Hayata yeniden başlamaktan korkma!
Gurub eden Güneş gibi,
Her sabah yeniden doğ şu hayata.
Doğ güneşim! Karanlıkta ki kalbime.
Işığını hiç kaybetme sakın!
Geceyi aydınlatan Ay gibi,
Vazgeçme gecemi aydınlatmaktan.
Asla vazgeçme Ay gibi parıldamaktan.
Yüzünün çiçeklerini soldurma sakın!
Soldurma ki koklayabileceğim bir çiçeğim hep olsun.
Güz gelince döktüğü yapraklarını,
Yaz gelince yeniden açan ağaç gibi ol.
Bir gün solsada gülün,
Sulanınca yeniden açmayı unutma!
Çünkü sen açınca Gülüm,
Kokun ve güzelliğin mahmur ediyor,
Beni benden ediyor Gülüm.
Şimdi bana diyorsun ki!
Hiç giden gelir mi geri?
Kaybolan bulunur mu yeniden?
Yeryüzüne inen damlalar,
Yükselir mi yeniden semaya?
Ve tenden çıkan ruh,
Döner mi bedene yeninden ?
Ah be Gülüm!
Giden gelmeyecekse geri,
Neden yollar hep gidiş dönüşlü?
Kaybolan aşk bulunmazsa bir daha,
Döner mi sanırsın Dünya bir daha.
Ki! Aşkla dönüyorken dönen her şey.
Toprağa düşen damla,
Çikmasaydı yeniden semaya,
Yağar mıydı bir daha yağmur?
Ve her uyuduğunda tenini bırakan ruhun,
Dönmeseydi bir daha o tene,
Uyanabilir miydin ki her gün yeniden
YOU ARE READING
KATRE {Şiir Kitabı}
PoetryBazen bir dize , kitapların anlatamadığından daha çok şey anlatır. Hani içinizden konuşmak gelmez de karşınızdaki kişiye öylece bakarsınız. Fakat öyle bir bakıştır o bakışınız ki sabahlara kadar konuşsanız anlatmak istediğinizi o bakışınızla anlattı...
