BAHTINA DÜŞTÜM

200 89 34
                                    

Süründüm durdum hep, sensiz yerlerde
Seni tanımadan kaldım nice ellerde
Hep sensin var olan bu gönüllerde
Anılır durursun nice dillerde.

Seni unutunca, kendimden geçtim
Yol sandım yolumu, uçurumdan düştüm
Kaçarken Mabudu'dan yokluğa düştüm
Yokluklar içinde öteye göçtüm

El istedim durdum hep başkasından
Çare olur sandım, benden açından
Söyle sana yardım geldi kaçından ?
Beyhude bekleme yardım ! En muhtacından

Sonunda yöneldim senin kapına
Rabbim çevirme geri, düştüm bahtına
Geçte olsa koydum gönül tahtına
Sonsuza dek bağlı kalsam ben bu ahtıma.

KATRE {Şiir Kitabı} Where stories live. Discover now