Chasing Don Montemayor [COMPLETED]

Chapter 5

Chapter 5

KATRINA ACE'S POV

"D-Don." Iyan na lang ang lumabas sa aking bibig habang naka- titig sa napaka- seryoso at napaka- lamig na mukha ng binata. Sobrang bilis na din ng tibok ng puso ko, na animo'y mamatay ako anumang oras.

Hindi ko aakalain na sa higit dalawang buwan, makikita at makakaharap ko siyang muli. Hindi ko alam kong ano ang sasabihin ko sakaniya, simula no'ng may mangyari saaming dalawa.

"May nag hahanap po sa'yo Sir." rinig kong sambit ng sekretarya nito. Tinignan lamang ako ni Don ng buong lamlam, animo'y sinuri niya ako mula ulo hanggang paa.

Sunod-sunod akong napa- lunok sa pag gawaran niyang pag- titig sa akin. Ang mukha niya, ay napaka- dilim at blanko, na hindi ko malaman kong ano ba talaga ang totoo niyang saloobin. Hindi ko na magawang mag- salita pa dahil sobra na akong kinakabahan, na kusa ng umatras ang aking dila. Mas lalo pa tuloy akong nasaktan sa pag trato niya sa akin, na para bang hindi niya napansin ang presinsya ko sa kaniyang harapan.

"Mag sisimula ang meeting niyo Sir, within 10minutes. Nandoon na po sa sila lahat sa conference room, hinahantay po kayo." paalala ng sekretarya nito.

Malaya kong pinag- mamasdan ang binata na naka- tayo sa kaniyang harapan na naka- suot ito ng office suits. Malaki din ang binago ng katawan at itsura nito, no'ng huli ko itong nakita, pero mas bumagay at gumuwapo pa lalo ang binata.

"Okay. Dalhin mo iyong files ko na naka-patong sa lamesa ko, at pagkatapos sumunod ka sakin!" Matigas at ma- awtoridad nitong utos na animo'y para siyang hari na dapat mong sundin.

"Okay po Sir." aniya ng sekretarya nito at nag- mamadali na itong pumasok sa isang pinto, na hula niya opisina ng binata.

Ilang beses niyang nahuli ang binata na naka- titig sakaniya ng palihim, tangka sana siya nitong tatalikuran pero mabilis kong hinawakan ang pulsuhan nito para pigilan lamang ito.

"W-Wait Don. I-I need to speak with you." nauutal kong sambit. Awtomatiko naman siyang napa- tigil at dahan-dahan siyang humarap sa akin, ganun na lamang kabilis ang tambol ng puso ko ng makita ko ang malamig niyang mga mata.

Bakit ganito?

Bakit kay lamig niya ako titigan?

"Para saan?" Malamig pa sa yelo nitong sambit. Kusa na siyang napa- bitaw sa pag- kakahawak sa pulsuhan ng binata, dahil parang may mali.

Bakit? Bakit ganito na siya? Bakit kay lamig niya ako kong tratuhin?

Hindi ito oyong Don na nakilala ko.

"C-Can we talked private? K-Kailangan na kailangan na talaga kitang maka- usap. Importante lang. T-Tungkol ito saatin" parang gusto ko ng mag lupasay sa kaniyang harapan dahil sa kaba ng aking nararamdaman.

"Look Ace, wala akong time makipag-usap sa'yo dahil kailangan ako ngayon sa meeting. Sa ibang araw na lang tayo mag- usap." Muli akong nataranta ng mag- simula na si Don mag lakad para iwan ako muli.

"I-I'm pregnant." sapat na ang lakas ng boses ko para marinig niya iyon. "I-Im pregnant Don." Bigla siyang nanigas sa kaniyang kinatatayuan at mabilis  humarap sa akin ang binata. Puno ng gulat ang namuo sa kaniyang mukha habang naka- titig sa akin.

Mag sasalita pa sana ako pero sumingit na ang sekretarya niya, dala-dala ang mga papeles at kong ano-ano pa.

"Nakuha ko na po Sir, iyong pinapakuha niyo sa akin." aniya ng sekretarya niya at lumapit na ito kay Don.