Chapter 13

4.9K 166 9
                                    

***

MADISON POV

"Maddison?"

Mabilis akong napalingon at kumaway agad ng makitang si Blake yun. Lumapit agad siya sa gawi ko.

"How's Axel?"

"Ok naman, marami lang ang dugong nawala sa kaniya pero ok na siya. Magpapahinga nalang siya tapos hihintayin na magising."

"I'm sorry."

"Ano ka ba? Ok lang tsaka hindi mo naman kasalanan yun." natatawa kung sabi. "Nga pala, gusto mong pumasok?"

Tumango agad siya kaya pumasok kami sa kwarto kung nakaconfine si Axel. Nilapag ko ang binili kong pagkain sa mesa habang si Blake naman ay lumapit sa kama kung saan nakahiga si Axel.

"Sure ka bang dugo lang ang kulang sa kaniya?"

"Yun sabi ng doctor eh. Natamaan kasi siya sa tagiliran kaya ganun."

"I mean, paano siya nahimatay?"

"Ah, baka biglang nawalan ng malay?" patanong ko ring sabi na ikinataka niya. Kalaunan ay tumawa siya.

"Oh right, sa totoo niyan, hindi naman ganyan kalala ang kalagayan ni Axel para mahimatay."

"You mean, normal lang sa kaniya ang magkaganito?"

"Not in my place to explain everything but yes, malayo yan sa bituka sabi niya. Kaya nagtaka lang ako kung bakit napaospital talaga siya."

"Uhh, I bring him here."

"Sabi ko nga," binuntongan niya pa yun ng tawa na ikinailing ko nalang. "Nga pala, may tanong ako."

"Ano yun?"

"May sinabi ba yung mga kumidnap sayo?"

"Wala naman, palagi lang nilang sinabi na sinungaling si king ganun." nagkibit-balikat nalang ako bago kumuha ng dalawang apple.

Binigay ko ang isa sa kaniya at kinagatan ko naman yung isa. Umupo ako sa sofa habang ngumunguya ng apple.

"Does they say a name about the King?"

Sasagot sana ako ng biglang may sumabat sa usapan namin.

"Enjoying my wife's company?"

Mabilis akong napalingon sa kama kung saan nakahiga si Axel at ganun nalang ang panlalaki ng mata ko ng makitang nakaupo ito habang masamang nakatingin sa amin.

"You're awake," may bahid na sarkasmo ang pagkasabi ni Blake.

"No, you're just hallucinating. Actually, I'm still sleep." sarkasmong sagot ni Axel.

Napakurap ako ng bigla akong tapikin ni Blake sa balikat sabay ngiti.

"Tuloy pa pala si Axel eh, usap muna tayo----"

Naputol ang dapat sabihin ng Blake nga makarinig kami ng pagkasa ng isang bagay.

The moment I divert my attention to him, I was shock when I saw him holding a gun. Hinimas niya pa yun habang nakatingin sa amin.

"I have 3 bullets here blake. Would you mind to meet one?"

"Sabi ko nga aalis na ako, ciao!" natatarantang sabi ni Blake tsaka kumaripas ng takbo palabas.

Muntik pa akong mapatalon ng bigla hinagis ni axel yung baril sa pintong nilabasan ni blake.

Napakurap ako bago tumikhim para kunin ang atensyon nito. Nang magwagi ako ay ngumiti ako ng sobrang lawak habang nilapitan siya.

"Hi hubby, I miss you!"

"I miss you? Baka si Blake ang namiss mo."

Napanguso agad ako bago kinagatan ang apple.

"Why would I miss him? Siya ba ang asawa ko ha? Ikaw naman yun eh, kaya ikaw ang namiss ko."

"Oh, my wifey miss me. Can i hug her because I saw her talking to another guy?" sarkasmong sabi niya kaya hindi ko napigilang batukan siya. "What the hell! Why did you do that? Sakit non ah!"

"Tanong mo sa pagong,"

Akmang tatalikuran ko siya ng bigla niyang hinawakan ang palapulsohan ko at hinigit.

Napalunok ako ng wala sa oras ng makita ang posisyon naming dalawa. May dextrose pa yun pero nagawa niya akong ibalibag ng walang kahirap hirap.

And he was now on top of me.

"Kanina pa ko nagtitimpi sayong babae ka! Di mo ba nakitang nagseselos ako ha?!? Kapag kausap mo ako puro bara ang sagot mo pero kapag kausap mo si Blake ang saya mo! Sabihin mo nga kung sino asawa mo dito?! Sumagot ka! SAGOT!" sinigaw niya talaga sa mukha ko yung salitang iyon kaya mabilis kong pinisil ang pisngi nito.

"Nagseselos ka lang pala bakit may ganito pang position? Di tayo artista kaya umalis kana sa ibabaw ko baka ano pa ang magawa ko sayo."

He was too stunned to speak. Pero kalaunan ay kumalma ito at ngumisi.

"Show me what you got, honeybunch."

***

AXEL POV
Dahan-dahan kong nilapit ang mukha sa kaniya habang nagpipigil ng tawa. Her face is so damn priceless.

I was just teasing her but again, I was too stunned to speak when she kissed me.

Hindi yun nagtagal pero ramdam ko pa rin ang labi niya sa akin.

"Sabi ng umalis ka eh."

Walang hirap siyang tumayo at dahil hindi pa ako nakakarecover ay nasali ako sa pagtayo sa kaniya. Kaya ang ending ay nahulog ako sa sahig.

"Aw! Damn it!" daing ko sapo ng tagiliran.

"Hey, ok ka lang?"

"Ikaw kaya nasa posisyon ko tapos tatanongin kita kung ok ka lang?" inis kung sagot na ikinatawa nito. "It's not funny."

"I find you funny kasi," tumawa pa siya bago nilahad ang kamay nito sa akin.

Sinamaan ko ito ng tingin bago tumayo ng hindi tinanggap ang kamay nito.

"Bakit ka ba tumayo ng biglaan?" tanong ko habang pinagpagan ang kamay.

Nang hindi niya ako sinagot ay napalingon ako sa kaniya. Nagtaka ako ng makitang nakatingin ito sa kamay niyang nakalahad bago dahan-dahang lumingon sa akin.

"What?" tanong ko ng makita ang masamang aura nito.

"Did you just ignore my hand?"

I was totally confused with her sudden behavior.

"And so?"

"Did you really do it?"

"Ang alin ba honeybunch?"

Pinanood ko lang itong huminga ng malalim hanggang sa lumapit ito sa gawi ako at walang salitang sinuntok ang sikmura ko.

"Fvck!"

My Possessive Childish Husband Is A Mafia BossWhere stories live. Discover now