❤10❤

4.1K 381 11
                                    

Zawgyi

ကိုယ္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့အိမ္ယာထဲကိုဗုန္းခနဲလွဲခ်လိုက္ရသည္။ေခါင္းအံုးေပၚမွာမ်က္ႏွာအပ္ထားမိသည္။ဘာမွကိုမေတြးခ်င္ဘူး။မေတြးခ်င္လည္းဝင္ဝင္လာေသာဟိုသေကာင့္သားရဲ႕ျပံဳးေနတဲ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္ေတာ္ေတာ္စိတ္႐ႈပ္ေနမိသည္။

ဝမ္းနည္းတာလည္းပါတယ္။သူကအဲအခ်စ္ဦးကိုမႀကိဳက္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ငါနာမီကိုသြားေတြ႔တယ္လို႔႐ုိး႐ုိးသားသားေျပာလို႔ရတာပဲေလ။အခုဟာကကိုယ့္ကိုပါမေျပာျပတဲ့အတြက္သူအဲအခ်စ္ဦးအေပၚခံစားခ်က္႐ွိေနေသးလို႔ေပါ့။ေတြးရင္းေတြးရင္းနဲ႔ပိုဝမ္းနည္းလာသည္။

အင္တာဗ်ဴးလည္းလာမေျဖဘူး။ေအာင္ရင္ေတာင္ကိုယ္ပဲေအာင္မွာဆိုရင္ေတာ့လည္းလုပ္ရတာေပ်ာ္မွာမဟုတ္ဘူး။ထားပါေလ။အလုပ္ပဲျကိုးႀကိဳးစားစားလုပ္ရမွာေပါ့။

ရက္အနည္းငယ္ေလာက္ၾကာေတာ့အင္တာဗ်ဴးေျဖထားတဲ့ ကုမၸဏီ ကေမလ္းပို႔သည္။ေသခ်ာေပါက္ေအာင္တာေပါ့။တနလ္ာေန႔႐ုံးစဆင္းလို႔ရၿပီတဲ့။ေပ်ာ္သလိုလိုနဲ႔လည္းမေပ်ာ္ျပန္ဘူး။
အခုတေလာေတာင္ထယ္ေဟ်ာင္းကိုမေတြ႔ျဖစ္တာအလုပ္ရသြားရင္ေတြ႔ဖို႔ပိုခက္ခဲသြားမွာေပါ့။

အဲေကာင္ကအခုတေလာအိမ္မကပ္ဘူးရယ္။ပ်င္းလို႔သူ႔အိမ္သြားတိုင္းအျပင္ထြက္သြားတယ္ခ်ည္းပဲ။ေသခ်ာေပါက္သူ႔အခ်စ္ဦးဆီသြားတာေနမွာေပါ့။ေနေပါ့။

ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အေျခအေနကေက်ာင္းတက္တုန္းကနည္းနည္းေလးတိုးတက္လာပင္မဲ့ေက်ာင္းပိတ္သြားေတာ့သိသိသာသာအေနစိမ္းသြားသည္။ကိုယ္ကလည္းအလုပ္လုပ္ေနတာဆိုေတာ့ပိုဆိုးသည္။သူကလည္းကိုယ္သြားေတြ႔တိုင္းအိမ္မွာမ႐ွိဘူး။

ေႏြရာသီေရာက္ေတာ့ကိုယ္ကအထီးက်န္ေနပါတယ္ဆိုေမေမနဲ႔ေဖေဖကအပန္း​ေျဖခရီးဆိုၿပီးႏိုင္ငံျခားကိုထြက္သြားသည္။ကိုယ္မွာလိုက္ခ်င္ပါတယ္ဆိုေတာ့အလုပ္လုပ္ေနတာေနခဲ့တဲ့။ေတာ္ေတာ္လည္းတရားက်ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ကုမၸဏီ ကိုက်ေတာ့ယြန္းဂီ အိုပါးနဲ႔စိတ္ခ်လက္ခ်အပ္သြားသည္။

အဲေတာ့ယြန္းဂီကအေဖမ႐ွိေတာ့အလုပ္ေတြမ်ားကိုအိမ္ကိုျပန္လာခ်ိန္ေတာင္နည္းသြားသည္။အဲေတာ့ကိုယ္ကပိုပ်င္းတာေပါ့!။ညေနငါးနာရီဆို႐ုံးဆင္းသည္မို႔တစ္ညေနလံုးကိုယ့္မွာတစ္ေယာက္ထဲ။

My lover bestfriendWhere stories live. Discover now