i'm not gonna break your heart

I

Dove pov

Weszłam do wypożyczalni filmowej głośno wzdychając. Od razu przekierowałam się na półki z horrorami. Odkąd pamiętam horrory to coś, co kocham. Zawsze oglądałam je z tatą, ponieważ mama się bała. Stoję przed półką z różnymi horrorami, gdy nagle na swoich biodrach czuję czyjeś ręce.

- Buu! - słyszę głos swojego kuzyna, Steve. Mamy ze sobą bardzo dobry kontakt, szczególnie polepszył się po śmierci mojej mamy.

- Steve! - zaczynam się śmiać. - Możesz nie straszyć? - odwracam się w jego stronę, a mój wzrok zjeżdża na jego codzienny, szeroki uśmiech.

- Pomóc ci znaleźć coś fajnego? - zerka na mnie, po czym wzrokiem wraca do poustawianych pudełek z płytami.

- Przydałoby się, szukam czegoś mocnego. - wzruszam ramionami, po czym zaczynam przeglądać kilka tytułów po kolei. Jestem stałym gościem w wypożyczalni, w której pracuje Steve. Zawsze w piątki ma dużo ludzi i to jedyny dzień w którym go nie odwiedzam. Nie lubię tłumów. Wolę w spokoju poprzeglądać ciekawe filmy, niż przepychać się pomiędzy tysiącem ludzi spieszących się do nie wiadomo czego.

- Oglądałaś Schutter-Widmo? - wyciąga pudełko i zerka na mnie z zaciekawieniem.

- Nie, oddam ci jutro. - biorę przedmiot, który trzyma i kieruję się już w stronę wyjścia, gdy nagle zatrzymuje mnie krzyk.

- Dove! - krzyczy Steve. - Kiedy zrobiłaś róż? - przygląda się moim włosom z większym zaciekawieniem w oczach niż wcześniej. Włosy zrobiłam 2 tygodnie temu i przychodzę do niego codziennie, jak mógł nie zauważyć?

- Dwa tygodnie temu, Steve! - odkrzykuję śmiejąc się, po czym wychodzę z wypożyczalni.

Deszcz, świetnie, tego mi brakowało. Wywracam oczami i wzdycham pod nosem, po czym zakładam kaptur od bluzy. Na szczęście daleko nie mieszkam, więc czym szybciej dojdę, tym mniej zmoknę. Idąc szybkim krokiem w stronę swojego domu wyciągam telefon i wybieram numer do taty. 1 sygnał, 2...

- Halo? - mówię słysząc cichą, spokojną muzykę z radia w słuchawce.

- Halo, Dove? Po co dzwonisz? - słyszę jak zwykle pełen spokoju głos mojego taty, który niekiedy mnie przeraża.

- Będziesz dzisiaj? Wypożyczyłam fajny film. - uśmiecham się delikatnie do słuchawki poprawiając kaptur.

- Mam naprawdę dużo pracy w tym tygodniu. - westchnął. - Będę w następnym.

- Tak jak w każdym! - krzyknęłam, gdy usłyszałam jego co tygodniową wymówkę. - Jak zwykle, masz za dużo pracy... - ciągnę dalej - kiedy w końcu znudzi ci się choć na chwilę to rąbanie w drewnie? - znów krzyknęłam, po czym skończyłam połączenie. Po moich policzkach spłynęło kilka łez, które szybko starłam. Wzięłam głęboki wdech, schowałam telefon i spokojnie kontynuowałam drogę do domu.

Po 15 minutach stałam już pod drzwiami swojego domu. Szybko wyjęłam kluczę z kieszeni kurtki i przekręciłam je w zamku. Weszłam do środka, po czym ściągnęłam buty, odwiesiłam płaszcz i pokierowałam się do kuchni. Ach.. ta pustka - pomyślałam wyjmując z lodówki mleko, a następnie z szafki obok swoje ulubione płatki. Czekając, aż mleko zagrzeje się w mikrofali napisałam do swojej przyjaciółki, Melanie.

Do: Melaniosa
Co robisz jutro? Chcesz może wpaść na horror? :D

Odłożyłam telefon na bok i wyjęłam z mikrofalówki miskę z mlekiem, po czym przelałam do drugiej już z wsypanymi płatkami. Nieważne, zawsze tak robię. Schowałam telefon do kieszeni, chwyciłam miskę w rączki i pokierowałam się w stronę kanapy. Usłyszałam dźwięk powiadomienia.

Od: Melaniosa
Wiesz, że cholernie się boję... ale nie ma problemu!

Uśmiechnęłam się pod nosem. Nie ma to jak dobry horror z przyjaciółką, co nie? Ponownie odłożyłam telefon, włączyłam netflixa i zaczęłam jeść swoją kolację.

Chace pov

Do: Mia
Znasz może te dziewczynę z kawiarni?

Wysłałem wiadomość do Mii po udanej rozgrywce z Harrym. Od południa zastanawiam się kim ona jest. Wstałem od biurka, wyłączyłem komputer i z zniecierpliwieniem zacząłem bez ruchu czekać, aż Mia odpisze.
Przecież zawsze odpisywała szybko, szlak.. westchnąłem, po czym usłyszałem dźwięk sms'a. Szybko chwyciłem telefon w rękę.

Od: Mia
Chodzę z nią do liceum, ale nie wiem jak się nazywa ):

Szlak. Odłożyłem spokojnie telefon odziwo nim nie rzucając. Na marne, przyszło kolejne powiadomienie.

Od: Mia
Ale ostatnio w środę rano widziałam ją w tej samej kawiarni, może teraz też będzie :D

Do: Mia
Kiedy jest środa?

Od: Mia
Jutro, cymbale...

Świetnie. Wystarczy wcześniej wstać i życie będzie cudowne. Rzuciłem telefon na łóżko, wziąłem dres i poszedłem do łazienki pod prysznic. Po okołu 15 minutach stałem już przebrany przed lustrem szczotkując zęby. Nie wiem czemu byłem taki zadowolony...
Jednak nie mogłem doczekać się jutra.