EYVALLAH DİYORUM

132 82 3
                                    

Ağlıyordun
hemen başucumda,
Gözlerinin altından,
dökülen gözyaşların,
Zerre kadar ufacıktı.
Güneşin üryanlığı vurdukça,
sim misali intihar edercesine,
dökülürken parlıyorlardı.
Demiştin
Namütenahi sınırsız,sonsuzca,
Seni seviyorum diye!
bana,
Sanırsın
Ezberimde kalmışçasına,
Haftada üçgün buluştuğumuz,
O,çınar ağacının,yanından geçerken,
Seni hatırlatıyordu bana,
Sözde kendi ağzınla,
söylemiştin,
Bu beraberlik birlikteliğimizin,
adını koyalım diye!bana,
Bekledikçe,
Gelmemeye başlamıştın,
Beni aksatarak,
İş güç bahanelerinle,
Ah o,çınarağacı
Bir dile gelsede,konuşsa,
Yazın güneşin altında,
Kışınsa soğuğun ayazında,
İlk ben gelir beklerdim seni,
Kimi dakikalar,
kimi saatlerce,
bir başıma,
Olduğum yerde,
Bir ileri, birgeri,
Yürür dururdum,
Sanırsın
Demir parmaklıklar arkasında,
Volta atarcasına,
Seni yoldaşlıkta,n
İleri bellemiştim,kendime,
Oysa sen,
Serzeniş,ezgilerinle,
Oysa sen,
Divaneymiş,sin
Oysa ben,
İntizar etmiyorum,
Seni beklemeye,
Yürüyüp giderek,
Eyvallah diyorum,
O,eski günlere,
Eyvallah diyorum,
Kendi,kendine,
İttifak yaptığın,
O,geçmişine,
Elem yapmıyorum,
Kendi kendime,
Eyvallah diyorum,
Seninle yaşadığım,
Sükût kişiliğime,
Zuhur ediyorum,
O,geçmişime.

Şiirsel Nefes  (KİTAP OLACAK)Where stories live. Discover now