Chasing Don Montemayor [COMPLETED]

Chapter 4

Chapter 4

KATRINA ACE'S POV

Ilang beses ko pinindot ang buzzer sa condo nito at mga ilang minuto bumukas ang pintuan, at lumuwa doon ang bulto ng isang tao na gustong-gusto ko na makita.

"A-Ace?" Gulat na gulat niyang sambit at ganun na lamang ang pag- tataka ni Nica ng makita ang hawak-hawak kong bag laman ng gamit ko.  "Anong nangyari sa'yo? Sabihin mo sa akin." nag- aalala niyang sambit at bago pa muli ako mapa- hagolhol ng pag iyak, niyakap ko si Nica ng sobrang higpit.

Napagolhol ako sa pag- iyak ng maramdaman ko ang mainit niyang katawan na dumapo sa akin. Hindi ko na alam ang gagawin ko sa mga oras na ito, ang alam ko lang gusto kong ilabas lahat ng sakit sa aking dibdib.

"Inumin mo muna ito," inabot niya sa akin ang baso na may laman na malamig na tubig at marahan ko naman na tinanggap iyon.

Tahimik kong pinag- mamasdan ang maliit na apartment ni Nica at masasabi ko naman na kompleto naman iyon sa pasilidad. Kulay puti at pinag- halong brown ang pintura ng kaniyang apartment. Mayron itong sariling kwarto, banyo, maliit na sala, lamesa at kusina. Wala na kasi siyang maisip na pwedeng puntahan mahingian ng tulong kundi ang kaibigan niya lamang.

Nag lakad si Nica sa may gawi ko at umupo siya sa bakanteng sofa na kaharap ko lamang. Ininom ni Ace ang tubig at hindi ako naka- ligtas sa nag aalalang mata ng kaniyang kaibigan, na animo'y marami itong gustong sabihin at itanong sa akin.

"Ano ba talaga ang nangyari Ace? Bakit ganiyan ang itsura mo? Umiyak ka ba?" Sunod-sunod na tanong nito at humingga na lamang ako ng sobrang lalim. Marahan kong nilapag ang baso na hawak-hawak ko sa center table.

Sa tuwing naalala ko ang mga nangyari sakaniya, hindi ko maiwasan na masaktan at umiyak muli. Hindi ko matanggap na tinakwil ako ng sarili kong pamilya.

"Ace.. Look at me.. Ano ba ang nangyari?" Puno ng pag- aalala nitong tinig. Maluha-luha niyang tinignan ang mukha ng kaibigan at napa- sapo siya sa kaniyang mukha dahil gulong-gulo pa din ako sa mga nangyayari.

"P-Pinalayas ako ni Papa," maikli at animo'y tila bang may naka- bara sa kaniyang lalamunan ng sabihin niya iyon.

Napa-kurap ang kaniyang kaibigan sa sinabi ko na tila ba, hindi ito makapaniwala. "Bakit? Anong nangyari? May nangyari ba Ace?" Aniya nito dahil kilala din ng kaibigan ang ugali ni Papa.

"I'm pregnant Nica," hirap kong sambit at kita ko kong pano siya napa- tutop sa kaniyang bibig sa pag kagulat.

"Oh, no!" Sambit niya at tinignan ako. "Seryoso ka ba? I-I mean paano ka naman mabubuntis? Wala ka naman na boyfriend diba?" aniya nito at doon na ako napa- iyak sa harapan ng kaniyang kaibigan.  "S-Sino ang ama ng dinadala mo?" napa- hagolhol muli ako.

"Si D-Don... S-Si Don Montemayor." hirap niyang sambit habang patuloy na umaagos ang luha sa mga mata. Pagod na pagod na siyang umiyak dahil sa mga nangyari.

Tinignan niya ang mukha ng kaniyang kaibigan na tila ba, hindi ito maka paniwala sa sinabi ko. Kilala kasi siya nito, na patay na patay kay Adon.

"P-Paano? I-I mean... P-Panong nangyari iyon ha? Gulong-gulo na ako Ace sa mga nangyayari," napasapo na din si Nica sa kaniyang mukha habang naka- tingin sa akin at pinunasan ko ang luha sa kaniyang mga mata.