25/SON

20.3K 2K 635
                                    

Yazdığım her kurgu için kalbimde küçük bir odacık açarım. Odaların içi kurgunun ruhuna göre şekillenir. Genelde renkli odalar olur bunlar. Eğlenceli, ışıklı ve bol kahkahalı. Dertler elbette vardır ama üstesinden gelinir. Gelinemese de gelinir. Hayat böyledir çünkü.

 Gökçe ve Anıl'ı size tanıtmak, hikayelerini yazıp sizinle paylaşmak çok güzel bir yolculuktu. Umarım visnelikapkek arşivinizde güzel bir yer edinmişlerdir. Gökay'a burada çok fazla yer vermedim, bunu bekleyen ve soranlarınız var biliyorum ama Gökay için farklı şeyler planlıyorum. Belki onu kendi hikayesiyle okuruz, ne dersiniz? 

Şimdilik Yıldız Haritası'na odaklanacağım. Onu da okursanız çok mutlu olurum. Birlikte her zaman güzel hikayelerde buluşmak dileğiyle. Çokça seviliyorsunuz <3

 Çokça seviliyorsunuz <3

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

FİNAL


En son tüm günü uyuyarak geçirdiğimde hayatımın mahvolduğunu sanıyordum. Kızgındım. Hayal kırıklığının içinde yüzüyordum ve hepsinden öte kim olduğumu bilmiyordum. O kadar uzun süre başkalarının istediği gibi bir kız olmuştum ki rutinim bozulduğunda sudan çıkmış balık misali karaya düşmüş, ne yöne gideceğini bilemez halde zihnimdeki kaosun içinden çıkmak için çabalıyordum.

Aradan geçen bir yılda karmaşa yavaşça dinmiş, attığım adımlar kim olduğumu bulmamı sağlamıştı. Nelerden gerçekten zevk aldığımı arayıp bulduğum, kendi değerimi fark ettiğim koca bir yıl. Kardeşimle hala eskisi kadar yakın olamasak da büyük ölçüde arayı düzelttiğimiz, ebeveynlerimi daha çok ziyaret ettiğim bir yıl. Aşık olduğum, her geçen gün aşkıma karşılık bulduğum bir yıl. Bir yıl önce kaçırdığım her günlük olayı yazdığım listeme sık sık yeni maddeler eklediğim bir yıl.

Elimdeki not defterine sırıtarak bakarken kalemimi alıp son satırdaki maddenin üstünü çizdim.

Evlen.

Anıl Sancar'a aşık olmak kuşkusuz başıma gelen en güzel şeydi. Başlarda her şey için acele etmiş, birbirimizi incitmiştik. O günler zordu. Şimdi Anıl'la geçirdiğim bir yıldan sonra o günleri düşünmek daha zor geliyordu. Bazen kendime dert aradığım duygusal günlerimde tekrar bir araya gelmediğimizi düşünüp depresyona giriyordum. Sonra sevgilim beni buluyor, aptal depresyonumun içinden çekip çıkarıyor ve kollarının arasına alıp sevildiğimi bildiğimi haykırana kadar beni bırakmıyordu.

Dünyanın Merkezine DüşüşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin