3

720 31 0
                                    

'Eef? Eva!' Het was een schorre stem die me wakker maakte. Ik humde wat, kreunde. 'Alex en Sasha staan over tien minuten voor de deur! We moeten eruit Eef!' Ho shit! Dat is waar ook... Ik vloog overeind en keek uit gewoonte op de wekker. 'Pestkop! We hebben gewoon nog een half uur!' 'Ja maar nu ben je wel wakker en minder chagerijnig dan dat ik je echt tien minuten van te voren had wakker gemaakt.' Waarom kende die vent me zo goed. Soms echt vreselijk irritant. Maarja, toch ook wel handig. Ik besloot hem terug te pakken. Ik ging met mijn rug naar hem toe liggen en deed alsof ik weldegelijk boos was. 'Eef? Ah Eef kom op nou niet zo flauw. Eva?' Ik hoorde hem zuchten en ik voelde zijn hand over me heen glijden. Het kietelde en ik moest me vreselijk inhouden omdat het anders niet geloofwaardig was. 'Eef... Eva? Ben je echt boos?' Ik kreeg bijna spijt van mijn actie door zijn stem die zo zielig klonk dus besloot ik toe te geven. Ik rolde vliegensvlug om en ging met een grijns van oor tot oor bovenop hem liggen. Hij keek me verontwaardigd aan maar schoot toen ook in de lach. Ik gaf hem een kus. 'Kom, wat zullen ze wel niet denken als we straks niet eens klaar zijn.' Grinnikte ik. 'Volgens mij wíllen ze dat helemaal niet weten.' 'Nou... Sasha heeft wel eens stiekeme hints gegeven dat ze ons best een leuk stel zou vinden.' Ik lag nogsteeds half bovenop hem en streelde met mijn vinger over zijn borst. 'Hmm... Wil je het meteen vertellen dan?' 'Nou ik zou het best nog even voor onszelf willen houden maar Sas merkt het meteen als ik met zo'n enorme grijns rondloop. Die is ook niet gek.' 'Weet je wat we doen? We kijken gewoon hoelang het duurt voor ze het door hebben.' Grinnikte Floris. We lopen normaal ook als een stel halve zolen door de stad dus of het nu echt of nep is maakt dat ook niet uit. 'Daar heb ik wel zin in eigenlijk.' Kijken hoelang het duurt. Ik ben eigenlijk best benieuwd. Intussen hadden we echt nkg maar tien minuten dus toen ik dat zag sprong ik gauw uit bed en ik denk dat Floris ook op de wekker keek want achter me hoorde ik ook het bed weer kraken ten teken dat er iemand uit stapte. We raapten ieder onze kleden bij elkaar en kleedden ons aan. Ik kamde mijn haar maar liet het een keer los hangen. Ik trok een andere blouse aan en liep toen naar beneden. En net op tijd wa t toen ik de laatste trede afstapte klonk het gerinkel van de bel. Ik opende de deur en inderdaad, daar stonden Alex en Sasha. Ik gaf ze allebei een knuffel en liet ze even binnen. 'Flo!!? Kom je nog?' Toen er geen antwoord klonk, keedde ik me tot Alex en Sasha. 'Zeg ik ga even boven kijken, volgens mij is die ouwe in slaap gevallen onder de douche.' Plots voelde ik een hand om mijn pols die mijn arm op mijn rug draaide. 'HOE noemde je mij Van Dongen?' Klonk de stem van Floris achter me. Ik schoot in de lach en wist met een handige draai uit zijn greep te komen om daarna zijn pols te pakken en op zijn rug te draaien. 'Mijn ouwe ventje. Die kreeg je nog van daarstraks.' Fluisterde ik lachend in zijn oor. Ik liet hem los en trok mijn jas aan. Ik gooide de zijne naar hem en wenkte Alex en Sasha dat ze vast naar buiten konden lopen. Ik pakte mijn tas en draaide me nog even om naar Floris. Ik gaf hem nog een kus en pakte toen zijn hand om daarna naar buiten te lopen met hem.

Knettergek en inderdaad als een stel halve zolen liepen we even later met zijn vieren door de stad. Ik liet Floris' hand los en liet hem iets doorlopen om vervolgens op zijn rug te springen. 'Zeg dame, wat ben jij van plan?' 'Helemaal niks en dat is in jouw nadeel.' Lachte ik terug. 'Hee Sas moet je ook proberen joh, zit hartstikke lekker!' En Sas zou Sas niet zijn als ze het niet deed dus even later zat ook zij op de rug van haar vriend. De mannen waren naast elkaar gaan lopen en zo hadden ook Sasha en ik de mogelijkheid om fatsoenlijk te praten. Helaas niet voor lang, want zowel Floris áls Alex begonnen te rennen toen ze een cafeetje zagen. Gierend van het lachen zaten Sasha en ik op hun rug. Even later lieten ze ons zakken. 'Hee Sas, ik denk dat wij op de terugweg aan de beurt zijn, die twee houden het echt niet nuchter.' Piepte ik "zielig". Sasha begreep mijn hint en ging erop in. 'Ja dág Eef, ze slapen d'r roes hier maar uit. We dumpen ze gewoon lekker in die stoelen daar.' Wees ze naar een hoekje. De mannen keken elkaar aan en bestelden prompt allebei netjes een cola terwijl ze het net nog over allerlei drank hadden. De avond vloog om en voor we het wisten was het elf uur. We moesten morgen weer naar het bureau en ik met Rick naar school, dat had ik beloofd. Floris' buren hadden een sleutel van het huis dus grote kans dat Sanne nu op de bank ligt en Rick gewoon in zijn eigen bed. Bij ons huis aangekomen gingen Alex en Sasha hun eigen weg en wij naar binnen. En inderdaad, in de woonkamer lag Sanne op de bank te slapen. We lieten haar maar slapen en verdwenen zelf ook naar boven. Op het laatste moment bedacht ik me en maakte Sanne voorzichtig wakker. 'Hee Sanne, je kan als je wilt op mijn bed. Ik slaap wel bij Floris.' Ze knikte en liep slaperig achter me aan naar boven waar ik in mijn kamer mijn slaapshirt pakte en er een uit de kast plukte voor Sanne. Deze gooide ik haar toe en ze begon zich uit te kleden. Ik stond net nog met mijn rug naar haar toe maar toen ik me nog even omdraaide schrok ik me rot.

'Sanne, hoe kom je aan al die plekken?' Ze zat helemaal onder de blauwe plekken en krassen. Sanne draaide beschaamd haar hoofd weg en trok vlug het shirt over haar hoofd. Ik liep naar haar toe. Ze was op de rand van mijn bed gaan zitten en barstte opeens in tranen uit. 'Meisje toch... Wat is er met je?' Aangezien ze zoveel blauwe plekken had sloeg ik voorzichtig mijn armen om haar heen. 'Eva? Is het goed als ik dat een andere keer vertel?' Ze fluisterde het bijna. Ik knikte en vertrok naar de slaapkamer van Floris waar een zacht snurkend geluid me te gemoed kwam. Het was zacht maar niet zo storend als snurken altijd beschreven werd. Eerder schattig en al helemaal zoals hij erbij lag. Helemaal in de dekens gerold en languit op zijn rug. Ik pakte snel mijn mobiel en maakte -met flits- een foto. Hier werd hij echter niet wakker van. Ik kleedde me snel om en trok in plaats van mijn shirt zijn overhemd aan van vandaag. Ik maakte hem voorzichtig wakker. 'Eef? Wat is er?' Klonk er slaperig. 'Ik heb Sanne naar mijn bed gestuurd... Ik wilde bij jou slapen. Of past dat niet?' Grinnikte ik. Hij wist niet hoe snel hij plek moest maken en sloeg de dekens open. Ik kroop erbij, hij sloeg de dekens over ons heen. Even later voelde ik een arm om mijn middel en een hand onder zijn overhemd, zijn warme adem in mijn nek. Zo vielen we samen in slaap.

Even voor iedereen, de personages (tot nu toe) in het verhaal ;) gewoon omdat het dan wat duidelijker is :)

Eva en Floris lijken me wel duidelijk hea ^^
Verder hebben we:
Rick, het zoontje van Floris
Marco, de ex van Eva
Alex, de tweelingbroer van Marco
Sasha, de vriendin van Alex
Sanne, het buurmeisje van Floris en oppas van Rick
Elian, het buurjongetje van Floris, (adoptie)broertje van Sanne, en een vriendje van Rick :)
Jos de Witte, 'baas' van Eva en Floris

ForbiddenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu