"Psikolojim berbattı Sehun."
Bakışları bir anlığına birbirine kenetli ellerine kaymış ardından hemen tekrar Sehun'un nemli gözlerine çıkmıştı.
"S-seni unutuyordum Sehun," Demişti sesinin titremesini engelleyemezken.
"İnsan sevdiğini unutur mu hiç S...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
---
"Ona çok benzeyen birini bulursun, ve bu zafere en çok benzeyen yenilgidir."
Taşlı yolda yavaş adımlarla yürüyordu Sehun. Her bir adımında yüreğindeki ağırlık artıyordu nefesi akciğerleriyle savaş verip çıkıyordu göğsünden. Yavaş adımlarına tezat hızlı hızlı akıyordu gözyaşları buna rağmen oynamıyordu yüzünde tek bir mimik.
Sabahın erken saatleriydi bu yüzden hafif esen bir rüzgar burnunu kırmızılaştıran bir soğuk vardı. Ağlaması da eklenince burnunun iyice kırmızılaştığından emindi.
Yavaş adımlarla ilerlediği yolu sonunda bitirmiş taşlı yoldan basamaklarla çıkıp mezarların arasına karışmıştı. Ellerini giydiği sweatshirtin ceplerine atıp sessiz mezarlıkların arasında yürümeye devam etmişti.
Görüş açısına görmek istediği mezarlık girdiğinde adımlarını bir tık daha hızlandırıp mezarın önünde durmuştu.
"Hyung."
Mezarlığın taşına oturup ölen kuzeninin isminin üzerinde gezdirmişti parmaklarını.
"Ben geldim."
Gözünden çenesine doğru süzülen yaşları elinin tersiyle silmişti. Uzun zamandır gelmemişti buraya. Jongin'le tanışmadan önce bir pazar ibadeti çıkışında ailesiyle ziyaret etmişti hyungunu o gün bugündür gelmemişti.
"Senin biricik küçük kardeşin. Hatırlıyor musun bu şekilde severdin beni hep 'biricik küçük kardeşim' demeni o kadar çok severdim ki."
Elleri istemsizce mezarın toprağı üzerinde geziniyordu. Mezarın kenarlarında çıkmış küçük çiçekleri okşuyordu.
"Çocukluğumun kahramanıydın. Okulda benimle dalga geçen herkesten sen korurdun beni ilkokulda bu hoşuma giderdi ama ortaokul ve lisede hem dalga geçenlerden sıkılmıştım hemde senden hyung. Hyung ben bıkmıştım herkesin beni sana benzetmesinden bana sürekli 'Luhan'ın çakması' demelerinden bıkmıştım. Senin gelip beni korumalarından da bıkmıştım çünkü herkes korkak olduğumu düşünürdü benim kendimi koruyamadığımı savunamadığımı düşünürdü. Hala eskisi kadar korkağım biliyor musun hyung."
