The Truth Untold ゆ Sekai

25

FLASHBACK

Kapının açılma sesini duyduğunda yattığı kanepede yavaşça karnına dikkat ederek doğrulmuştu.
Gözlerini ovuşturup dağılan saçlarını düzeltmişti elleriyle ve eşinin salona girmesini beklemişti.

Birkaç saniye sonra da beklediği olmuş Jongin takım elbisesinin ceketini çıkarırken salona adımlamıştı.

"Nasılsın?"

Ceketini yandaki tekli koltuğa bırakıp eşine yaklaşmıştı.

"İyiyim." Demişti düz bir sesle.

Jongin'e fazlasıyla kızgındı onunla konuşmak bile istemiyordu ama trip atmak için bile üşeniyordu. Karnında bebeklerini taşıdığından beri birçok şeyi yapmak için üşeniyordu aslında.

"Oğlum nasıl?"

Sehun'un yanına oturup elinin tekiyle şişen karnını okşamaya başlamıştı eşinin.
Birkaç gün önce cinsiyetini öğrenmişlerdi ve Jongin o günden beri almadığı bebek eşyası oyuncağı kalmamıştı.

"İyi."

Jongin soğuk çıkan sesi umursamayıp okşadığı karna öpücüklerini kondurmuştu. Ve Sehun'la konuşmak yerine oğluyla konuşmanın daha iyi olacağını düşünüp oğluyla konuşmaya başlamıştı.

"Baba seni çok özlemiş miniğim bu yüzden işini erkenden bitirip senin için geliyor. Bugünde senin için çok güzel şeyler aldım sen bir gel, bir aç gözlerini ben daha neler alacağım sana."

Okşadığı karna son bir öpücük daha bırakıp doğrulmuş ve kendisini izleyen eşine bakmıştı.

"Akşam yemeğini yedin mi?"

"Daha değil."

Jongin başını sallayarak onaylamış ve Sehun için tuttuğu yardımcıya seslenmişti.

"Buyurun bay Kim?"

Kadın salona girdiğinde Jongin bakışlarını Sehun'dan çekip kapının girişinde duran kadına dönmüştü.

"Eşimin akşam yemeği hazır mı?"

"Evet efendim bende getiriyordum."

"Getirirken ilaçlarını da tepsiye koymayı unutmayın bekliyoruz."

Kadın onaylayıp salondan çıktığında Jongin tekrardan eşine dönmüştü.
Soğuk bir ifadeyle kendisini izlediğini gördüğünde rahatsızca nefesini vermişti.

Hamilelik kesinlikle iyi gelmiyordu Sehun'a. En ufak şeylere sinirlenip en ufak şeylere ağlayabiliyordu ve bu dört ay içerisinde Jongin buna çokça seyirci kaldığı için yavaştan bıkmaya başlamıştı. Aldığı hormon ilaçlarından ötürü her duyguyu en uç noktada yaşadığını biliyordu bu yüzden sabretmeyi deniyordu ne kadar yapabilirse artık.

"Neyin var ne oldu yine?"

Eşinin alnına düşen saçlarını eliyle geriye tarayıp biraz saçlarını okşamıştı.

"Neden hamburger yememe izin vermedin?"

Dudakları öne çıkıp sesi titremeye başladığında gülmüştü Jongin.

"Tanrım, Sehun bunun için ağlayacak mısın?"

Gözleri dolduğunda saçındaki esmerin elini itip kollarını karnında birleştirmişti.
Hamileliğinde canının çektiği ikinci şeydi hamburger ama Jongin yemesine izin vermemişti oysa sadece bir hamburger istemişti bunda izin verilmeyecek ne olabilirdi.

Öğleden sonra canı çokça çektiği için kendisine hizmet eden kadına sipariş etmesi için rica etmişti ancak kadın, 'Bay Kim fast food yiyecekleri yemenizi yasakladı efendim sizin için hamburger sipariş edemem' diyerek Sehun'u çileden çıkartmıştı.