Beside You! (L.H Fanfiction)

Hoofdstuk 62

(6 maanden later)
Luke POV
Het is half 5 s'ochtends als ik Megan naast me hoor kreunen. Ik schrik op en kijk haar aan. Ze is helemaal rood en kreunt van de pijn.
'Luke please breng me naar het ziekenhuis' kreunt ze. Ik aarzel geen moment en schiet in mijn kleren. Megan heeft haar Pyjama aan dus dat laat ik zo. Ik til Megan op en ren de slaapkamer uit naar beneden. Ik pak mijn autosleutels en ren met Megan in mijn armen naar mijn auto. Ik rijd zo snel ik kan! Oke ik ga nu 180 kilometer per uur en dat is iets te snel denk ik. Opeens hoor ik sirenes achter me! Fuck! Ik sta stil en de politie toetert hard. Owjaahh we staan op de snelweg dus ik moet doorrijden. Ik rijd door en stop op de vluchtstrook. Megan licht op de achterbank pijn te lijden. Dat dit nou net op dit moment moest! De politie mannen komen naast me staan en ik draai mijn raampje open.
'Meneer boeten €380!' Zegt de man.
Dan pas valt zijn oog op Megan.
'Nee wacht meneer laat maar rijd snel naar het ziekenhuis en wordt een trotse vader' zegt de man met een knipoog. Ik kijk de man dankbaar aan en ik scheur weg. Eenmaal aan bij het ziekenhuis gaat mijn telefoon wel tig keer.nog meer vertraging! Ik laat hem rinkelen en ren met Megan naar binnen. De vrouw wijst ons direct door naar weer een andere vrouw. Floor staat er op haar naamkaartje. Ze gebaard dat ik achter haar aan moet lopen en ze brengt Megan naar een kamer. Eenmaal binnen leg ik Megan op het bed.
'Als u even wacht op de gang dan ga ik even wat lichte testjes doen' zegt Floor. Ik knik en loop de kamer uit. Dan gaat mijn telefoon weer. Ik zucht en neem op.
'Luke waar zit je ooit?!' Roept de stem van Ashton door de telefoon.
'In het ziekenhuis'
'Is het zover?'
'Ja!'
'We komen er aan'
'Oke'
'Ja'
'Doei'
'Hoi'

Als ik op hang merk ik pas hoe fucked droog dat was. Ik grinnik en realiseer me dan dat Megan op het punt staat om te bevallen. Waarom mag ik die kamer nog niet in! Ik zucht diep en begin door de kamer te lopen. Na 3 uur is er nog niks veranderd. Tenminste dat dacht ik. Dan komt Floor naar me toe gehaast.
'Als je het laatste stukje wilt zien moet je nu komen anders is het al gedaan' zegt ze glimlachend ik kijk verbaasd maar ren dan de kamer binnen. But I'm to late! Luid gehuil vult de kamer.
OMG ik ben vader!!

Kooorrttt OMG wat ben in slecht! Ik heb heel lang niet geschreven en nu zo'n fucking crappy stukje! Sorry, sorry, sorry! Ik denk trouwens dat er niet veel stukjes meer komen. Ik ben echt 100% inspi loos! Dusja sorry...