong itanong kay Ace ang mga yun. Pero natatakot ako sa mga isasagot niya. Di pa ako handa marinig yun. Hindi pa ako handang harapin siya
______________________________
today is the day, ang araw na magkikita na kami ulit ni Ace. After so many months, mag kikita na din ulit kami.
FLASHBACK
Hayy, trabaho na naman, I spend most of my time here at the airpport. Minsan I worked from evening hanggang sa umaga na.
Mejo inaantok na ako, I need more coffee.
"Jade, break mo ba?" Tanong ko
"Yeah in like 2min bakit?" Tanong niya din.
"Bilhan mo naman ako ng coffee inaantok na talaga ako eh" makaawa ko sa kanya
"please" dagdag ko
"fine,sige. Pasalamat ka fave person kita" I smiled.
"Thank you!"
After two minutes passed, sa wakas break na ni Jade. I seriously need coffee.
"What kind of coffee do you want Alexa?" Tanong niya sakin.
"Iced coffee please, thank you" sabi ko naman. Tumango lang siya and he went on his way.
Pagkatapos nun may mga nakapila nang passengers para mag check-in, humahaba na naman yung pila.
And at a distance may nakita akong unexpected na tao. Puso mo Alexa, kalma ka lang.
Guess who, si Ace. The person that I hate and still love at the same time.
Uuwi na kaya siya? Babalik na siya nang toronto? I have to be profesional, ibahin ang outside life sa trabaho.
Palapit na siya nang palapit. Bakit ko ba binibilisan, pwede ko namang bagalan para naman di pa siya mkakapunta dito sakin.
At yun na nga, it was time. Siya na yung susunod. I have to keep a smile and act natural.
"Goodmorning sir! How are you today?" I asked him. I was smiling pero deep inside, I'm dying. I wanna cry and I wanna run away. Kung pwede lang ginawa ko na.
"Alex?" Napatigil ako sa pag tatype, naluluha na yung mata ko, I'm ready to cry. I took a deep breathe para mapigilan kong tumulo yung luha ko, Nanunuyo na din yung lalamunan ko. But I have to keep it professional. Im at work right now.
I smiled again, "may I have your passport please, at yung printed ticket niyo na din po." Inabot niya sakin yun lahat. I can't even look him in the eyes. I scanned his passport into the computer, pati na din yung ticket niya.
"Are you checking in any baggages sir?" I asked again.
"Uhh, no, just a carry on baggage" tumango lng ako with a little smile.
After I put everything in the computer I printed his ticket and gave his passport back
"sir dito po kayo banda nakaupo" sabi ko sa kanya while pointing at the map of an aircraft sa paper.
Tumango siya "thank you"
I just smiled.
After nun huminga ako nang malalim. Parang feeling ko hindi na ko huminga nung siya na ina-asikaso ko.
Gustong gusto ko na talaga umiyak, but I have to keep smiling.
_______________
After that long line up, nakabalik na din si Jade galing sa break time niya
"what took you so long?" Tanong ko sa kanya habang inaabot niya yung coffee sakin
"Sorry naman, napahaba lang yung kwentuhan" sabi niya sakin
"yeahh kasing haba ng pila kanina dito" I rolled my eyes at him.
CZYTASZ
WITHERING LOVE
Teen FictionMag kaaway nung una, but when they got to know each other, lalo silang nahulog sa isa't isa. Perfect sila for each other, masaya. Kinakaya kahit anong problema. Pero paano kung yung isa nakahanap nang iba? Paano kung may mahal na siyang iba? Wil...
