Owned by a De Lentron (VIB Series # 3)

Kabanata 29

"Change it to 250cc instead." sabi ko sa isang first year resident at may binigay na chart dito. Tumango naman ito at ngumiti.

"Yes, doc." sabi nito na tinanguan ko lang.

"And conduct an X-ray of the new ER patient, send me the results after." sabi ko rito at agad naman itong tumalima.

I clicked my head after going out from the ward. Huminga ako malalim at naglakad. I stop midway of the hallway ng mapansin kong hindi maayos ang pagkakasintas sa sapatos ko at inayos iyon. I am wearing a white plain shirt and rugged jeans. Bawal naman talaga ang ganitong pag-aayos but may pinasuyo kasi si Abuela kanina and it's already late so I head straight in the hospital instead.

"Doc Samaniego!" napatigil ako sa paglalakad at nilingon ang boses na iyon. I saw Dr. Ian Alvez coming to me again with his doctors robe on. He's smiling widely.

"Good Morning!" bati niya sa akin nang makalapit siya sa akin.

Ngumiti ako rito at tumango.

"Good Morning!" sabi ko rito at aalis na sana ngunit hinawakan nito ang braso ko kaya agad na kinalas ko ang pagkakahawak nito.

"Wait," huminga ako ng malalim sa sinabi nito and I look at him with stern stares. "Are you free tonight?" tanong nito.

How many times did he tried to ask this from me but I still have the same answer.

"No, mauuna na ako sayo, Dr. Alvez." sabi ko at agad na lumayo roon.

The whole day is the usual tiring days. Kaya ng marating ang opisina ay agad akong napasubsob sa mesa at nakaupo. Maraming medical records sa aking mesa na kailangan ko pang punahin ngunit gusto ko munang tumulong. We're in our halfway in the research too, at kailangan ko pang basahin iyon.

I fix my things and decided to go home since tapos na naman ang duty ko. Dadalhin ko nalang iyong mga files dahil confidential din naman iyon. I'll just read it at our house because I need to rest. I badly need sleep.

"Doc Samaniego!" nakita ko si Dr. Alvez papalapit sa akin, papalabas na sana ako sa Hospital ngunit nakasunod din ito. He's wearing a long sleeve that folded until his arms and a dark denim jeans. Maaaring tapos na din ito sa duty nito.

Tinanguan ko na lang ito at pinindot ang unlock sign sa key fob ko. I quickly get inside my car and drive it off. Mabilis ko iyong pinaharurot nang makaramdam ako ng gutom so instead of drive thru pumunta nalang ako sa isang restaurant. I want to eat seafood kaya I decided to stop by and just take out. Pumasok ako sa restaurant at agad akong binati ng babae sa may entrance doon.

"Good Evening, Madam. Do you have any reservation?" tanong niya ngunit umiling.

"No, but can I have a two seater table instead? Eunice Samaniego." sabi ko rito. Tumalima naman ito at ngumiti.

Agad akong pumunta sa table na inilahad nito at may dumalo agad na waiter sa akin. Nag-order ako nang crab and shrimps. Especially the sweet and sour shrimp and the creamy spicy crabs. That's their specialty here.

"That's all, Ma'am?" tanong niya. Tumango naman ako rito.

"It's a take out." sabi ko rito at tumango naman ito at umalis.

"Nana did you know? I saw that doctor on the party. That beautiful doctor I always tell you." napalingon ako sa pamilyar na boses na iyon ng bata. At napasinghap ako ng makita iyong batang palaging kasama ni Range. The son of Scarlet and he's with Range and Shiela. Shiela is smiling at Range who's giving the kid a spoonful amount of food.

"Oh, akin na muna si Sean, Range. Kumain ka muna." rinig kong sabi ni Shiela. Napangiti ako ng mapait. This is why we're not allowed to be together. That I'm not allowed to follow what my heart wants. This, this is the truth, the reality that we must face.