SOLUK

• DOĞUM •

BEGÜM'DEN;

Masa da hepimiz sessizdik.Ben ne Melisa'ya ne de abime bakabiliyordum.
Bakışlarımı Tolga'nın elbisemin açıkta bıraktığı bacağımın üstüne koyan eline dikmiştim.Eli baldırımda destek verircesine sımsıkı tutuyordu.
Parmaklarımı bacağımdaki elinin parmaklarında gezdirirken bir yandan da abimin konuşmasını bekliyordum.

Dışarıda sesten konuşamayacağımızı bildiğimizden bu önemli konuyu evde konuşmaya karar vermiştik.Ama kimse ağzını açmıyordu.Tolga'dan cesaret almak ister gibi ona baktığımda o da bunu hissetmiş gibi bakışlarını bana çevirdi.Kafasını olumlu anlamda sallayıp ağzını konuş diye oynattığında karşımda oturan abime döndüm. "Abi anlatmayacak mısınız?" Abim de artık konuşması gerektiğinin farkındaydı.
Bakışlarını Melisa'ya çevirdi.Ben de istemsizce bakışlarımı Melisa'ya çevirdiğimde Melisa karşımda ezilip büzülüyor,gözlerime bakamıyordu.
Çok utandığını anlıyordum.O benim en yakın arkadaşımdı sonuçta ve benden çok büyük bir sır saklamıştı.Ama kıyamıyordum işte.İçini biliyordum onun.

"Her şeyi anlatacağım ama cevap vermeden ve soru sormadan dinlemeni istiyorum." Duyacaklarıma hazır mıydım bilmiyordum.O gücü kendimde bulamadığımdan bir elim karnıma giderken diğer elim ise Tolga'nın elinin üstündeydi.

"İkimiz çok iyi anlaşıyorduk o dönemlerde.Annem ve babam her ne kadar beni sevmeselerde ikimiz çok iyi anlaşıyorduk."

"Annem ve babama haksızlık etme!Onlar seni seviyordu."

"Dinle.Lütfen."  Kafamı devam etmesini istercesine salladım.

"Atalay'ın gelme vakti yaklaşmıştı.
Yurtdışından dönüyordu."

GEÇMİŞ

"Nasıl yaparsın böyle bir hatayı?!"Neyse ki Atalay geliyor.Senin beceremediğini oğlum yapacak." Babası Serkan'ı çocuk gibi azarlıyordu ve bu adamı üzdüğü kadar çok da öfkelendiriyordu.

"Niye hep benim beceremediklerimi konuşuyoruz baba.Biraz da Atalay'ın beceremediklerini,yurtdışındaki işleri nasıl batırdığını konuşalım."

Hiç bir zaman Atalay kadar değer görmemesine rağmen babasının gözlerinin içine bakıyordu adam.Bir kere aferin oğlum dese,desteğini hissettirse yeterdi aslında.

"Ben ne yaparsam yapayım babamın ve annemin gözünde Atalay kadar olamadım.O yoktu yanlarında hep ben vardım.Beni seven bir sen vardın o zamanlar."

"A-Atalay abimle ne ilgisi var?" Gözlerim dolmuştu.Karnıma hafif bir ağrı girmişti.Göbeğimi okşayarak kızımı sakinleştirmeye çalışıyordum.

"Dinle.Anlatacağım.Atalay'ın son kozu beni seven kişiyi kaybetmemdi.Seni kaybetmemdi.Benim elimdeki her şeyi istiyordu.Anlamıyorum.Hala bunu bize,bana neden yapıyor bilmiyorum ama bulacağım."

"Ben inanamıyorum.Peki benden be istiyor?Senden bana bunları yapmanı niye istiyor?
Şaşkın bakışlarım abimde olanları anlamlandırmaya çalışıyor gözyaşlarımı durduramıyordum.

"Bilmiyorum.Gerçekten bilmiyorum.
İkimizin anlaşmasını her zaman kıskanıyordu.Bir gün sarhoştum.
Atalay'a itiraf ettim Melisa'dan hoşlanıyorum dedim.Daha o zamanlar bu kadar görmüyordum Melisa'yı.
Gitgide bağlandım.Hoşlantı aşka döndü.Ama bu sırada da Atalay yine iş başında benim sevdiğim kadına yürüyormuş."

Melisa,abimin zorlandığını konuştukça sinirlendiğini anlamıştı.Masadaki su şişesinin kapağını açıp kendi bardağına su doldurdu ve içmesi için ona uzattı.Gözlerim Melisa'nın elbisesinden belli olan küçük kavun büyüklüğünde göbeğinde geziniyordu.Hamileydi ve biz sevinememiştik.