MY FIRST AND LAST

CHAPTER 23

Kinabukasan maagang nagising si andrea dahil sa text ng kanilang kasambahay,ang sabi sa text dadalawin daw sya ng matanda,kaya naman nag ayos na ito pagkatapis ay nag hintay sa kwarto.
Nanunuod sya ng tv ng bigkang may kumatok sa kanyang pintuan.

Sa pag aakalang si manang lordes ito ay agad nyang binuksan ang pintuan na may ngiti sa mukha.
Pero laking gulat nito ng bulto ng kanyang asawa ang tumambad sa harapan nya.
Napayuko itong umatras isasara na sana nito ang pintuan ng magsalita ang asawa.

"God finally nahanap na din kita,pinag alala mo ako ng sobra"
Nanlulumong sabi ni alex.

"How did you know i'm here?
Nag tatakang sagot nito.

"I asked manang,at first ayaw nyang magsalita,but then naawa na siguro kaya nasabi nya na andito ka"
Malungkot na sabi nito.

"Why were you looking for me?
Napa iling nalang ito sa narinig.

"Andrea you know i can't live without you,and i miss you"

"You can't live without me? Sana naisip mo yan bago ka gumawa ng mali"

"Can you let me in? I want us to talk inside please"

Wala na syang nagawa ng diretso na pumasok ang lalake.
Naawa sya sa itsura ng asawa para itong nagmukhang anemic,kulang sa tulog,pero sobrang gwapo pa din naman nya.

"Look andrea,im so sorry for what happened hon"

"Ok"

"And look im here to beg,for you to please come home with me"
Umiiyak na ang lalake.

"Alex stop this"

"I'm scared! Please do not leave me,i dont know what to do,parang masisiraan ako ng bait pag hindi kita nakikita wifey"

Naawa na si andrea sa hitsura ng asawa kaya mejo nag matigas muna ito,husto nyang maramdaman ng asawa ang pagkakamali nito.

"Mahal mo ako?
Tanong nito sa lalake

"Yes wifey! I love you so much that break my heart for doing such thing to you"

"Pano kung gawin mo ulit sakin ang ginawa mo?

"No! Hindi na andrea,and i dont want this to happen again,i love you so much,at sana wag mo akong hiwalayan"
Umiiyak na sabi ni alex.

Naawa na sya at bumigay na din ang luha nya,niyakap nya ang asawa na kanina pa nakaluhod sa harapan nya,mahal na mahal nya ang lalake at nasasaktan itong nakikita syang umiiyak.

"You know me better,i love you so much alex,kaya hindi kita iiwan,hanggat hindi mo sinasabi sakin na iwan kita"

"It will never happen wifey,i wont push you away from me,it might be the cause of my death"
Nakayakap na ito kay andrea.

"Ok,pinapatawad na kita alex,saka kaya ako umalis sa bahay para mag isip,and i realize na hindi pala kita kayang iwan"

"Pinapatawad mo na ako? And you loved me too?

"Oo naman mag papa ubaya ba ako sayo kung hindi kita mahal?

"Thank you wifey,sorry sa nagawa ko ha,hindi ko na yun uulitin"
Hinalikan sya ni alex sa labi.
Namiss ni andrea ang halik na iyon
Kaya naman nag pa ubaya nalang ito ng hagkan at yakapin sya ng asawa.

Napag usapan nila na sa hotel na muna sila mag palipas ng isang gabi,bukas nalang sila uuwi sa kanilang bahay.

Nakahiga na sila sa kama ng mag simulang mag lambing si alex.

"I miss you wifey"
Sabi nito habang dinaganan na nya ang asawa.

"I missed you more,and what is this about?
Nag tatakang tanong nya ng nasa ibabaw na nito ang lalake.

"Since nandito naman tayo sa hotel,can we just enjoy it?

"Enjoy what? We are enjoying each others company"

"No i mean,can we make love?
Ngising tanong nito.

"Ikaw alex ha,kaka patawad ko lang sayo kanina eh"

"Hahaha just teasing you,malay ko baka sakaling mag oo ka"

Not today hon,i just want to hug you alnight,kasi sobrq kitang namiss eh"
Natatawang sabi nito.

"Kaya mahal na mahal ko ang asawa ko eh,napaka lambing"
Sabi nito sabay nahiga sa tabi nya at niyakap ito sa bisig nya ng mahigpit.