KIZIL || texting

1.0

Multi: Asrın korkmaz.

Yüzüme vurulan ufak tefek darbelerle zorlayarak gözlerimi açtım. Gözlerim rehanın yeşillerine denk gelirken gözlerindeki korku bariz belliydi. Elini yavaşca yanağıma koydu." Alev,güzelim çok korkuttun bizi, iyi misin? " dediğin de zorlayarak ağzımı açtım, " İyiyim reha, sadece karanlık olunca şey oldum, çok korktum.  " bi anda kollarımı sıkıca boynuna doladım. Elleri direk belimi bulurken o da sıkıca dolamıştı kollarını bana. Burnuma gelen o muthiş kokusuyla kendime gelmiştim. Reha, sayesinde.

Kollarımı zorlanarak boyunundan çekip ayaklandım. Ateşler bizden az ötedeydi. Ateşe baktığım da gözlerinin doluluğunu burdan görebiliyordum. İçimde birşeyler kopmuştu. Ateşin yanına ulaşıp önünde diz çöktüm. Kafasını kaldırmazken çenesini tutup kafasını kaldırdım, " Ateşim? " gözleri üzerimde gezinirken direk kollarını bana sarmıştı. Elleri titriyordu. Kollarımı ona dolarken onu bu kadar korkutuğum için kendime kızdım. Ateş tireyen sesiyle kafasını boyuma gömdüğü için boğuk çıkan sesiyle konuştu, " Alev, ben napacağımı bilemedim. Ellerim kitlendi sanki çok özür dilerim seni oraya tek göndermemem lazımdı. Düşünemedim. " ateşin korku dolmuş sesi ile onu sakinleşince  aklıma gelen bilinmeyenle kalbimin oralar da birşeyler koptu. Ateşten ayrılıp,"Saçmalama ateş, sen nerden bilecektin ki. Kapı tutukluluk yaptı sadece. " dediğim de kayra yanağıma küçük bir öpücük kondurup, " Hayır kuşum, kapı tutukluluk yapmamış sena kaşarlık yapmış. "  kendime hakim olamayarak kahkaha attım. Ama bunun sinirden olduğunu herkes anlayabilirdi." Sonunda delirdi kız. Pek sağlam sayılmazdı zaten. " diyen anılla kötü bakışlarımın hedefi o olmuştu. Senagilin tarafına baktığımda kızaran boyunu tutan sena ile bizimkilere baktım. Sırıttım.

Bu daha başlangıç, Senacığım.

Okuldan çıkmış bizimkilerle ayarladığımız gibi kafeye gidiyorduk. Her ne kadar iptal etmek isteseler de ben kabul etmemiştim. Zaten iyiydim. Şuan urazın arabasındaydık. Bizi abimler getirdiği için ne ateş arabasını almıştı ne de ben motorumu. Ateşin zil sesi sessiz arabanın için doldururken ön koltuktaki ateş telefonu açıp kullağına dayadı.

" Efendim abim. Yoo iyiyiz, nasıl abi? Alev şey he abi yine aynısı oldu. Abicim,birtanem iyi diyorum lan yalan mı atacam? Yok abim kuzenim yazmış, pardon biz şey ediyorduk dimi? Yaw tamam ha abi biz geç geleceğiz azıcık. He abim he. Alevi dibimden ayrımıyacağım. Tamam abi kendime dikkat edecem, abi allah için kapat. He abi öptüm hadi görüşürüz. " ateşin değişik ilerleyen konuşması ile ona baktım. Asrın abimle konuştuğu belliydi. Gülerek ona bakarken arkasını dönüp, " Alev, bak birtanem sakın dibimden ayrılma. Yoksa abim ağzıma edecek.  " diyince kafamı saladım. Yolun geri kalanının da susmuştuk. Zaten yakındı.

Kafedeki en büyük masayı dolurmuştuk. Herkes birşeyler yerken benim canım istemediği için yemiyordum. Daha açık konuşmak gerekirse aklım gevezede kalmıştı.

Acaba bayıldığımdan haberi var mıydı?

Acaba kırgın mıydı bana?

Aklımdaki sorular birbirini kovalarken yanımdaki rehanın ilgiyle beni izleyen gözleriyle ona baktım. Reha kendini eğip kulağıma yaklaşarak, " Canını sıkan birşey mi var alev? Fazla dalgınsın. " sorduğu soru ile  içimdekileri ona anlatmak istemiştim. Daha fazla içimde tutamayacağım için sandelyemi ona doğru döndürüp gözlerimi gözlerine odakladım," Aslında reha birşey var, birine anlatmasam rahatlamayacağım, "  gülerek elini çenesine katarak beni izlemeye başladı heycanlansam da devam ettim, " Reha, şey biri var." indirdiğim kafamı kaldırdım. Yüzü düşen rehayla kaşlarımı çatsam da devam ettim." Biri bana anonim olarak yazıyor. İlk takmadım doğrusu ama sonra konuştukça alıştım. Yani gelen bildirimlerini bile garipsemiyordum. Çok tatlı biri. Tam 3 yıldır beni seviyormuş, tabi bu ona saygı duymamı sağladı." reha gülüp oynadığım elimi tutu." Alev, sadece saygı mı duyuyorsun ona karşı? " diye birden sorduğun da kafamı sağa sola saladım. " Hayır, hayır ben ona çok değer veriyorum. Uzun bir zaman olmadı yazalı ama sanki yıllardır hayatımdaymış gibi hissetiriyor. Ve bu benim ona çekilmemi sağlıyor. Reha, ben napacağımı bilmiyorum. Aslında bakarsan azıcık kırıldım ona. Sorgusuz sualsiz kendi kafasın da kurduklarına inanıyor,  " tekrardan gözlerimi sabitledim gözlerine yeşillerinde boğulurken,
" Yani ben onu kırmamak için uğraşırken, " diyince reha gülümsedi. Hatta öyle bir gülümsedi ki gözleri bile ışıldadı. " O seni seviyor anlatığına göre alev. Eminim yaptığı hattayı anlayıp kendini affetirecektir. "ona hak verip kafamı saladım. Umarım düzeltirdi.