(8) Simon Says, Iced Caramel Macchiato

15 4 0
                                    

Simon's POV

Natapos ang pang buong araw na klase ng napakabilis. Hindi ko man lang namalayan ang pagtakbo ng oras. Hahaha. Sana all tumatakbo.

Speaking of 'takbo'. I remember, may nabangga pala akong babae kaninang umaga. I am in a hurry talaga kasi nun eh. When I f*cking discovered na na-prank ako. Aish.

"Saan tayo ngayon?" tanong ni Joshua. Saan nga ba? Hmm. Saan kaya pwede?

"Arcade?" tanong ni Justine. Pwede naman. Magmo-mall kami tapos magpapakasasa kami dun. Tapos kapag may nakatagpo na naman tong kaaway ang dalawa (Justine and Joshua), patay na naman kami sa mga guardians namin.

Pero, we're not sure about it naman. Pwede namang ilayo natin tong dalawa sa gulo. Kaya nga tayo magmo-mall kasi magpapakasaya tayo ngayon. Medyo okay na din naman ang pakiramdam ko. Pinainom ako ng gamot kanina ni KUYA DRAKE. Tsk.

"Nah. Kaka-umay naman mag arcade. Food Trip nalang kaya?" tanong ni KUYA DRAKE. Tsk.

Pwede din naman kumain nalang kami ng kung anu-ano. Pero, baka tumaba ako. Body conscious pa naman ako. Haha.

Hays. Ano kaya pwedeng gawin? Medyo maaga kasi kaming na dismiss. Aish. Ang aga-aga pa.

"By the way, magkano tong dyaryo mo?" rinig ko ang boses ng isang pamilyar na babae. Nung tinignan ko, nakita ko yung babaeng nilagnat kahapun. Yung dinala ko sa hospital. Yung hiniwalayan ng Boyfriend. She's wearing a coat. And currently, she's buying sunflowers? Ano naman kaya gagawin niya dun?

Pagkatapos niyang bumili, umalis na siya agad.

Susundan ko kaya. Haha. Tutal, wala naman akong magawa.

"Hey. Saan ka pupunta?" Tawag at tanong sa akin ni KUYA DRAKE.

"Basta. Pakisabi kay Sir Donald, magco-commute lang ako. I need to go somewhere!" sigaw ko tapos iniwan ko na sila tapos sinundan ko yung babae. Maybe I should ask her name na this time.

Drake's POV

We were in the middle of discussing kung ano ang gagawin. We are having our leisure time na kasi and mukhang maaga pa talaga kung uuwi kami sa mga bahay namin.

Napansin ko naman si Mon na may tinititigan. A Girl. He's looking at a girl.

After kong magsuggest ng gagawin, bigla nalang siyang umalis. When I looked to the girl na may dala dalang bulaklak, papaalis na din siya.

"Hey. Saan ka pupunta?" Tawag ko kay Mon na agad namang lumingon na parang gulat. Parang gulat lang, hindi literal na nagulat. Ah basta.

"Basta. Pakisabi kay Sir Donald, magco-commute lang ako. I need to go somewhere!" sigaw niya tapos umalis na siya. Ano naman kaya gagawin nun? Baka dapuan na naman yun ng lagnat. Mahirap mag-alaga ng mga binabangungot.

Pero, mukhang mayroon na kaming pagkakaabalahan ngayon.

"Alam ko na kung ano ang pwede nating gawin ngayon. Hmm." I said and lumapit naman sa akin ang dalawa. And I think, alam nila ang plano ko.

Simon's POV

I am still following the girl. She's walking. Buti may dala akong facemask at cap. Edi hindi niya ako mare-recognize. This is not stalking. I am not sure. Haha. Basta wala akong masamang intensyon. Also, I am wearing mask and cap para hindi ako mapansin ng mga tao. Alam nyo na, well-known ang parents ko.

Nasa tulay na kami ng isang hindi ko alam na lugar. Ngayon lang ako nakapunta sa ganitong lugar. Or should I say, ngayon lang ako nakapunta dito. Or again should I say, ngayon lang ako nakapaglakad sa isang tulay.

Simon Says [ON-GOING] [#wattys2019]Where stories live. Discover now