Owned by a De Lentron (VIB Series # 3)

Kabanata 8

"Are you okay?" Troy look at me with a worried stare.

Tumango ako dito bago sumagot.

"O-okay lang ako"Sabi ko rito. Agad kong inilipat ang tingin sa labas ng bintana.

"Kanina kapa tahimik, I wonder if something happen..." Nag-aalala ang tono ng boses nito.

"I'm okay, Troy" Mahina kong saad.

Hindi na muli ito kumibo at tila nakikirandam lamang ito.

"Sigurado ka dito ka lang? Pede kitang samahan maglakad." tanong ni Troy sa akin.

Nasa kalsada na kasi kami patungo sa amin at may distansyang pasikotsikot kapang lalakarin

"Hindi, okay lang. Kaya ko na lumakad dito. Tsaka gumagabi na din, alam kong pagod ka kanina dahil naglaro tayo sa cyberzone" sabi ko rito.

Ngumiti naman ito at lumapit sa akin.

"Mag-ingat ka okay? Iingatan pa kita" I glared at him bago ako tumawa.

"Tigil-tigilan mo ako sa mga banat mo Troy ha!" Masungit kong saad rito.

"Oo na charot lang yun uy!" tumawa ito at nag wave na para pumasok sa kotse nya bago ito pinaandar papa-alis.

Agad naman akong pumasok sa masikip na eskinita patungo sa bahay namin ng mapatigil ako at tiningna ang poste di kalayuan sa kinatatayuan ko.

May lalaking nakatayo roon habang nasa bulsa nito  ang dalawang kamay nito.

His wavy messy hair reflected in the light above making his aura so mysterious and he stand six ft tall.

Kahit hindi na ako tumingin ay alam ko na kung sino ito.

"Bakit ka naparito?" Walang paligoy-ligoy kong tanong.

Umayos ito ng tayo bago ako tiningnan, humakbang ito papalapit sakto lang na may distansya kaming dalawa.

"Who's that, your boyfriend?" His voice is cold and serious. Para iyong isang sandata na nakakamatay sa isang laban.

"Wala kang pakialam" Simple kong saad rito.

"I care because... I owned you." Hindi ko narinig ang huling sinabi nito, tila bulong lamang iyon sa hangin dahil sa sobrang hina.

"Ano?" Tanong ko ng hindi marinig ang huling sinabi nito.

"Tsk. Wala." May halong irita na sagot nito sa akin.

I secretly glared at him before asking.

"Why are you here, Mr. De Lentron. Wala ng klase, there's no disciplinary action within our house to be done. So there's no purpose why you're here." Seryoso kong sabi rito.

Humakbang ito papalapit sakin. Ilang dangkal na lamang ang layo nito sa kinatatayuan ko.

"You don't care, Miss Samaniego. Kagustuhan kong pumunta rito para makita ka lang." Sabi nito.

My heart start racing fast as I heard him say those words. Tila isa iyong energizer drink na naging rason upang buhayin ang systema ko. Diko malaman kung anong gagawin, gusto kong sumigaw at tumakbo sa hindi malaman na rason.

Hindi ako makapagsalita, gusto ko syang sigawan kung bakit nya sinabi iyon ngunit tila nawalan ako ng boses at napatitig nalang sa maamo nitong mukha.

Is he playing with me? Anong ang mga sinasabi nito? Bakit nito nasabi iyon? May gusto ba sya sa akin? Damn, girly thoughts. Bakit ba nature ng mga babae ang mag-assume? Don't think ahead of that, Eunice.

I compose my self before talking to him.

"Bakit? Bakit gusto mo akong makita, Mr. De Lentron? Have you ever consider some instances of situations like gossips Mr. De Lentron? Kapatid mo ang Congressman, Pinsan mo ang Vice Mayor at Tatay mo ay isang Mayor. Samantalang Tiyuhin mo ang gobernador. And you, You're the acting president of the University where I study. Walang wala kaming laban sa chismis na iyan. " I said.

He smirk at me and look around.

"We're in the middle of the night Miss Samaniego. No one would see us. As what you have said wala kang laban, so let me see you. Those gossips, wala iyong kabuluhan. "Seryosong sabi nito.

Mas lalong kumalabog ang dibdib ko dahil sa mga sinasabi nito. Tila gustong bumigay ng mga tuhod ko dahil sa nga sinabi nito.

"Alam mo ba ang sinasabi mo Mr. De Lentron? Let me remind you this, We live in a total different world Mr. De Lentron. Your family is a chain of politicians, baka nga pag nalaman nila ito wala na kami dito bukas. Baka nga patay na kami. They cherish every family member so much. Humanap ka ng kalevel mo Mr. De Lentron. Wag ako. I'm not up for your games. I don't like playing" sabi ko rito at tatalikod na sana.

"Who says I'm playing? We're no kid already. What's bad in 'I want to see you'. Don't take things in another way round Miss Samaniego." Malamig nitong sabi na dahilan upang humakbang ako paatras dahil papalapit ito.

"You can't run away, Miss Samaniego. Now, let me take you home safely." sabi nito at hinawakan ang pulsuhan ko.

"Safe? With you? I dont think so. Nakakakaba kapag nariyan ka." Bulong ko at sumunod nalang dito.

"Pumasok kana." Mahina nitong sabi.

Bumuntong hininga ako bago binuksan ang gate na pawang kahoy lamang at sirasira na. Hinarap ko ito at tiningnan sa mata.

"Diko maintindihan kung bakit ka talaga naparito pero sana sa susunod wag muna itong gagawin." sabi ko rito at tumalikod na.

Nang makapasok sa bahay ay agad akong napaupo sa sahig habang hinawakan ang dibdib ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko.

"Damn, bakit ganun? Para akong teenager." mahina kong sambit.

"You don't care, Miss Samaniego. Kagustuhan kong pumunta rito para makita ka lang."

"You don't care, Miss Samaniego. Kagustuhan kong pumunta rito para makita ka lang."

"You don't care, Miss Samaniego. Kagustuhan kong pumunta rito para makita ka lang."

"Putangina! Ano bato sirang plaka?!" Irita kong sambit at tumayo na para pumunta sa kwarto upang magbihis.

Tinawagan ko agad si Itay na nasa hospital kasama si bunso

"Tay!" bati ko rito ng sinagot nito ang tawag ko.

"Nak, matulog kana muna bukas kana pumunta rito. Gabi na. Sabi rin ng Doctor madidischarge na daw ang Nanay mo" Masigla ang boses nito sa kabilang linya.

Ikinatuwa ko rin naman ang binalita nito kaya napangiti ako.

"Mabuti naman Tay, nakakamiss rin kasi si Nanay dito sa bahay." Sabi ko.

"Sige na, Anak. Magpahinga kana. Magkita nalang tayo bukas" Sabi nito bago ibinababa ang linya.

Humiga ako sa kama habang nakatitig sa kisame.

"You don't care, Miss Samaniego. Kagustuhan kong pumunta rito para makita ka lang."

Kinuha ko ang unan ang napangiti nalang bigla. Di ko namalayan na nakatulog akong may ngiti sa labi.

-----------------------------------------------------------

Wazzuppyy? Kumusta yung lockdown at mga nakaquarantine? Stay safe kayo. Atleast kahit di sya nag stay nag stay ka naman sa bahay nyo. 🤣

Sinong kinilig sa chapter nato? Aw marami kayo 🤣🤣🤣

See you next chap, love lots.