" Kiedyś Będzie Dobrze..." ( Polska x ZSSR) [ Zawieszone ]

Rozdział 8

Z: - Polsha zawieść cię do domu?

P: - Nie... Jest zbyt niebezpiecznie! Przy najbliższej okazji byśmy się pozabijali na drodzę!

Z: - To może...

R: - To może zostaniesz Polsha u nas na noc?

Pov. Polska

P: - N-nie chcę wam sprawiać problemu! Chociaż przy tej pogodzie...

Z & R: - Mi byś nie sprawiała problemu!

Odpowiedzieli w tym samym czasie.

R: - Hah... Czyli ustalone?

P: - Tylko kłopot jest taki , że nie mam nic do przebrania się a w tych ubraniach spanie może być .... niewygodne.

R: - Нет проблем! Myślę , że mój braciszek pożyczy ci jakąś koszulę prawda? (◠‿◕)

Z: - Eemmm...Что? A tak jasne!

Na jego twarzy można było zobaczyć nadal rumieńce. Hehe chyba się cieszy z tego , że zostaję u nich na noc. Ale w takim razie...

Pov. ZSRR

... gdzie będzie spała Polsha?

R: - W takim razie idę wyciągnąć materac z szafy ( chodzi o ten typowo dmuchany) ! A ty ZSRR daj jej coś na przebranie!

Z: - Choć za mną Polsha! :)

I udaliśmy się w kierunku mojego pokoju. Kiedy weszliśmy do środka zacząłem przeszukiwać szafę w poszukiwaniu jakiegoś podkoszulka. Znalazłem mój T-shirt z napisem Спать это мое хобби! ( Spanie to moje hobby! )

Z: - mam nadzieję że nie będzie zbyt duża...

P: - Ni-ie musisz się martwić! Myślę, że będzie okej! A czy mogę jeszcze skorzystać z prysznica...

Powiedziała to lekko się rumieniąc.

Z: - Jasne! Łazienka jest koło mojego pokoju! To są te czarne drzwi!

P: A okej... Dziękuję ! T-to idę się wykompać...

I wyszła z mojego pokoju. Kiedy zamknęła drzwi od razu rzuciłem się na łóżko. Wziąłem do rąk jedną z poduszek i zacząłem ją ściskać najmocniej jak mogłem. ZSRR co się z tobą dzieję?! Ogarnij się! Ale ona jest zbyt urocza! Nie mogę już tego trzymać w sobie! Jest urocza i to do bólu a na to nic nie poradzę! Zaczynam pragnąć mieć z nią coraz bliższy kontakt.... Ale jeśli ją spłosze? Albo jeśli się okaże , że nie czuję tego samego? Narazie muszę podchodzić do tego pomału... Muszę ją w sobie roz... Ach.. ZSSR plecież już głupoty!
Kiedy tak rozmyślałem drzwi się otworzyły a w ich była Polsha:

Moja koszulka rzeczywiście była na nią o wiele za dużą bo sięgała jej do połowy ud. ( A co chciałbyś żeby była krótsza ( ͡° ͜ʖ ͡°) ) Za to podkreślała jej talię , która miała kształt osy... W ręku trzymała materac, kocyk i małą poduszkę czyli...

P: - R-rosja powiedział , że mam spać u ciebie w pokoju bo w innych nie za bardzo jest gdzie rozłożyć materac... Nie będę ci przeszkad-dzać?

Z: - Ты не будешь! To ja teraz pójdę się przebrać i zaraz wracam.

Posłałem Polshie łagodny uśmiech po czym wziąłem ubrania z półki i poszłem w kierunku łazienki. Kiedy zamknąłem się w niej zacząłem się przebierać. Po przebraniu się umyłem zęby i pokierowałem się do pokoju. Kiedy byłem już w pokoju zauważyłem jak Polsha cała trzęsie się i w momencie gdy za oknem błysł piorun usłyszałem jedynie cichy pisk i Gwałtowny ruch kołdrą , która cała zakryła małe ciałko Polshy.

Z: - Boisz się błyskawic?

P: - Yhm...

Powiedziała to wychylając się spod kołdry. Podszedłem do niej i chwyciłem jej dłoń. Jej ręce były bardzo zimne... Na ten gest na początku się wzdrygła a później unikała mojego wzroku. Dopiero teraz zauważyłem na jej rękach bandaże... Jednak zanim zdążyłem ją o nie spytać to ...

P: - Dziękuję ci ZSRR... Czy mógłbyś mnie tak trzymać do póki nie zasnę?

Powiedziała to mocno się rumieniąc z resztą ja nie wyglądałem inaczej...

Z: - Jasne... Dobranoc Polsha...

P: - Dobranoc ZSRR...

Po 10 min. malutka poleczka spała już jak zabita. Delikatnie przeczesywałem jej kosmyki włosów... Były takie delikatne! Tak samo jak piórka na jej skrzydełkach. Mógłbym robić to w nieskończoność ale jestem już zmęczony.. Położyłem się na łóżku odwracając się w stronę Polshy. Do jutra moja...~

∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆

Cześć z tej strony KamiKami! Macie dzisiaj taki krótki rozdział bo nie miałam zbytnio pomysłu ale wiem , że dacie radę! Dozobaczenia! ( Ten rysunek to Polska w koszulce ZSRR)

( 642 słowa)