☆Chapter 7☆

318 8 0
                                    

Kara's pov

Nagising ako ng makaramdam ako na parang may pumasok sa kwarto ko at hindi nga ako nag kamali may tao nga!Minulat ko ang mata ko at nakita ko si john palabas ng kwarto

John? -lumingon naman siya ngunit dahan dahan lang

Ano yon? -tanong niya

Pwede ba tayong mag usap? -sagot ko

Mag usap?Tungkol saan? -Tanong niya at umupo siya sa tabi ko
Gusto ko siyang kausapin tungkol sa mga kinikilos niya at mga paramdam niya kaso natatakot akong madisappoint at masawi sa kanyang isasagot kaya iba ang itinanong ko

A-ahm s-san k-ka galing kanina?bat ka umalis? -tanong ko na halos mautal na bakas naman sa muka niya ang pagtataka

Nagpalamig lang ako saglet bakit?may nangyare ba nunh wala ako dito? -tanong niya na habang naka cross arm at naka fierce ang muka!

W-wala naman galit ka parin ba saken? -tanong ko sa kanya

Hindi naman ako galit sayo eh naasar lang ako kasi hindi ka manlang nag text o tumawag di mo manlang ako inupdate kung natapos na kayo alam mo bang nag aalala ako baka anong nangyari sayo!Hindi mo manlang chineck yung phone mo kung may tawag ba o anong oras na.Saka bat naka mute kasi yang phone mo! Galit na sabi niya

Pasensya na talaga john hindi ko rin kasi namalayan yung oras at di ko na napansin yung phone ko napahaba kasi yung usapan namin ni almira eh matagal tagal din kaming hindi nagkita kaya sinulit ko na.Naka mute yung phone ko kasi nanood kami ng cine at nakalimutan ko i unmute sorry talaga,Sorry kung pinag alala kita...Im sorry -naluluha na ang mga mata ko ng bitawan ko ang mga katagang iyan

Hindi na siya sumagot at niyakap niya nalang ako ng mahigpit at niyakap ko din siya pabalik ng maghiwalay kami sa mahigpit na yakap na iyon ay hinawakan niya ang kamay ko at humingi din ng tawad

Pasensya kana rin kung nasungitan kita...Sorry kung matigas at bato ako,wala akong magagawa eh eto lang naman ako -sabi niya at hinalikan ang mga kamay ko

Hinawakan ko naman siya sa magkabilang pisngi niya at sinabing

Kahit ganyan ka hindi kita iiwan,Kahit ano ka man tanggap kita😩Kahit bato ka kahit sungitan mopa ako ng ilang beses kahit saktan moko di kita iiwan pangako yan. -tuluyan na ngang bumagsak ang mga luha ko at pinunasan niya naman ito.

Tama na huwag kanang umiyak,papangit ka niyan sige ka-sabi niya sakin habang tumatawa

Ikaw kasi eh pinaiyak mo nanaman ako -pagsisi ko sa kanya

Ayy ako talaga ha sige kung ako yung nagpaiyak sayo ako din ang magpapasaya sayo. Pagkatapos niyang bitawan ang salitang yon ay kiniliti niya ako ng kiliti dahilan upang mapahiga ako sa kama ng tawang tawa

Ng matapos niya akong kilitiin ay lumabas na siya at kwarto dahil may gagawin pa daw siya at ako naman ay naligo na dahil babalik nako sa condo unit ko may pasok pa ako bukas!

Pagkatapos kong maligo ay nag ayos nako ng sarili at tuluyan ng lumabas pinuntahan ko si john upang magpaalam...

Siya na ang nag book ng grab at sumakay na ako pabalik sa condo unit ko,hindi na ako nagpahatid dahil alam kong madami pa siyang gagawin...

Nagpapamusic ako ng biglang mag vibrate ang phone ko

*John calling*

Hello?

Oh john baket?

Nakarating kana ba?

Medyo malapit nako

°☆My Superman☆حيث تعيش القصص. اكتشف الآن