Kyungsoo kafeye girdiğinde, esmer oğlanın çalıştığını gördü. Çocukta öncekilerden farklı bir şey vardı, gülmüyordu.
Çok olmadan, çocuk Kyungsoo'yu gördü. Bir kaç saniye baktıktan sonra, kafenin arka tarafına doğru gitti. Kyungsoo, adımlarını hızlandırıp peşinden gittiğinde, gördüğü şey onu şaşırtmıştı, çocuk iş üstünü çıkarıyordu.
"Ne yapıyorsun sen?"
Çocuk ona doğru döndü. "Gidiyorum."
"Neden?"
Elinde ki önlüğü yere attıktan sonra Kyungsoo'nun karşısında durdu. "Ben olduğum için gelmiyordun. Şimdi burada olduğuna göre benim gitmem gerek, değil mi?"
Jongin gitmek için kapıya yönelmişti ki, Kyungsoo onu kolundan tuttu. Jongin 'in ifadesiz bakışlarını görünce yutkundu. "Be-ben sadece şunu vermek istemiştim."
Diğer elinde ki çikolatayı çocuğa uzattı. "Sevdiğini söylemiştin."
"Nefret ettiğin birisine dair ayrıntı hatırlamak saçma değil mi?"
Kyungsoo derin nefes aldı. "Nefret etmiyorum."
O an, çocuğun gözlerinde ki parlamayı, mutluluğu gördüğüne yemin edebilirdi ama bir anda bu değişimi kimseye anlatamazdı.
