0.2

44 4 0
                                    

Dün olanlar bir kabustan ibaretmiş gibi açtım gözlerimi. Lakin annemin tiz sesiyle odama girmesi, dün olanların gerçek olduğunu doğruladı.

  "Laura çabuk hazırlan, Wang'lar birazdan kahvaltıya gelecekler!"

Üzerimde ki yorganı sinirle kaldırıp, yataktan kalktım. Banyonun yolunu tuttuğumda annem çoktan bana kıyafet hazırlamaya başlamıştı.

Aynada yansıyan yorgun yüzüme baktım. Birden bire yaşadığım şu evlilik saçmalığının şokunu nasıl atlatacaktım?

Odama geri döndüğümde annem hemen kıyafetleri elime tutuşturdu.

  "Bunları giy, birazda makyaj yap. Şu yüzünün haline bak dayak yemiş gibisin"

  "İlk defa zorla evlendiriliyorum ne bekliyorsun!?"

Gözlerini devirdi.

Bir insan neden öz kızına bunu yapardı ki?

  "Makyajını yap, kıyafetini giy ve aşağı gel!"

  Annem odadan çıkınca seçtiği siyah mini elbiseyi giydim. Bir kahvaltı için oldukça abartılı görünüyordu bu elbise.

Derin göğüs dekoltesi vardı. Aynada kendime baktım. Kendini pazarlayan kadınlar gibi olmuştum.

Elbette bununla aşağı inemezdim. Hemen dolabımı açtım ve siyah bir pantolon ile beyaz bir t-shirt giyip aşağı indim.

Makyaj falan da yapmadım.

Annemin öldürücü bakışlarını umursamadan sandalyeyi geri çektim  ve oturdum.

  "Hoşgeldiniz"

Yapmacık gülümsemem yine suratımda yer edindi. Annem kolumu çimdiklerken kısık sesle konuştu.

  "Neden elbiseyi giymedin?!"

  "Kendimi satışa sunmuyorum!"

_______________

Kahvaltı bittikten sonra babam bana kaş göz işareti yaptı ve masadan kalktı. Bende onun peşinden gittim.

  "Ne oldu baba?"

Çalışma odasına geldik. Eliyle oturmamı işaret edince oturdum.

  "Laura, dün çok fevri davranmış olabilirim. Ama herşey senin elinde"

Yüzü asıktı. Üzgün duruyordu.

  "Jackson ile evlenirsen iflas etmekten kurtulacağız"

  "Beni resmen satıyorsunuz!"

  "Bir süre sonra boşanmak istersen boşanırsın zaten"

Dediği şey ile biraz duraksadım.

Evet boşanabilirdim. Bunu nasıl olduda akıl edemedim.

  "Laura, yalvarıyorum kızım lütfen. Yoksa gerçekten hayatımız mahvolacak"

Bir gün gerçekten iflas edersek bu cidden umrumda olmazdı. Bu kadar paramız olmasına rağmen ne o çok ünlü markalardan giyinirdim ne de baba parası yerdim.

Ama annem; bir ay estetik yaptırmasa kafayı yerdi. O çok ünlü markaların kısıtlı üretilen kıyafetlerinden alamasa yaşayamazdı.Annem yemek yapmayı bile beceremezdi ki.

Babam desen lüks arabalarından, ona itaat eden çalışanlarından vazgeçemezdi.

İflas etmemeliydik.

  "Tamam baba, evleneceğim"

_______________

  "Evet, bu çok yakıştı bunu alalım"

İmpossible | KTH✓Where stories live. Discover now