Chasing Don Montemayor [COMPLETED]

Chapter 2

Chapter 2

KATRINA ACE'S POV

Nanginginig siya sa takot at nerbyos habang naka- titig sa Pregnancy Test na hawak niya. Kita ko ang dalawang pulang linya na naka- guhit doon, at hindi niya maiwasan na mapa- piyok dahil sa nakita niya.

She could feel her legs trembled in fear and her eyes become watery again.

No!

It can't be!

Hindi siya maaring mabuntis!

Ipinikit niya ang kanyang mga mata at nag simula ng tumulo ang luha.

Gusto niyang sumigaw!

Gusto niyang mag- wala sa sakit at sama ng loob ng nararamdaman n8ya, pero hindi niya magawa!

Bakit?

Bakit nangyari 'to?

Hindi pa ako handa.

Hindi ko alam kong ano ang gagawin ko.

She cup her faced and cry out loud, on the pain that she felt.

Gulong-gulo na ako sa mga nangyayari ngayon. Mas lalo pa ako natatakot at nababahala dahil hindi niya alam kong papaano niya sasabihin at ipapaliwanag sa kaniyang mga magulang na buntis siya. Mas kinakatakot niya ang kaniyang Papa. Tiyak na mapapatay siya nito sa galit kapag nalaman nito na buntis ako, na wala pa siyang pinapa-kilalang nobyo sa mga ito.

Pano na ito?

Ano ng gagawin ko?

Pano niya haharapin ang galit at takot  sa kaniyang Ama kapag nalaman nito ang totoo?

Hindi pa siya handang mabuntis.

What would people say, if they find the truth about her pregnancy?

Nataranta siya sa takot ng marinig  ang sunod-sunod na malakas na pagkatok sa pinto ng kanilang paliguan.

“Ace, anak. Matagal ka pa ba diyan?” Rinig ko ang boses ng kaniyang Ina. Mabilis niyang pinunasan ang luha sa kaniyang mga mata at inayos niya ang  sarili.. hindi pwede malaman ng kaniyang Ina na umiiyak siya.. hindi nito pwedeng malaman ang tungkol sa pag bubuntis ko.. “Lumabas kana riyan, at kanina pa nag- hihintay ang iyong Papa sa ibaba. Mala-late na tayo!” aniya nito at patuloy pa din nito kinakatok ang pinto.

Nag hanap siya ng pwedeng pag taguan ng pregnancy test na hawak nuya. Hindi n7ya din maitago yon sa kaniyang damit dahil simpleng sandong puti at itim na dolphin short ang suot niya.

“Ace!” Tawag nitong muli.

“Ace! Anak!” Tawag ulit nito habang kumakatok.

“Opo! Lalabas na!” Sigaw niya pabalik. Natataranta na din siya kong saan niya pwedeng ilagay o itago pansamantala iyon.

Ginala niya ang kaniyang mga mata sa loob ng kanilang CR at wala siyang makitang pwedeng pagtaguan no'n. Pano na 'to?

Hanggang sa nakita niya itong itago sa likod ng mga shampoo at sabon sa isang tabi. Babalikan niya na lang yo'n mamaya.

“Ace!” Tawag nito ulit sakaniya.